O –Allahdır, o – təkdir,
Əzəldir, gələcəkdir.
Var olub doğulmadan,
Yox ondan doğulan da.
Nə tapılar bənzəri,
Nə də var bərabəri.
17. 08. 2022, Samara
Архив тегов | dini şeirlər
İNCİL (LUKA). AZMIŞ OĞUL HAQQINDA RƏVAYƏT
İsadan mirzələr və fariseylər,
Belə deyirdilər indi gileylə:
“Dost olur o hər cür günahkar ilə,
Yeyir onlarla bir süfrədə hələ.”.
+
Elə ki, eşitdi İsa söhbəti,
Söylədi onlara bu rəvayəti:
«Yüz qoyunu varsa əgər birinin,
Və bu yüzün biri itərsə bir gün,
Çöldəcə qoyaraq doxsan doqquzu,
Getməzmi birinin dalınca özü?
Tapıb boynuna da mindirər hələ,
Gəlib şadlıq elər dostları ilə.
+
Bilin: Tövbə etsə bircə günahkar,
Tanrıya yəqin ki, daha xoş olar,
Günah işləməyən, doğru yol gedən,
Doxsan doqquz mömin ibadətindən.
+
On dirhəmi olan bir qadın əgər,
Bir dirhəm itirisə, səy ilə məgər,
Evi süpürməzmi şam işığında?
Dirhəm tapılarsa, dincələr onda.
Yığar qonşuarı, deyər mənlə bir
Sevinin, tapmışam dirhəmi axır.
+
Tanrı mələkləri sevinir belə,
Haçan bir günakar tövbə eləyər.
+
Bir kişinin iki oğlu var idi,
Bir gün atasına kiçik söylədi:
“Mülkdən mənə düşən nə var, ver mənə”.
+
Ata əməl etdi oğul deyənə,
Nə malı, dövləti vardısa onun,
Böldü arasında iki oğlunun.
Kiçiksə payına düşəni yığdı,
Uzaq bir ölkəyə səfərə çıxdı.
Kefə, əyləncəyə qatıldı orda,
Xərclədi pulunu, tükəndi var da.
Birdən o ölkəyə üz verdi aclıq,
Tikəyə möhtacdır kiçiksə artıq.
+
Bir yerlidən kömək istədi oğlan,
O da qoydu onu donuza baxan
+
Hazırdı yeməyə donuz yeyəndən,
Ancaq verən yoxdu tör-tökündü də.
+
Sonra ağla gəlib dedi: «Nə qədər.
Bizim evimizdə çalışır nökər,
Bol çörəyi vardır hər birinin də,
Burda mən acından ölürəm indi.
+
Atamın yanına dönüb deyərəm:
«Tanrının və sənin qabağında həm,
Günah işləmişəm, məndə ləyaqət
Yox oğlun adlanam, göstər mərhəmət,
Bu gündən biri say nökərlərinən”.
+
Və ata evinə döndü yenidən.
Atası uzaqdan onu görəndə,
Rəhmi gəldi, ona doğru qaçaraq
Əzizlədi, öpdü, qucaqlayaraq.
+
Oğul dedi: «Ata, çox günahlıyam,
Yoxdur ləyaqətim oğul sayılam”.
+
Atasa əmr etdi tez nökərlərə:
«Ən yaxşı paltarı gətirin bura.
Paltarı tək olsun ayaqqabısı,
Verin barmağına üzük də taxsın,
Ətlik dananı da çəkin meydana,
Gərək yeyib-içək indi şadyana.
Çünki oğlum mənə ölü kimiydi,
Dirildi. İtmişdi – tapılıb indi”.
+
Tarladaydı böyük oğul bu anda,
Qayıdaraq evə yaxılaşanda,
Gəldi qulağına nəğmə səsləri,
Çağırıb yanına o, bir nökəri,
Soruşdu: «Qurulan bu şənlik nədir?»
Söylədi: “Qardaşın sənin gəlibdir.
