Архив тегов | dost haqqında şeirlər

“SƏN DƏ O FİTƏ BƏNDDİN, MƏN DƏ…”

Май14

U LENİ. KİNO       

Cəfər Mehdiyevə

Bethovenin beşinci simfoniyası necə,
Başlananda ürəyi, sinirləri titrədir,
Vağzalda ya yolüstü qatar fiti dinincə,
Ürək elə çırpınır, bəzən qarışır fikir.

 + 

Kimsə ayrılıb gedir, özün gedirsən ya da,

Vaxt yetişir, fit dinir, çaşırsan, duruxursan.

Tale qapını döymür, durub artıq yanında,
Qulaqlarını dələn onun səsidir bu an…

 +

Qaynar yay gecələri, zəbt edib sərin zalı,
Səhər açılanacan çay içər, danışardıq.

Sağlam fikri və elmi elmikommunizmlə,

Uzlaşdırmağa cəhdlə tər töküb çalışardıq.

 +

Gecənin bir aləmi  qatar fiti dinərdi,
Çaşardıq, duruxardıq, yaranardı pauza.

Sən də bu fitə bənddin, mən də bu fitə bənddim,

Getməliydik elə bil biz haçansa, harasa…

 +

O gecə qatarınıın yolu uzaq deyildi:

Bakıdan Astaraya, Bakıya Astaradan,
Mükaliməni kəsən qatarın fiti idi,

Tale çağırışıydı sanki səslənən o an…

 +

Dahi Trevitikin ixtirası yoldadır,

Relslərdən krujeva toxunub kürəmizdə,

Dəyişılib ölkələr, dəyişilib adları,

Yox daha SSRİ, elmi kommunizm də.

 +

Qatar fiti eşitsəm harda, kinoda belə,

Duruxuram. Elə bil taleyin öz səsidir,

Qulaqlarımı dələn Bethoven qüdrətiylə.

Yola səsləyir, ancaq vaxtını saxlayır sirr.

 

14.05 2023, Samara

 

 

VLADİMİR VISOTSKİ. DOST HAQQINDA NƏĞMƏ

Мар8

Владимир Высоцкий

Görsən dost bildiyin bir insan əgər,

Nə dostdur, nə düşmən – bilinmir nədir,
Və dərhal anlaya bilməsən əgər,
Yaxşı ya bəddir, —

Risk elə, dağlara çək bu oğlanı!

Qoyma tək ancaq,

Zirvədə səninlə bağlı olanın,
İçindəki dərhal üzə çıxacaq.

—

Vecsizsə, dağlarda tez yorularaq,

Qorxuya düşürsə, geri dönərək,
Buzlağın üstündə addım ataraq,
Sürüşüb qışqırıq salırsa, demək,

Yaddır yanındakı bu adam sənə,

Sən onu danlama, onu rədd elə.

Yoxdur zirvələrdə yer beləsinə,
Nəğmə də deyilmir belələrindən.

—

Əgər zarımasa, inildəməsə,

Acıqlı olsa da, getsə yenə də,

Qayadan yıxılsan birdən əgər sən,

Əlini çəkməsə sənin əlindən,

Döyüşə gedən tək getsə dalınca,
Dayansa zirvədə vüqarlı və şən

Demək, arxayınsan özündən necə,
Ondan da eləcə arxayın ol sən.

1966

кuscadan tərcümə

07-08. 03. 2022, Samara

++++++++++++++

Владимир ВЫСОЦКИЙ

Песня о друге

Если друг оказался вдруг

И не друг, и не враг, а – так,

Если сразу не разберешь,

Плох он или хорош, –

Парня в горы тяни – рискни!

Не бросай одного его,

Пусть он в связке в одной с тобой –

Там поймешь, кто такой. Читать далее →

FYODOR TYÜTÇEV. “FƏLAKƏTLİ GÜNLƏR OLUR Kİ, BƏZƏN…”

Янв9

Fəlakətli günlər olur ki, bəzən,

Quduz xəstəliklə sarsılır bədən,

Vicdanı incidir müdhiş ağrılar,

Üzür həyat özü ağırlığıyıla,
Qarabasma kimi boğur elə bil.

Bəxtəvər o kəs ki, belə zamanda,
Rəhim, rəhman Tanrı ona göndərir,
Elə bir nemət ki, yox bərabəri  —

Sənə canı yanan dostun əlini.

Elə ki, bu isti və duyumlu əl,
Uzanıb yüngülcə toxunur bizə,

Eynimiz açılır, ağrılar gedir,
Müdhiş qarabasma bizi tərk edir,

Yan keçir taleyin zərbəsi bizdən.

Dost təması yenə qaynadır qanı,
Sevgiyə, doğruya ürək inanır.

1873

ruscadan tərcümə

07.01. 2022, Samara

===============

Ф. И. Тютчев. «Бывают роковые дни…»

Бывают роковые дни
Лютейшего телесного недуга
И страшных нравственных тревог;
И жизнь над нами тяготеет
И душит нас, как кошемар.
Счастлив, кому в такие дни
Пошлет всемилосердый бог
Неоценимый, лучший дар –
Сочувственную руку друга,
Кого живая, теплая рука
Коснется нас, хотя слегка,
Оцепенение рассеет
И сдвинет с нас ужасный кошемар
И отвратит судеб удар, –
Воскреснет жизнь, кровь заструится вновь,
И верит сердце в правду и любовь.

1873

ALFRED TENNİSON. QARANLIQ EV

Окт28

QARANLIQ EV[i]

Bu evin önündə durardım hərdən,

Burda küçə uzun, göz oxşamayan.

Ürək çırpınardı qapıda yaman,

Durub doğma əli gözlədikcə mən.

—

O əli ki, bir də sıxılmaz daha —

Yuxum çəklilibdir, halıma bir bax.

Ayaq sürüyürəm müqəssir sayaq

Səhər açılan vaxt qapı ağzına.

—

O daha burda yox; çox uzaqdasa,
Yenidən ucalır həyat səsləri.

Bu çılpaq küçəyə fani gün gəlir,
Qatını yararaq soyuq leysanın.

ingiliscədən tərcümə

27-28.10.  2021, Samara

=================

Alfred Lord Tennyson

Dark House

Dark house, by which once more I stand

  Here in the long unlovely street.

  Doors, where my heart was used to beat

So quickly, waiting for a hand.

—

A hand that can be clasped no more –

  Behold me, for I cannot sleep,

  And like a guilty thing I creep

At earliest morning to the door.

He is not here; but far away.

—

  The noise of life begins again,

  And ghastly thro’ the drizzling rain

On the bald street breaks the blank day.

[i] Bu şeir Lord Tennisonun dostu Artur Henri Hallamın xatirəsinə həsr etdiyi əsərdən 7-ci nəğmədir.