Kaş indi biz oturub danışyadıq, Marina!
Alınmadı nədənsə sağkən! Yoxsunuz indi.
Ancaq qu səsinizsə gəlib yetişir mənə,
Bəla elçisidir o, təntənə elçisidir.
—
Sağ ikən danışmadıq. Günhkar mən deyiləm,
Əslində ədəbiyyat dəvətdir cəhənnəmə,
Mən sevinclə gedirdim ora, gizlədim niyə,
Ordan qayıtmaq isə nəsib olmur heç kimə.
—
Günahkar mən deyiləm. Nə çoxdur dünyada dərd.
Suçlamıram heç nədə sizi də ancaq axı.
Təsadüfidir hər şey, hər şey – istənilmədən.
Nə gözəldir yaşamaq. Necə pis yaşayırıq…
ruscadan tərcümə
29.01 2022, Samara
================
Георгий Адамович
Памяти М. Ц.
Поговорить бы хоть теперь, Марина!
При жизни не пришлось! Теперь вас нет.
Но слышится мне голос лебединый,
Как вестник торжества и вестник бед.
—
При жизни не пришлось. Не я виною.
Литература – приглашенье в ад,
Куда я радостно ходил, не скрою,
Откуда никому – путей назад.
—
Не я виной. Как много в мире боли.
Но ведь и вас я не виню ни в чём.
Всё – по случайности, всё – по неволе.
Как чудно жить. Как плохо мы живём.