(Bəkil oğlu Əmranın boyu)

Oğul, oğul! Zülmət həndəvərimi,
Alsa, gözlərimə işıq verənim!

Belimin qüüvəti, gücüsən, oğul!

Gör nələr baş verib, gör nələr olub!

Qalxaraq yerimdən gəldim, oğul mən,

Andır Al ayğırla, nəfəs dərmədən.

Ovladım, quşladım, atım yoruldu,

Sürüşdü, yıxıldım, sındı sağ budum.

Gör qara başıma nə gəldi sonra,

Adladı bir xəbər qara dağları,
Yelə dönüb keçdi qanlı suları,
Keçdi Dəmir qapı Dərbənddən xəbər,

Qurub Şöklü Məlik pusqu, deyirər.

Alsa da dağları duman, o durmuş,
“Bəkili yatanda tutun” buyurmuş.

Dirsəkdən bağlansın ağca əlləri,
Vurulsun, bələnsin qana əsgəri.

Ağüz qız-gəlini gətirin əsir”.

Yerindən duraraq, oğul, gəl indi,

Qarayallı Qazlıq atın belində!

Gecə Ala dağın aş o üzünə,

Tez Bayındır xana çatdır özünü.

Ədəblə salamla Bayındır xanı,

Öpəlini bəylər bəyi Qazanın.
Söylə ki, ağsaqqal atam xəstədir,
De ki, Qazan xandan kömək istədi.

Məmləkət pozulub gedər, gəlməsə,

Əsir aparılar qız-gəlinimsə.

15-16.04. 2021, Samara