İMPERİALİST KİPLİNQİN ÖLÜSÜYLƏ BOLŞEVİK KÜRÇAYLININ DAVASI

Фев20

ALİAĞA.jpg

Tanınmış sovet şairləri, xüsusən kommunist əqidəsi düz olanlar nümayədə heyəti tərkibində qərb ölkələrinə göndərilirdilər ki, həm dağıdıcı, həm dağılan qərb cəmiyyətini ifşa edən əsərlər yazıb kapitalizmi sovet adamlarının gözündən salsınlar. Əliağa Kürçaylı da xeyli ölkədə olub. Britaniyaya səfərindən “Britaniya dəftəri” adlı sislsilə yazıb.

Əliağa müəllim yəqin partkomu tapşırığını iki yüz faiz yerinə yetirərək Britaniyaya qədəm qoyan kimi, Britaniya imperializmini tənqid atəşinə tutur və Şotlandiya üçün azadlıq tələb edir. Yaxşı ki, Britaniya polisi Əliağa müəllimi separatçı təbliğat apardığına görə həbs eləməyib, ola bilsin, şeirlər Bakıya gələndən sonra yazılıb…

Əliağa Kürçaylı nədənsə Londonda Redyard Kiplinqin öllüsü ilə davanı tutur. Durur qəbrinin üstündə, ağzına gələni deyir:

Bilirdim ki, sən ingilis şairisən

Vəsf edirsən seri (! — x.x.), lordu, naziri sən…

Talançılıq şöhrətini vəsf edirsən,

Qəsbkarlar şöhrətini vəsf edirsən…

Çox güman ki, Əliağa müəllim “Mauqli”dən başqa Kiplinqin heç bir əsərini oxumayıb, ancaq onun imperialist olduğunu partkomdan eşidib və bilmir ki, Kiplinq ən qüdrətli ingilis şairlərindən biridir…

Əliağa müəllim Kiplinqdən bir şeirlə əl çəkmir, qəbrin üstündə ikinci şeiri də yazır. Özü də lap yekəsini:

“Neçə yüz milqonluq qədim bir ölkə,

Yıxıldı bir palıd əzəmətiylə,

Oldu liliputa o, müstəmləkə,

Diliylə, diniylə, var-dövlətirlə…”

Kiplinq, özü də ölüsü, Əliağa müəllimə Hindistan üçün də cavab verməlidir…

Kiplinq, sən bunları tərənnüm etdin,

Sən uğur dilədin cahangirliyə…

Bir sözlə, salyanlı balası Kiplinqin ölüsünü yıxıb sürüyür.

“Burda sənin şöhrətinin son qalığı,

Solğun məzar…”…

Əlbəttə, Kiplinq sovet şairi olsaydı, dövlət mükafatı alardı, fəxri xiyabanda basdırılardı…

Əliağa müəllim Londonun “tən ortasında” qovurulmuş şabalıd satan və “həsrət tiyanında” yanan türk Kamala da rast gəlir. Kamalın başına kül olub ki, sovet Azərbaycanında yox, Türkiyədə doğulub, ona görə Londonun tən ortasındadır…

Bir sözlə, Əliağa müəllim Britaniyada KQB-nin və partkomun tapşırığını əla yerinə yetirib. Ona görə onu Portuqaliyaya göndəriblər.

Bu barədə ayrıca…

2

Londonun tən ortasında” qovrulmuş şabalıd satan türk Kamal kürçaylıya bir ovuc şabalıd uzadır, Kürçaylı almır, deyir “Thank you”. (Şeirdə belədir. Məlum deyil ki, salyanlı şair türk Kamalla niyə ingiliscə danışır)). Yəni demək istəyir ki. bu şabalıd mənim boğazımda qalar, sən zülmlə Londonun tən ortasında “həsrət tiyanında yana-yana” pul qazanırsan…
Bu səfər 1976-cı ildə olub.
1976-cı idə Kürçaylı Salyana da gəlmişdi, mən özüm görmüşəm. Özü də salyanlı idi və gələndə boylanmasaydı da bilərdi ki, Salyanda xırda uşaqlar su satırlar, tum satırlar, “xoruz” satırlar, bir az böyükləri anaşa satırlar, tiryək satIrlar, çəkənlər, atanlar, iynələnənlər var… Niyə Kürçaylının ütəyi öz vətəninin balalarına yanmırdı, Londonda şabalıd satan türkə yanırdı.
1976-cı ildə, ondan əvvəl və ondan sonra Azərbaycanda xırda-xırda uşaqlar dərs ilinin yarısını çöllərdə olurdular, pambıqda, tütündə, üzümdə…
Çox güman ki, Londonda şabalıd satan türk Kamal bir neçə ilə maya yığıb, öz biznesini yaradıb. Bəs Salyanda su, tum, anaşa satanlar?
Öz ölkələrdə öz xalqının müdafiəsinə bir kəlmə söz deməyə cəsarət etməyən insanlar elə həmin xaLqın puluna qərb ölkələrinə səfər edir, qayıdanda dolu çamadanlarla kapitalist malları gətirir və həmin kapitalizmi də “ifşa” edən cızma-qara yaradıb yenə ətək-ətək xalq pulları alırdılar. Hanı burda mənəviyyat?
Biz başa düşürük ki, bütün bu “poeziya”, bütün bu adlı-sanlı şairlər sovetin ideologiya sisteminin əsas və yan məhsuluydu. Niyə indi də, sovet rejimi dağılandan otuz il sonra, bu KQB təbliğatı böyük və ciddi poeziya kimi qələmə verilir və əslində əsil poeziya beləliklə kənara sıxışdırılır, estetik standartlar süpürülüb gedir?*

20.02.2018

Samara