Sağına, soluna “polyot” yazılmış,

Avtobus görəndə ürəyim əsir.

Tutqun pəncərəyə dağılan baxış,

Yandırır canımda uçmaq həvəsi.

 

Ötüb avtobusu qabaqlayıram,

Gəlib yetişirəm aeroporta.

Təyyarə gərilib qanadlarıyla,

Motoru hikkədən özünü yırtır.

 

Dəli buludların cilovu əldə,

Üz tutub vətənə uçur ürəyim.

Donur ayaqlarım bu qərib eldə,

Vətən həsrətiylə canım əriyir.

 

Təyyarə qıy çəkər, kəndimi aşar,

Anam şəkkə düşər, anam dayanmaz.

Balağı ilişər, yerişi çaşar,

Özünü həyətə yetirər ancaq.

 

Əlini qaldırıb gözünün üstə,

Məni buludlardan soruşar arvad…

Vətən həsrətiyə ürəyim əsdi –

Gedir bu avtobus aeroporta…

1-2 fevral 1988, Samara