(İN A DİSUSED GRAYVYARD)

 

Ot basmış cığırla qalxıb təpəyə,

Dirilər oxuyar daş yazıları;

Çoxdan ölülərin üzünə bağlı,

Çəkir diriləri məzarlıq hələ.

 

Yazılarsa deyir: “O dirilər ki

Bu gün bu daşları oxuyar, dönər,

Sabah özləri də qəbrə gömülər,

Daimi buranın olar skini.

 

Bəlkə də aldadır mərmər misralar,

Burda nə səs-səmir, nə də nişan var

Təzə mərasimdən. Yox təzə qəbir –

Eləsə adamı qorxudan nədir?

 

Çox ağıl istəmir bu, əlbəttə ki,

Daşlara deyəsən :”Rəzil ölümdən

Bezdik. Ölümsüzük biz indən belə”.

Daşlara da nə var – inana bəlkə.