Архив тегов | şeirlər

BÖYÜK ADAM

Müxtəlif adamlar həyatda gördüm,
Onların çox olub yaxşıları da.

Onlar olmasaydı, çoxdan ölərdim,

Ölərdim, yaddan da çıxarardılar.

 

 

 

Ürəyi yananlar, qəlbi incələr,
Sirri saxlayanlar partizan kimi.

Söhbəti sevənlər uzun gecələr,
Qulaq kəsilənlər danışan kimi…

 

 

 

Olublar, olublar… elə indi var,
Yaxşı adamların tumu kəsilmir.

Elə ki, ya ürək, ya baş ağrıyar,
Salırsan adbaad yadına, bir-bir…

 

 

 

Böyük adamlar var həyatda ancaq,

Nə yaxşı, nə pisdir, böyükdür onlar.

Onlar həm mayakdır, onlar həm dayaq,
Onlarda rəhbərlik cəsarəti var.

 

 

 

Yaralı olasan, azarlı ya da
Çəkər keşiyini, qaldırar hökmən.

Şir ürəyi olur böyük adamda,
Və sığır kiçik bir bədənə bəzən.

 

 

 

İşi bitirməyə həvəsləndirər,
İşi bitirdinsə — göyə qaldırar.

Əlindən yapışar, səninlə gedər,

Keçməli olanda sudan ya oddan.

 

 

 

Çəkidən ağırlar, boydan ucalar,

Qolu güclülər də dost olub mənə.

Onların içində yaxşısı da var,
Ancaq eləsi yox “böyük” adlana.

 

 

Onlar dayanıblar mən dayananda,
Odu söndürüblər, sudan qaçıblar.

Olub işdən-gücdən soyudanı da,
Yaxşı adamın da cürbəcürü var…

 

 

Yaxşını çox gördüm, böyük görmədim,

İşlərim dağınıq, həyatım viran.

Kim bilir, qabağa mən də gedərdim,

Rastıma çıxsaydı, böyük bir insan.

 

 

 

Dağı dağ üstünə bəlkə qoyardm,
Dönərdim millətin qəhrəmanına,
Bəlkə zirvələrə qonardı adım,
Gərək rast gələydim böyük insana…

 

 

Rastıma çıxsaydı böyük bir insan,
Onu ümid sanar, pənah sanardım.

Onun ətəyindən yapışıb hər an,
Bəlkə də Tanrıdan mən yayınardım.

 

 

Çəkilib gedərdi dadı zəhmətin,
Ürək sevinməzdi, gəlsə də uğur.

Böyük adamdısa verən neməti,

Aldığın pay olur, sədəqə olur.

 

Gedirəm, dalımda yüküm, durmadan,
Sadə sırasında qarındaşların.

Çıxmadı qarşıma heç Böyük adam,
Şükür sənə, Tanrım, belə yaxşıdır.

 

23-24. 04. 2019

Samara

ŞƏKİL

Obyektiv önündə dayanan insan,

Özünü nə yaxşı yığışdırmısan!

Gözlərin çəkilib dünya malından

Danışsan, bal damar bəlkə dilindən.

Üzün gülümsəyir, işıqlanır da,

Acığın soyuyub yaxına, yada.

Hazırsan hamını bağışlamağa.

Hazırsan çəkilib belə qalmağa.

Albomda, divarda, baş daşında da,

Əzizin, yaxının yaddaşında da.

 

Obyektiv önündən çəkilən insan!

Yenə çəkilirsən bəlkə sən bu an!

Heç nə itib-batmır tanrı yanında
Çəkilir, saxlanır ən kiçik an da.

Ciddi ol indi də, gələn zaman da,

Dolandır beynində möhtəşəm fikir,

Elə bil ki,  kimsə şəklini çəkir.

Sonra çalış fikrin həyata keçsin,

Qoy çəkən səni iş görəndə çəksin.

Yaxşıdır əlbəttə, üzdə təbəssüm,

Pis olmaz ürəkdən kin də silinsə,

Təkcə üzü çəkmir çəkən, yəqin ki,

Çəkir ürəkdəki dərinlikləri.

İçini-çölünü səliqəyə sal,

Düşün, bəlkə hər an səni çəkən var!

 

22.11.2017

Samara

AVROPANIN QAPISINDA

 

Döydü yağış bizi, döydü qar bizi,

Açın qapıları, buraxın gələk.

Acıq, üzür həm də min azar bizi,
Buraxın yuyunaq, yeyək, dincələk.

 

 

Qaçmışıq əlindən müstəbidlərin,

Zülmdən, zalımdan qaçıb gəlmişik.

Yarımız yollarda qırıldı qaldı,

Bizsə cəhənnəmdən keçib gəlmişik.

