Yazılan, deyilən bəlkə doğrudur:
Qiyamət günü var, cəhənnəm də var.

Yandıqca yanacaq orda günahkar,
Bir an sönməyəcək cəhənnəm odu.

—

Dəridən-qabıqdan çıxacaq yanan,
Dəri dönə-dönə təzələnəcək

Yalvarıb bir qurtum su istəyən tək,
Ərimiş qurğuşun alacaq insan…

—

Günahsız kim var ki? Bilirəm yəqin,

Cəhənnən doğrusa – yerim var orda,

Məni tikə-tikə doğrasalar da,

Ya da yandırsalar – buna layiqəm.

—

Hazıram tiyanda yanam əbədi,
Qurğuşun içməyə hazıram belə.

Anlaya bilmirəm mən ancaq hələ,

Əbədi cəzanın nədir məqsədi?

—

Ölən dirildilib oda atıla,

Qurğuşun verilə su istəyəndə —

Bu Tanrı adına yaraşır, nə də,
Anlamaq mümkündür adi ağılla.

—

Bəlkə işlədilə günahkar insan?

Ağır zəhmət çəkə, qan-tər axıda?

Qarnı ac, görməyə gözü yuxu da,
Şumlaya, becərə, biçə durmadan.

—

Hazıram işləyəm gündüz, həm gecə.

Qoşalar kotana, xışa – hazıram.

Sudan korluq çəkəm, ac ola qarnım,
Giley eləmərəm inciyəm necə.

—

Min il çalışaram, yüz il, yüz min il,

Bilirəm sayı yox günahlarımın,

Söndür bu əbədi tonqalı, Tanrı!

O, böyük adına yaraşan deyil!

12.02. 2022, Samara