À M. Eugène Fromentin à propos d’un importun qui se disait son ami
Mənə söylədi ki, o, çox varlıdır,
Yatalaqdan ancaq yamanca qorxur.
— Qızıla-gümüşə qəlbi bağlıdır,
Ancaq Operaya sevgisi çoxdur.
Dedi təbiətin o, dəlisidir,
Müsyö Koro ilə yaxşı tanışdır.
— Dedi ekipajı yoxudur indi
Ancaq bu, tezliklə düzələn işdir.
— Dedi ki, mərməri, kərpici sevir,
Həm toran, həm qızıl meşələri də;
— Onun fabrikində üç usta var ki,
Adları hər yerdə eşidiləndir.
— Dedi başqa şeylər hələ bir yana,
Şimalda səhmi var düz iyirmi min.
Alıb heç-neçəyə, çıxıb rastına,
Oppenordun neçə çərçivəsini.
Deyir xırda-xuruş şeydən ötrü o,
Hara desən gedər ( Lyuzarşa da!)
Marşe de Patriarş özü görüb o,
Nədə neçə dəfə aldanıb hətta;
Deyir arvadını sevmir elə də,
Deyir biganədir anasına da,
Ancaq inanır ki, ruh əbədidir,
Deyir Noboyeni oxuyub guya.
Deyir ki, bəyənir cinsi həvəsi,
Guya ki, Romaya səfər zamanı,
Bir qadın, özü də vərəm xəstəsi,
Ona məhəbbətdən tapşırıb canı.
Turneyli boşboğaz nəfəs almadan,
Nə az, nə də ki çox, üç saat yarım,
Mənə həyatından danışdı dastan,
Beynimi-başımı apardı zalım.
Nələr çəkdiyimi sizə söyləsəm,
Söhbətim tükənib bitən deyildir,
Kinimi yeyərək dedim özümə:
“Kaş indi uzanıb yata biləydim!”
Bəzən bezikdirir oturduğun yer,
Ancaq getməyə də olmur əlacın,
Eləcə yanımı stula sürtür,
Deyirdim cırasan belə alçağı.
Adısa Bastondur bu monstrun
Qurtulub gəlibdir yəqin taundan.
Canımı Qaskona qaçıb qurtaram,
Ya gərək özümü boğam mən suda,
Əgər onu ölüm kimi qorxudan,
Parisə haçansa hamı dönəndə,
Görsəm yolda məni birdən haqladı,
Bu taun, turneyli bəla yenidən.
Fransızcadan tərcümə
01-02.09. 18
Samara
[i] Ejen Fromanten (1820-1876) – fransız rəsssamı və yazıçısı