Necə keçib ömrüm avtomoibilsiz,

Sürətdən sürətə aşıb keçmədən?

Necə keçirmişəm ömrü stilsiz!

Tanrım, piyadayam, plebeyəm mən

—

Elə bil Romada kəcavəsiz sən,

Gedirsən, günəş də yaxır kəlləni.

Dörd kölə çiyninə alıb bu zaman,
Nəcibi aparır, yarıb kütləni.

—

Hələ oxuyuram Siseronu da!

Və Mişel Montenin sinəsinə baş

Qoyuram ki, məni mücərrəd halda,

Ovutsun, sönüksün içimdə təlaş.

—

Hərb arabaları, İlahi, əvvəl,

Keçэк, sonra gedər,  fillər arxada,

Parıldar qoşqular, təkərdə millər,

Hər şeyi arzunun odu yaxmada.

—

Torana bürünən dar yola çıxıb,

Piyada gedərik arxalarınca.

İynə ulduzundan tutqun işığı

Seçilən xəyali yurda çatınca.

1996

ruscadan tərcümə

12-13.03. 2022, Samara

++++++++++++++

АЛЕКСАНДР КУШНЕР

Как я прожил без автомобиля

Жизнь, без резкой смены скоростей?

Как бездарно выбился из стиля!

Пешеход я, господи, плебей. Читать далее →

Kimdisə, ağlayır bütün gecəni,
Ağlayır qonşuda, divar dalında,
Hazıram ovudam, çağırmır məni,

Köməyə qonşuda ağlayan adam.
Bayaq kirimişdi. Yenə ağladı.

“Yat, — deyirsən mənə, yox ağlayan-zad”.

Yuxunun, əlbəttə, şirin vaxtıdır,
Ürəksə zülmətdə sıxılır fəqət!
Məgər ağlayırlar bizim əsrdə?

Harda eşitmisən ağlaya kimsə.

Quru əsr yoxdur bizim əsrdən,
Bizim himnimizdə göz yaşı dinməz.

Uşağın özü də — ağlasa birdən,
“Ayıbdır!” deyən tək səsini kəsir.

Beləcə susuruq, otaqda dinən,
Masa üstündəki saat səsidir.
Kimdisə, yaxında ağlayır hərdən,
“Yat, mən eşitmirəm”, — mənə deyirsən.

Soruşa bilərsən kimdən istəsən –

Yağışdır beləcə damda səs edən.

Deyəsən dayandı. Yenə başladı,

Elə ağlayır ki, ürək dağlayır.

Yuxuya gedən tək, məni ayıldır,
“Qulaq as, — deyirsən, — kimsə ağlayır”,

Ruscadan tərcümə

02. 04. 2020, Samara

Кто-то плачет всю ночь.
Кто-то плачет у нас за стеною.
Я и рад бы помочь —
Не пошлет тот, кто плачет, за мною. Читать далее →

Zamanlar içindən seçilmir zaman,

Zamanda yaşayır,  ölür də insan.

Qınamq, dövranı məzəmmət etmək —
Həyatda bundan da bayağı nə var?

Guya bu zamanı bazardakı tək,
Dəyişmək mümkündür bir ayrısıyla.

—

Dəmirlik, qəddarlıq hər əsrdə var.
Fəqət möcüzəli bağ dumanlanar,

Nur saçar buludlar; beş yaşındakən,

Skarlatinadan ölə bilərdim.

Varmı elə əsr, elə zaman ki,
Bütün həyat boyu olmaya dərdin?

—

Bəxtəvər bir ömür arzusundasan,

Qroznı dövründə bəs yaşasaydın?

Bəlkə ürəyindən Florensiya
Vəbası da keçir, cüzam bəlkə də?

Gedirsən bahalı vaqonlarda, ya
Gəmi ambarının cəhənnəmində?

—

Dəmirlik, qəddarlı hər əsirdə var,
Fəqət möcüzəli bağ dumanlanar,

Nur saçar buludlar; vida anında,
Bağrıma basaram mən öz əsrimi.

Zaman həm taledir, həm də sınaqdır,

Çəkmə həsədini özgələrinin.

—

Zaman ağuşunda ömr edir insan.

Zaman – paltar deyil, dəridir zaman,
Zaman öz möhrünü dərindən vurar.

Və bizə diqqətlə nəzər salsalar,
Barmaq izləri tək götürmək olar.

Zamana xas olan nə cizgi varsa.

1976

Ruscadan tərcümə

01.04. 2020, Samara

Времена не выбирают,
В них живут и умирают.
Большей пошлости на свете
Нет, чем клянчить и пенять.
Будто можно те на эти,
Как на рынке, поменять. Читать далее →