Artıq unutmuşam məhəbbət nədir.

O qədər gecələr ay işığında,

Şəhər yuyunarkən and içilibdir –

Tutulub qalıram salanda yada.

—

Bir gün qarabasma məni izləyən,

Rəzillik divara dirəyən zaman

Tək-tənha yuxuda qışqıraram mən,
Oyanıb gedərəm nəfəs almadan.

—

Gecə yarısında qapı açılar,

Gələr ömrün ağır bir dəqiqəsi.

Duraram sevgiyə mehribanlığa

Möhtac heyvan kimi, kandarı kəsib.

—

Rəngi avazıyar, deyər ki, “çıx get!

Qaldı dostluğumuz daha arxada.

Sən mənə vermədin dəyər və qiymət,

Get! Məna axtarma ağlamağımda!..”

—

Və meşə yoluna çıxaram yenə,
Neçə toy karvanı keçib bu yoldan…

Hüznlü girərəm zülmət içinə,
Gedərəm çovğunla, qəlbdə həyəcan…

1970

ruscadan tərcümə

01-02. 2022, Samara

+++++++++++

Николай РУБЦОВ

Расплата

Я забыл, что такое любовь,

И под лунным над городом светом

Столько выпалил клятвенных слов,

Что мрачнею, как вспомню об этом.

 —

И однажды, прижатый к стене

Безобразьем, идущим по следу,

Одиноко я вскрикну во сне

И проснусь, и уйду, и уеду…

—

Поздно ночью откроется дверь,

Невеселая будет минута.

У порога я встану, как зверь,

Захотевший любви и уюта.

—

Побледнеет и скажет:- Уйди!

Наша дружба теперь позади!

Ничего для тебя я не значу!

Уходи! Не гляди, что я плачу!..

—

И опять по дороге лесной

Там, где свадьбы, бывало, летели,

Неприкаянный, мрачный, ночной,

Я тревожно уйду по метели…

1970