Şənlik eləyirlər, danə kəsiblər”.
+
Darıxdırdı böyük oğlu bu xəbər,
Girmək istəmirdi içəri indi,
Atası çıxaraq onu səslədi.
Oğlusa söylədi: “Ata, budur mən,
Neçə ildir sənin xidmətindəyəm.,
Mənə heç çəpiş də veməmisən sən,
Yığışıb dostlarla vaxt keçirəm şən.
Malını, mülkünü fahişələrlə,
Dağıdan oğlunsa gələndə, belə
Qarşıladın, ətlik dana də kəsdin.
+
Ata dedi: “Oğul, sən yanımdasan.
Qardaşına görə biz belə şadıq,
Çünki dirilibdir, ölüydü axı.
İtkin sayılırdı, tapılıb axır”.
14. 08. 2022, Samara
İNCİL (YƏHYA). “GÜNAHI OLMAYAN İLK DAŞI ATSIN,,,”
Getdi səhər tezdən məbədə İsa,
Eşidib tez ora axışdı xalqsa.
İsa da yerdəcə əyləşib indi
Məbəddəkilərə öyüd verirdi.
Bu zaman mirzələr və fariseylər,
Məbədə girdilər, özləriyləsə,
Onlar gətirdilər bir qadını da,
Günahkar bilərək onu zinada.
Qadını ortaya onlar çəkərək,
Dedilər: “Müəllim, xalq bilə gərək,
Buna nə deyirsən. Bunun günahı
Ağırdır. Zinaya yol verib axı!
Hökmən daşaqalaq gərək edilə,
Musa qanununun budur tələbi.
İndi sözün nədir?” Bu qayda ilə,
İsanı azdrmaq istəyirdilər.
İsa da əyləşib başı aşağı,
Elə nəsə yazır, cızıb torpağı.
Birdən dikələrək söylədi: “Əgər
Sizdə günahsız kəs varsa bir nəfər,
Qoy elə birinci daşı o atsın”.
Çömbəlib yenidən İsa sonrasa,
Torpağın üstündə yazırdı nəsə.
Duyaraq xəcalət, vicdan ağrısı,
Böyükdən kiçiyə qədər hamısı,
Tələsik tərk edib məbədi getdi,
Tək qalmışdı İsa qadınla indi.
Təzədən başını qaldıran zaman,
İsa gördü təkcə qadındır qalan.
Dedi: “hakimlərin hara getdi bəs?
Səni mühakimə etmədi heç kəs?”
Qadınsa söylədi: “Heç kəs, İlahi!”
İsa ona dedi: “Get və bir daha,
Günah etmə. Amma gərək biləsən:
Səni mühakimə eləmirəm mən.
12.08. 2022, Samara
DAĞÜSTÜ VƏZ — III
Etməyin heç kəsi mühakimə siz,
Siz də mühakimэ edilməyiniz.
+
Bu gün mühakimə etsəniz necə,
O məhkəmə sizi gözlər eləcə.
+
Özgələrə hansı ölçü tutsanıız,
Ölçüləçəksiniz o ölçüylə siz.
+
Çöpü qardaşının gözündə görən:
Öz gözündə tiri görmürsən nədən?
Tiri öz gözündən, ikiüzlü, sən,
Çıxar ki, gözündən qardaşının da
Görüb çıxarasan çöpü sən onda.
+
Müqəddəs sayılan, olan nə varsa,
İtlərə atmayın, donuzlarasa.
Mirvari tökməyin – tapdalayarlar,
Sizi dağıdarlar qayıdıb onlar.
+
Diləyin – verilər istədiyiniz,
Əgər axtarsanız – taparsınız siz.
Döysəniz – qapını açarlar, zira,
Döyənə açırlar, tapır axtaran.
+
Varmı aranızda elə bir insan,
Oğlu ondan çörək istəyən zaman,
Ovcuna daş qoyar? Ya balıq əgər
İstəsə, bir ilan götürüb verər?
