«Русь моя, жизнь моя, вместе ль нам маяться?…»
Canım Rusiya, birgə can üzək yenədəmi?
Çar və bir də ki, Sibir, Yermak, bir də ki, türmə!
Ayrılmağın, tövbənin vaxtı deyimi indi,
Azad qəlblərə sənin zülmətlərin gərəkmi?
Vardı bildiyin nəsə? İnanırdın Tanrıya?
Sənin nəğmələrindən hansı məna anlanar?
Çud[i] hoqqalar çıxardı, bataqlıqları Merya[ii],
Qurudaraq saldı qat[iii]lar və verst dirəkli yollar…
Çaylarda qayıqları, şəhərləri qırırdın,
Gedib çatmadın ancaq müqəddəs Çarqrada
Çöllərə şahinləri, sonaları yayırdın,
Çöllərdən axıb elə toran qəldi qapqara.
Qara dənizdən dala, Ağ dənizdən o yana,
Gecənin zülmətində və gündüz işığında.
Baxır donuq lal üzlər, vəhşi kimi boylanır,
Od səpilir elə bil tatar baxışlarından.
Yurdunun, yatağının hər gecə üstündədir
Sakit, uzun qızartı, qayğı, təlaş oyadan.
Sən ey yuxulu ilğım, səndəki hikmət nədir?
Azad ruhumla bəlkə bu sənin oyunundur?
28 fevral 1910
Ruscadan tərcümə
12.03. 2019
Samara
[i] Çud – qədim rus dilində pribaltika və fin tayfalarının adı
[ii] Merya – Yuxarı Gjvoljyedə yaşamış qədim tayfanın adı
[iii] Qat – bataqlıqdan və qurunun su basmış hissəsindən tir döşəməklər çəkilən yol
