Владислав Ходасевич
Воспоминание
Bir cüt qızılgülü mənə gətirdin,
Burda, bu quyunun başında bir gün,
Xumar ehtirasdan qorxaraq yəqin,
Səndən almadım al qızılgülləri.
Söylədim: “Bağışla məni, Alina
Dəfnədən əklildir yaraşan mənə.
Bir də ki, gümüşü qızılgülləri
Arzuların, dərin düşüncələrin.
İndi nə Alina var bu həyatda,
Nə də o quyudan indi su axır.
Mən isə tək-tənha qayğısındayam
Mavi qızılgülün – qocalığımın.
Kişili-arvadlı qonşular tamam,
Evimə tezliklə yığılıb gələr,
Görsünlər yuxuya necə dalmışam,
Ölümün ağ, xumar qızılgülüylə.
Qeyd: Şeirin orijinalı qafiyəsizdir
Ruscadan tərcümə
27. 03. 2019, Samara
Воспоминание
Здесь, у этого колодца,
Поднесла ты мне две розы.
Я боялся страсти томной —
Алых роз твоих не принял.
Я сказал: «Прости, Алина,
Мне к лицу венок из лавров
Да серебряные розы
Размышлений и мечтаний».
Больше нет Алины милой,
Пересох давно колодец,
Я ж лелею одиноко
Голубую розу — старость.
Скоро в домик мой сойдутся
Все соседи и соседки
Посмотреть, как я забылся
С белой, томной розой смерти.
Владислав Ходасевич, 19 ноября 1914