+
Kinli olsanız da, siz, beləliklə,
Övladlarınıza istədikləri,
Neməti verirsiz; şübhə yox onda,
Beləcə, əlbəttə, Göy Atanız da,
Nemətlər verəcək istəyənlərə.
+
Ədalətli rəftar başqalarınndan,
İstəyən kəs özü gərək hər zaman,
Elə rəftar edə başqalarıyla —
Qanundur, nəbilər deyib həm belə.
+
Dar qapıdan girin, bilin ki, məhvə
Aparan qapılar gendir həmişə,
Belə qapılardan çoxları gedər.
Həyata açılan qapılarsa dar,
Yolları ensizdir; buna görə də,
Onları dünyada az insan tapar.
+
Tanıyın yalançı peyğəmbərləri:
Qoyun dərisində gələrlər onlar,
İçdə quduz qurddur ancaq hər biri.
+
Onlar tanınarlar meyvələriylə
Üzümmü yığırlar onlar göyəmdən,
Ya qanqaıl kolundan əncir dərirlər?
+
Yaxşı ağac verər yaxşı da meyvə,
Ağac bəd olarsa, meyvə də bəddir.
Meyvəsi bəd ağac kəsilməli və
Doğranıb ocağa atılmalıdır.
+
Meyvəsi tanıdar yəni onları.
+
Girə bilmz Səma Ərazisinə,
Mənə hər “İlahi, İlahi” deyən .
Girəcək Atamın İradəsini
Qəbul edən, ona həm boyun əyən.
+
O gün bir çoxları mənə deyərlər:
İlahi! İlahi! Sənin adından,
Qatılmadıqmı biz öndeyərliyə?
Qovan cinləri biz deyildik məgər?
Hər biri o çoxlu məcüzələrin
Tək sənin adınla axı yarandı!
+
Onda mən onlara elərəm elan:
Mən tanımamışam sizi heç zaman.
Məndən uzaq olun, qanun pozanlar!
+
Beləcə mən sizə indi deyəni,
Eşidib onlara əməl edəni,
O ağıllı kəsə bənzədirəm ki,
Möhkəm daş üstündə evini tikir.
Nə qədər yağsa da, daşsa da çaylar,
Tufan olsa da, o ev salamat qalar.
Çünki onun daşdan bünövrəsi var.
+
Kim ki, dediyimə qulaq asaraq,
Əməl eləmirsə sözümə ancaq,
Bənzəyir ağılsız o insana ki,
Evini qumların üstündə tikir.
Yağsa, çaylar daşsa, tufan da əgər,
Qopsa, xarabaya o ev çevrilər.
+
İsa sözlərini bitirən zaman,
Xalqı təlimiylə elədi heyran.
“Heç zaman farisey, ya da ki, mirzə,
O dediklərini deməyib bizə.
Danışır ixtiyar sahibi kimi,
Sanki Tanrı verib ona bu hökmü”.
08-09.08. 2022, Samara
İNCİL (MƏTTA). DAĞÜSTÜ VƏZ-II
Baxın, sədəqəni elə verməyin,
Ki, yığılıb görə uzaq və yaxın.
Kim belə göstərsə özünü əgər,
Tanrı nəzərində qazanmaz dəyər.
+
Aləmə car çəkmə versən sədəqə.
İkiüzlülərdə qaydadır belə.
Onlar küçələrdə, sinaqoqda ya,
Kimə nə versələr, salırlar haray.
+
Sən əgər sədəqə versən kiməsə,
Sağ əlin edəni sol əl bilməsin.
Nəzərindən qaçmır heç nə Atanın,
O açıq verəcək mükafatını.
Bənzəmə ibadət eləsən haçan,
İkiüzlülərə: onlar adətən,
Hər vaxt ibadətə elə durarlar,
Baxıb bunu görsün hökmən adamlar.
Qaçmır nəzərindən heç nə Atanın,
Çatdırır onların mükafatını.
