NİKOLAY RUBTSOV

                                (1936 – 1971)

                   Я умру в крещенские морозы…

Ölərəm Kreşşensk şaxtalarında,

Ağcaqayınlarda çat yarananda.

Tamam dəhşət olar gələndə bahar.

Daşıb məzarlığı yenə çay basar.

Mənim qəbrimi də boz sular yaxar,

Miskin, unudulmuş tabutum çıxar.

Çırpılıb dağıdar onu dalğalar,
Qorxunc taxta-tuxta axıb yox olar.

Özüm də bilmirəm nə hoqqadır bu…

Yox, əbədi deyil ölüm yuxusu!

Ruscadan tərcümə

09.01.2017

Samara