Nəinki atadan, anadan – hətta,
Qardaşdan xəlvəti siqaret çəkən,
İçməyən, bilməyən nə dad şərabda,
Evin min işinə yollanan erkən;

=

Böyük işi görən uşaqlığından,
Ancaq danlanan və məzəmmətlənən,

Görməyən doyunca anadan sığal,
Atası üstünə zəhmlə gələn;

=

Dünyanı telefon ekranı boyda,

Görüb xəyalında ölkələr gəzən.
Ürəyi yurduna bağlı olsa da,
Uzaqlar eşqiylə canı alışan;

=

Hələ məclislərə çağırılmayan,
Qıraqda dayanan, toya getsə də.

“Ay uşaq” deyilən çağrılan zaman,

Xəlvəti nə vaxtdan qız istəsə də;

=

İndi bu sütülün yeri cəbhədir,
Böyüklər arxada, uşaqlar öndə.

Bəlkə hər addımla ölümə gedir,
Bəlkə sonuncudur hər anı indi.

=

Dünən nə iş görsə məzəmmətlənən
Uşağın bu günsə döyüşü haqdır.

Ona ümidini bağlayıb Vətən,
Milləti yerdən o qaldıracaqdır.

=

Şüar söyləyənlər, bayraq öpənlər,
Arxasında deyil, arxadadırlar.

Millətin varını gözə təpənlər,
Qaçıb soxulmağa yer axtarırlar.

=

Gedir, od içındən keçir bu uşaq,
Qeyrəti uğrunda xalqın, ölkənin.

Böyüklər, yekələr hay vurur ancaq,
Yığılıb baxırlar futbola sanki.

=

Yer-göy alovlanır, gedir əsgərim,
Ata qulluğuna gedir elə bil.

Salamat dönəsən, igidim, geri,
Ölkəni bilmirəm, anan gözləyir…

13-15. 10. 2020, Samara