+
Sənsə ibadətin vaxtı çatanda,
Gir öz otağına, ört qapını da.
Dua et Atana – O gizlindədir;
Görür gizlini və verir əvəz də.
+
Bütpərəst tək çox söz söyləmə hədər.
Bütmərəst düşünür sözlər nə qədər
Duada çox olsa, tez eşidilər.
Atanız, siz hələ istəməmişdən,
Korluq çəkirsiniz bilir o nədən.
+
Belə dua edin: “Atamız, qərar
Tutmusan göylərdə! Ali adın var.
Sənin padşahlığın, nəhayət, gəlsin,
Sənin iradənə yer, göy əyilsin.
Əsirgəmə nemət çörəyi bizdən,
Nə borcumuz varsa, bağışla həm sən,
Necə borcluları biz bağışlarıq.
Bizi yolumuzdan azdırma ancaq,
Şeytanın şərindən tut bizi uzaq.
Sənindir səltənət, güc, şərəf sənin,
Zamanlar keçdikcə sən varsan! Amin”.
+
Bağışlayarsansa başqalarını,
Bağışlar eləcə səni də Tanrı.
+
Əgər başqasının sən günahından,
Keçməsən, mərhəmət umma Tanrıdan.
+
İkiüzlülər tək, oruc tutarkən,
Halsız görünməyin, onlar adətən,
Qaşqabaq tökürlər bilinsin bu dəm,
Onlar orucdurlar. Sizə deyirəm
Həqiqətən: Atam görür onları,
Hər kəsin yetişir mükafatları.
+
Xəzinə yığmayın siz bu dünyada,
Güvə xarab edər, pas atar ya da,
Daim oğrular da durub pusquda.
Göy üzünə yığın siz xəzinəni,
Orda nə pas kəsər, güvə yeyər nə.
Orda əli çatmaz oğruların da.
Harda xəzinəniz – qəlbiniz orda.
+
İnsan bədəninn çırağıdır göz,
Bədən işıqlıdır, təmizdirsə göz.
+
İki ağaya da heç insan yəqin
Xidmət edə bilməz; əgər birini,
Sevərsə, birinə o, nifrət elər.
Çətin hər birini yarıda bilər.
Deyin, Tanrıya və pula beləcə,
Xidmət edə bilər bir insan necə?
+
Sizə söyləyirəm buna görə mən:
Həm yemək-içməyi, geyinməyi həm,
Özünüzə qayğı siz eləməyin.
Qəlb və ruh yeməkdən üstün deyilmi?
Bədənmi vacibdir yoxsa geyimmi?
+
Göydəki quşlara yetirin nəzər,
Onlar nə əkirlər, nə də biçirlər,
Yedirtmir onları məgər Tanrınız?
Axı onlardan da yaxşısınız siz!
+
Niyə geyim sizi qayğılandırır?
Çöl çiçəklərinə nəzər salın bir:
Onlar nə iş görür, nə də əyirir;
Mən sizə deyirəm: hətta Süleyman,
Şöhrəti dünyaya yayılan zaman,
Onlardan biri tək geyinməmişdi.
+
Ocağa atılan otları əgər,
Tanrınız beləcə geyindirirsə,
İnamı naqislər, bilin ki, sizə,
Bundan artığını həmişə verər.
+
Siz Tanrı mülkünü, həqiqətini,
Axtarın, hər şey də yerinə gələr.
Sabahın fikrini çəkməyin, yeni
Gün özü hər şeyi yerbəyer elər.
06-07.08.2022, Samara
İNCİL (MƏTTA). DAĞÜSTÜ VƏZ
Bu işi əziz Salman qardaşımın xatirəsinə həsr edirəm. 5 avqust vəfatı günüdür.
Xoşbəxtdir dilənçi, həqir olanlar,
Çün cənnət onların qismətində var.
Bəxtəvərdir indi yasa batanlar.
Onların hər biri təsəlli tapar.
