MARİNA TSVETAYEVA. «SİZ HƏM UNUTQANSINIZ…»

marina

Siz həm unutqansınız, siz həm də unudulmaz,

Öz təbəssümünüzə, ah, necə bənzərsiniz!

Yenə deyimmi? – Qızıl səhərdən gözəlsiniz!

Yenə deyimmi? – Sizə kainatda tay olmaz!
Eşqin özünə cavan hərbi əsirsiniz siz,

Siz Çellini əlindən çıxan və yaranan vaz!

Dost, icazə verin mən,  köhnə dəb ilə sizə,
İncələrdən də incə məhəbbətimdən deyim.

Sizi sevirəm. Dinir sobada yelin qıyı.

Dirsəklənib baxaraq yanıb-qızaran közə,

Sevirəm sizi. Safdır, məsumdur mənim eşqim,

Xırda uşaqlar kimi bunu deyirəm üzə.

Hər şey keçər, dost! Sıxır gicgahları ovuclar

Həyat bir gün açacaq! – Gənc əsir, vaxt olacaq,
Eşq sizi buraxacaq, mənim səsimsə ancaq,

İlhamla qanadlanıb dünyaya çəkəcək car

Ki, haçansa dünyada yaşamış bir bəxtiyar —
Özü unutqandısa, o unudumayacaq.

1918

ruscadan tərcümə

22.02. 2022, Samara

++++++++++++++

МАРИНА ЦВЕТАЕВА

Вы столь забывчивы, сколь незабвенны.
— Ах, Вы похожи на улыбку Вашу! —
Сказать еще? — Златого утра краше!
Сказать еще? — Один во всей вселенной!
Самой Любви младой военнопленный,
Рукой Челлини ваянная чаша.

Друг, разрешите мне на лад старинный
Сказать любовь, нежнейшую на свете.
Я Вас люблю. — В камине воет ветер.
Облокотясь — уставясь в жар каминный —
Я Вас люблю. Моя любовь невинна.
Я говорю, как маленькие дети.

Друг! Все пройдет! Виски в ладонях сжаты,
Жизнь разожмет! — Младой военнопленный,
Любовь отпустит вас, но — вдохновенный —
Всем пророкочет голос мой крылатый —
О том, что жили на земле когда-то
Вы — столь забывчивый, сколь незабвенный!