Biz də yavaş-yavaş gedirik artıq,
Əminlik və nemət olan ölkəyə.
Bəlkə mən də yığıb sovxalarımı,
Gərək hazırlaşam yola düşməyə.
+
Ah, mənim sevimli tozağaclarım!
Düzənin qumları! Torpaq, həm də sən!
Qüssəmi gizlədə bilmirəm artıq,
Bu qədər qədər gedəni öndə görərkən.
+
Sevdim həddən artlq bu dünyada mən,
Ruhu canlandıran nələr varsa həm.
Suyun gül üzünə gözü dikilən,
Ağcaqovaqlara salam deyirəm.
+
Sakit anlarımda çox düşünmüşəm,
Çoxlu nəğmə qoşdum mən öz içimdə.
Və bu qaşqabaqlı yer üzündə mən,
Xoşbəxtəm ki, vardım, yaşardım həm də.
+
Xoşbəxtəm, öpmüşəm qadınları mən,
Ot üstdə ağnayıb gülləri əzdim.
Deyildim mən heyvan döyən, incidən,
Kiçik qardaş kimi onlar əzizdi.
+
Gül açmır ağaclar orda, bilirəm,
Qu boyunlu çovdar nə cingildəyər.
Görüb kütləsini gedənlərin mən,
Onunçun titrərəm, ürəyim əsər.
+
Olmaz o ölkədə, yəqin bilirəm,
Qızılı toranda yanan zəmi də.
Ona görə indi dünyada mənlə,
Yaşayan insanlar mənə əzizdir.
1924
ruscadan tərcümə
29. 03. 2024, Samara
++++++++++++
Сергей ЕСЕНИН
Мы теперь уходим понемногу
В ту страну, где тишь и благодать.
Может быть, и скоро мне в дорогу
Бренные пожитки собирать. Читать далее
xeyrulla xayal 