Bəxtəvərdir başı aşağılar da,
Onlardır torpağın varisi zira.
Həqiqət acları həm də bəxtəvər,
Onlar doyan gün də, nəhayət, gələr.
Bəxtəvərdir yumşaq ürəklilər də,
Rəhm görəcəklər zaman gələndə.
Ürəyi təmizələr bəxtəvərdir həm,
Tanrı çöhrəsini görərlər hökmən.
Həqiqət yolunda zülm görənlər,
Bəxtəvərdir, cənnət onları gözlər.
+
Torpaq duzusunuz, və duzsa birdən
Gücünü itirsə, onu necə sən,
Şor edərsən? İndi nəyə xeyri var?
Çölə atılmağa o ancaq yarar.
+
Aləmə nursunuz. Necə gizlənər,
Dağın zirvəsində qurulan şəhər?
Qapağın altında şam yandıran var?
Şamdanda şam yanar, ev işıqlanar.
+
İşığınız yansın həmişə sizin,
Görsünlər xeyirli işlərinizi.
+
Heç də düşünməyin gəlmişəm ki, mən,
Pozam qanunları nəbilər qoyan.
Qanun icrasıdır mənim vəzifəm.
Sizə söyləyirəm mən həqiqətən:
Bəlkə itib gedər bu yer, bu göy də,
İtməz qanununsa bircə hərfi də,
İcrası büsbütün bitənə qədər.
+
Deyilib: “Öldürmə! Qətl törədən,
Gərək məhkəməyə verilə hökmən!”
Mən sizə deyirəm: Ürəyində kim,
Doğma qardaşına bəsləyirsə kin,
Gərək məhkəməyə çəkilə hökmən!
+
Kim ki, qardaşına “dəli” deyərsə,
Onun cəhənnəmdə yanar dərisi!
+
Qədimlər deyblər, bilirsiz yəqin,
Günahı ağırdır zinakarlığın.
+
Mən isə deyirəm: əgər qadına,
Baxıb kim yaxılsa şəhvət oduna,
Demək, ürəyində o, zina elər,
Haqq ilə “zinakar” ona deyilər.
+
Sağ gözün tamaha salarsa əgər,
Çıxar onu, elə özündən kənar.
Sağ əlin tamaha salarsa birdən.
Kəs at, uzaq elə onu özündən.
+
Bir gün qurbangaha bəxşiş gətirsən,
Və orda yadına düşsə ki, birdən,
İncikdir qardaşın nədənsə səndən
Get barış əvvəlcə qardaşınla sən.
+
Sizdən qədimlərə belə deyiblər:
“Pozma, əməl elə and içsən əgər”.
Mənsə dyirəm: “And içməyin heç vaxt.
Göyə and içməyin, Tanrıya göy – taxt.
Yerə də — yer ona ayaqaltıdır.
Heç kim and içməsin öz başına da,
Çünki başınızda bir tükü hətta,
Edə bilərsiniz nə ağ, nə qara.
Ya “hə”, ya “yox” söylə; ayrı nə desən,
Şeytan dediyilə demək gedirsən.
+
Bir zaman deyiblər, eşitmisiniz:
“Diş əvəzinə diş, gözə görə göz”.
İndi isə belə söyləyirəm mən,
Göstərmə şərə heç mmüqavimət sən.
Biri şillə vursa sağ yanağına,
Sol yanağını da çevir sən ona.
Səni məhkəməyə çəkib kim isə,
Əgər köynəyini almaq istəsə,
Üst paltarını da çıxar ver ona
Varınsa, çıxar ver pul istəsələr.
Boş qaytarma, borca gəlsələr əgər.
Sizə deyilibdir: “Sevgi bəsləyin,
Kim sizə yaxınsa, düşmənəsə — kin”.
Mən isə deyirəm: düşməninizi,
Sevin, dua edin qovana sizi.
Beləcə göydəiki Atanızın siz,
Layiqli övladı ola bilərsiz.
