HERMAN HESSE. ŞİKAYƏT

Biz Varlıq deyilik. Su xassəliyik

Düşürük şəkildən şəklə, axaraq.

Həm gecə, həm gündüz, yuva ya da ev,

Keçirik, Oluma biz can ataraq.

Surət dəyişərik, nəfəs dərmərik,

Tapmırıq pis-yaxşı ev, vətən hələ,

Həmişə yoldayıq, biz qəriblərik,

Çörək bitirmirik alın təriylə.

Bilmirik fikrində nəyik Tanrının,
Ovcunda gil kimi bizi oynadır.
Səssiz, üzüyumşaq, gülmür, ağlamır —

Bişirib bərkitmir yaradılanı.

Hərdən daş olasan! Donub durasan!

Sonra havalanıb yenə gedəsən.

Bizisə qorxular titrədir hər an,
Yoxdur dincəlməyi yolun deyəsən.

1934

almancadan tərcümə

17.10. 2021, Samara

===================

Hermann Hesse

KLAGE

Uns ist kein Sein vergoennt. Wir sind nur Strom,

Wir fliessen willig allen Formen ein:

Dem Tag, der Nacht, der Hoehle und dem Dom,

Wir gehn hindurch, uns treibt der Durst nach Sein.

So fuellen Form um Form wir ohne Rast,

Und keine wird zur Heimat uns, zum Glueck, zur Not,

Stets sind wir unterwegs, stets sind wir Gast,

Uns ruft nicht Feld noch Pflug, uns waechst kein Brot.

Wir wissen nicht, wie Gott es mit uns meint,

Er spielt mit uns, dem Ton in seiner Hand,

Der stumm und bildsam ist, nicht lacht noch weint,

Der wohl geknetet wird, doch nie gebrannt.

Einmal zu Stein erstarren! Einmal dauern!

Danach ist unsre Sehnsucht ewig rege,

Und bleibt doch ewig nur ein banges Schauern,

Und wird doch nie zur Rast auf unsrem Wege.

1934