S. Solovyova

Бегут неверные дневные тени…

Fani kölgələri gündüzün gedir,
Zəng səsi ucadır, həm də anlanan.

Nurlanıb kilsənin pilləkənləri,
Gözlər canlı daşlar keçərsən haçan.

 

 

Keçərsən toxunub sən soyuq daşa,
Kilsə buyuran tək abırlı donda.

Bəlkə yaz çiçəyi əlindən düşər,

Surətlər önündə, zərif toranda.

 

 

Çəhrayı kölgələr nədənsə artır,
Zəng səsi ucadır, həm də anlanan.

Qədim pillələrdə qaranlıq yatır,

İçim işıqlanır – lap yaxındasan.

 

4 yanvar 1902

Ruscadan tərcümə

Samara

08.03. 2019