Odur yaxşının da, odur pisin də,
Haqlı olanın da, haqq kəsənin də,
Başının üstündə günü çıxaran.
Sizi sevənləri sevsəniz ancaq,
Bu sizə bir xidmət saylmayacaq.
Özünüzkülərlə təkcə mehriban
Olsanız, yox heç nə dəyərli olan.
Elə bütbərəst də belə deyilmi?
Sizsə kamil olun Tanrınız kimi.
(əvvəli)
05.08. 2022, Samara
YƏHYA ÖNGƏLƏNİN BAŞI
Sarsıla bilərlər ilk eşidənər:
Bir baş yeddi yerə bölünüb qalıb.
Bölünüb, ölkələr gəzib nə qədər,
İtib dönə-dönə, yenə tapılıb.
—
İki min il əvvəl bu baş bədəndən,
Ayrılıb, o ancaq danışıb yenə.
Bir xanım dilinə sancıb iynə də,
Atılıb çirkabın dərin yerinə.
—
Çirkabda, torpağın dərin qatında,
Tapılıb vəftizçi Yəhyanın başı.
Yeddi ya daha çox hissəyə hətta
Bölünüb, dünyanı gəzib-dolaşıb.
—
Hələ çəkməmişdən tiyəni cəllad,
Bəlkə itirmişdi başını Yəhya.
Həbsinin xəbəri yetişən saat,
İsa çəkilmişdi tez Cəliləyə.
—
Orda öz işində: işıq bəxş edir
Korlara, lal olan dilləri açır.
Qaldırır tabutdan, ölü dirildir,
Tüpürür — ən ağır xəstəlik keçir.
—
Zindandadır onu vəftiz edənsə,
Cəllad itiləyir tiyəni artıq.
Tələsmir köməyə İsa nədənsə,
Onun Cəlilədə başı qarışıq.
—
Bircə tüpürcəyi, çırtmasıyla ya,
Zindan divarları çökəydi gərək.
Tanrını özünün atası sayan,
Biganə ya aciz – adi adam tək.
—
İtirib başını Yəhya Öngələn:
Omu həqiqətən göndərilən kəs?
Odursa ruhundan Tanrının gələn,
Zindan qapısını açmır niyə bəs?..
—
Bu vaxt izdihamlı yenə Cəlilə
Kütlə bayılmada möcüzələrdən.
Tabutdan sıçrayıb qalxır ölülər,
Sağalır bir anda cüzamlı bədən.
—
Vəftizçi Yəhyanı yox yada salan,
Cəllad tiyəsini indi endirər.
Böyük bir layihə varsa qabaqda
Tanrıya maraqlı deyil bir nəfər.
—
Özünü Tanrının övladı bilən.
Baxmır gözucu da Yəhudiyyəyə.
Öləcək tezliklə Yəhya Öngələn,
Tanrı fikri icra olunsun deyə…
—
Hələ çiyinlərdə, kəsilməmişdən,
Başını hər kəsin itirməyi var
Tanrının əmriylə görülən işdən,
Zehnin, intellektin varsa, baş çıxar.
—
Aclıq, pandemiya, müharibələr,
Uşaqlı-böyüklü bəşər qırılır.
Buludda ruh kimi görünsə əgər,
Yatırdar, əlbəttə, bir anda Tanrı.
—
Görünmür, yatırtmır…Yaşayar insan,
Beləcə, duası cavabsız qalar.
Bəlkə də fikrində Tanrının bu an,
Möhtəşəm bir işin layihəsi var.
—
Özü günahımdan, İlahi, keç sən! —
Prioritetlərin var sənin yəqin.
Dünən prioritet — Yəhya Öngələn
Bu gün və sabahsa İsadır yəni.
—
Səni Osventsimdə çağırırdılar,
Başı ağrıyan da səni səsləyər.
Səninsə möhtəşəm planların var,
Yayınarsan, bizi eşitsən əgər.
—
Bilmir layihənin sirrini bəşər,
Ali fikrindəki bilinmir nədir..