 

 

Sizin ölkələrdə gözəldir həyat,

Nə çox soyuq olur, nə də çox isti.

İnsanın gedişi-gəlişi rahat,

Küçələr, meydanlar abad, təmizdi.

 

 

Qaydalı sürülür sizdə maşınlar,

Cədvəl əsasında qatarlar gedir.

Alır cəzasını həddi aşanlar,

Sizdə hökm verən məhkəmələrdir.

 

 

Mətbəxdə, hamamda, əlüzyuyanda,
Soyuq, həm isti su axır həmişə.

Sizdə çox ev var ki, ayaqyolunda,

Aftafa özü də avtomatlaşıb.

 

Açın qapıları, buraxın girək,

Bilirik tünlükdür, sıxlaşın azca.

Bizə də bir tikə tapılar çörək,

Tapılar ev-eşik, tapılar ocaq.

 

 

Burda uşaq-muşaq gün görər. Gedər,

Biri top dalınca, biri məktəbə.

Ya da tanrınızı göydən endirər,

Çarmıxa çəkərlər ikinci dəfə…

 

 

27-28 noyabr 2015 Samara

 

 

 

 

DOSTLARIM, YAXINLARIM…

Bu ilin may ayında gözəl rus şairi, etnik buryat Amarsana Ulzıtuyevin bir şeirini azərbaycancaya çevirmişdiim – mən müəllifi Ədəbiyyat institundan tanıyıram. Bu gün görürəm ki, Amarsana bu tərcümə ilə maraqlanan dostunun sualına cavab kimi onu yenidən öz səhifəsində yerləşdirib. Xeyrulla.com bloqunu açıram – tərcüməni 57 (!) dəfə paylaşıblar. Bunu Amarsananın azərbaycanca bilməyən dostları ediblər, buna şübhəm yoxdur…
Mən öz səhiməmə bir şeir qoyanda mənim “dostlarım” və yaxınlarım, nəinki onu paylaşmazlar, onların bəziləri hələ mənim qabağıma şeir də çıxarırlar – ya özləri qoşurlar, ya da “dahi” Nüsrət Kəsəmənlinin bir “əsər”ini yerləşdirirlər…
Mənim gənclikdə bir yaxın dostum vardı, işi-peşəsi mənə elmi
yolla süübut eləmək idi ki, “hamı şeir yaza bilər”….
Yazın, cəhənnəmə yazın, gora yazın… Dostlar…

29.10.2015

  ONLAYN ŞEİR 

Əşşi, bu İnternetin,

Nə çoxmuş. əziyyəti!

Gərək hər asqırağı,

Durub “layk” eləyəsən,

Eləməsən küsərlər,

Ya deyərlər dəlisən.

Pəpə yeyən də burda,

“Məmə” deyən də buurda.

Əli çomaqlı da var,

Vurar – başın yarılar.

Qapını bağlayanda,

Pəncərədən girən var.

Arxayın yatağında,
Yatan zaman görən var.

Qaçırsan gizlənəsən,

Gəlir qarabaqara.

Gəlir üzülənəcən,

Gəlir, gedəsən hara.

Çatır, üzə dirənir,

Dildən, ayaqdan zirək.

Başın üstdə hərlənir,

Sancır ağcaqanad tək.

Pusquda duranı var,

Badalaq quranı var.

Nə tərbiyə, nə qanun,

Nə böyük-kiçik qanan.

Burda atadan küsən,

Burda ananı atan.

Ev dağıdan, baş kəsən,

Dostu düşmənə satan.

Doldurub İnterneti

Burnufırtıq uşaqdır.

Qalaq-qalaq vurulub,

Yuyulmamış qaşıqlar…

 10. 09.2014 Samara

 

 

 

KÖHNƏ GÖDƏKÇƏNİN ŞERİ  

Unutmuşam bu sovxa,

Haçan, harda alınıb.

Məndən cavan olsa da,

Məndən qoca görünür.

Yaxaları büzülüb,

Ətəkləri süzülüb.

Qırılıb düymələri,

Çoxdan itib kəməri.

Min adama sürtülüb,

Hislə, pasla örtülüb.

Ləyaqəti qalmayıb,

Əyinə geyinməyə.
Ölsəm, ayıb sayılar,

Ortaya döşənməyi.

Dəli şeytan deyir ki,

Bir qayçı götürəsən

Gödəkçəyə dağ çəkib,

Ömrünü bitirəsən.

Astarını sökəsən,

Dağıdasan, tökəsən.

Çürük düymələrini,

Qoparasan, atasan,

Saplayıb iynələri,

Zəhmətə qatılasan.

Çox çalışsan həvəslə,
Yaxşı bir tikiş çıxar.

Yalan olmasın, əlli

Şeytana papış çıxar.

 

 

14.07. 2014 Samara