Başımız dağırlır düşünsək əgər,
Hər hissə elə bil yeddi yerdədir.
02.08. 2022, Samara
İOHAN GÖTE. YOLÇUNUN GECƏ NƏĞMƏSİ
Sən ey göyə sakin, yerəsə hakim,
Bütün dərdliləri ovudan da sən
İkiqat bədbəxtsə bu dünyada kim,
İkqat təsəlli ona verirsən.
—
Yaman yordu məni bu əlləşmələr,
Nədir bu ağrılar, nəşələr nədir?
Gəl, şirin əminlik, ruh aramı, gəl,
Qəlbimi ovundur, təsəlli gətir!
1780
almancadan tərcümə
14.04. 2022, Samara
++++++++++++++++
Johann Wolfgang von Goethe
Wandrers Nachtlied
Der du von dem Himmel bist,
Alles Leid und Schmerzen stillest,
Den, der doppelt elend ist,
Doppelt mit Erquickung füllest, Читать далее
«YAZILAN, DEYİLƏN BƏLKƏ DOĞRUDUR…»
Yazılan, deyilən bəlkə doğrudur:
Qiyamət günü var, cəhənnəm də var.
Yandıqca yanacaq orda günahkar,
Bir an sönməyəcək cəhənnəm odu.
—
Dəridən-qabıqdan çıxacaq yanan,
Dəri dönə-dönə təzələnəcək
Yalvarıb bir qurtum su istəyən tək,
Ərimiş qurğuşun alacaq insan…
—
Günahsız kim var ki? Bilirəm yəqin,
Cəhənnən doğrusa – yerim var orda,
Məni tikə-tikə doğrasalar da,
Ya da yandırsalar – buna layiqəm.
—
Hazıram tiyanda yanam əbədi,
Qurğuşun içməyə hazıram belə.
Anlaya bilmirəm mən ancaq hələ,
Əbədi cəzanın nədir məqsədi?
—
Ölən dirildilib oda atıla,
Qurğuşun verilə su istəyəndə —
Bu Tanrı adına yaraşır, nə də,
Anlamaq mümkündür adi ağılla.
—
Bəlkə işlədilə günahkar insan?
Ağır zəhmət çəkə, qan-tər axıda?
Qarnı ac, görməyə gözü yuxu da,
Şumlaya, becərə, biçə durmadan.
—
Hazıram işləyəm gündüz, həm gecə.
Qoşalar kotana, xışa – hazıram.
Sudan korluq çəkəm, ac ola qarnım,
Giley eləmərəm inciyəm necə.
—
Min il çalışaram, yüz il, yüz min il,
Bilirəm sayı yox günahlarımın,
Söndür bu əbədi tonqalı, Tanrı!
O, böyük adına yaraşan deyil!
12.02. 2022, Samara
ALFRED DE MÜSSE. KƏDƏR
Düşmüşəm qüvvədən, həyatım bitib,
Gedib dostlarım da, gülmürəm bir an;
Məndə öz dühama inam yaradan,
Qürurum nə vaxtdan tükənib, itib.
—
Əvvəl Həqiqətlə üzləşən zaman
Deyirdim ən yaxın dostum olacaq,
Dərindən anlayb duyandan ancaq,
Tamam çiyrinibdir ürəyim ondan.
—
Hərçənd əbədidir Həqiqət olan,
Ondan uzaqlaşan, onsuz dolanan,
Cəhalət içində yaşayar hökmən.
—
Cavab verməliyik, Tanrımız dedi.
Mənə bu dünyada nə qalır indi? —
Düşünmək, göz yaşı axıtmaq hərdən
fransızcadan tərcümə
13-14.11. 2021, Samara
========================
Alfred de MUSSET
Tristesse
J’ai perdu ma force et ma vie,
Et mes amis et ma gaieté;
J’ai perdu jusqu’à la fierté
Qui faisait croire à mon génie. Читать далее
xeyrulla xayal 