Архив | Июль 2020

SEVMİR TƏKRARI VƏ EYNİNİ İNSAN…

U LENİ. KİNO

Qürub yaxınlaşır, çayın sinəsi,
Yenə al boyanar – ayrı cür ancaq.

Yerin yaradanı, göyün yiyəsi,
Həmişə təkrardan, eynidən uzaq.

 

 

Yamacda tikilən təzə kilsədən.

Zəng səsi sahilə axır yenə də.

Gedib-gələnlərin içində birdən,
Tapılır xaç çəkən, səcdəyə gedən.

 

 

Çalınan zənglərin ciddi kanonla,
Bilən var adı və təyini nədir.

Ancaq elə çalır indi zəngçalan,
Ölüm ya axirət yadına gəlmir.

 

 

Roka açııq-aşkar bənzəyir hərdən,
Ritmi dəyişdirir, hip-hopa keçir,

Qayıdır lap ağır metala birdən,

Gah da ki Bitlzdan tanış hit seçir.

 

 

Kilsə çaxırından xəlvətə salıb,
Bəlkə işqabağı vurub zəngçalan.

“Momento mori” yox, ayrı şey çalır,

Kilsə kanonları çıxıb yadından.

 

 

Qatıb bir-birinə yüz əlli janrı,
Düşür sümüyünə nə çalsa ancaq.

Sularda qürubun alovu yanır,

Axirət də uzaq, ölüm də uzaq.

 

 

Kukla tək qızcığaz, beş-altı yaşlı,
Tutub ritmləri rəqs edir indi.

Ananın gülməkdən gözü yaşarıb,
Düşünmür çalınan nəyin zəngidir…

 

 

Batır bu qızcığaz  bəlkə günaha,
Ciddi kanonları pozur zəngçalan.

Tanrı bənzəri tək yaranıb axı –

Sevmir təkrarı və eynini  insan.

 

31.07. 2020, Samara

KÜR HEKAYƏTİ

08.06 2020

…Torpaq yandırırdı yalın ayağı,
Yanır, qovrulurdu dünən göy olan.

Havalı işləyir, gəzirdi insan,

Heyvan nəhləyirdi xəstə sayağı.

 

 

Gördüyn ilğımdı hayana baxsan,
Buludlar dönürdü tüstüyə göydə.

Həyat dayanırdı, ölməsəydi də,
Kürdü əvvəlki tək dolanıb axan.

 

 

Elə ki dərəcə qırxı keçirdi,

Yaxır, bişiriridi dərini usti,

Doldurub kolazın dərinkəsini,
“Ya Allah” deyərək lələm içərdi.

 

 

Çayın özü kimi lələm qədimdi,
Vardı xəzrisi də gilavarı da,
Qasırğa, fırtına qaldırardı da,

Coşurdu, aşırdı Kür kimi həddi…

 

 

Lələmin getdiyi azı min ildir,
Gedib tək kolazlı donanmasıyla.

Dövran, yox xəbəri, tərsə dolanır,

Kür yox, Xəzər Kürə tökülür indi.

 

 

Dərinkə doldurub içməli deyil,
Dil vurur, üzünü döndərir heyvan.

Kürün balıqları, kürüsü talan,

Dadı oğurlanıb indi elə bil…

 

 

Ağır və yöndəmsiz mis farışında,
Anam gün uzunu su daşıyardı,
Anam bişirərdi, anam yuyardı,
Qarıya dönürdü gəlin yaşında..

 

 

O vaxt, nə gizlədim, həyat ağırdı,
Ağır yaşayan var bəlkə də indi,
Çörək zəhrmardı, qandı, irindi,

İndi suyumuz da zəhrmar dadır…

 

24.07. 2020, Samara

ŞİR ÜRƏYİ OLA GƏRƏK YAZANDA…

SONY DSC

Yazdığı nə olar qorxaq insanın? —

Şir ürəyi ola gərək yazanda.

Mətn başlayanda qaynaya qanı,
Sonacan közərə alov gözündə.

+

Dilə həmlə edə bank yaran kimi,
Bilə ki, sözlərin qiyməti nədir.

Məhv edə amansız artıq-əskiyi,
Nəzərə almadan nəticələri.

+

Döyüşə girən tək yazıb-yarada,
Sözləri sursat tək gərək işlədə.

Sanca bıçaq kimi, güllə tək ata,
Gərək yayınmaya gözündən hədəf.

+

Tində pusqu quran quldura dönə,
Güdə saatlarla qafiyələri.

Girə xəzinənin dərinlərinə,
Misrada bir sözün boşdusa yeri.

+

Sözü işlədəndə qorxu bilməyə,
Bilə Yaradandır verən mandatı.

Oxuyan, eşidən ona nə deyər –

Almaya eyninə bunu bir an da.

+

Ruhən azad ola gərək yazan kəs,
Nə kütlədən qorxa, nə iqtidardan.

Heç ölüm özü də də qorxuda bilməz,
Tanrı mandatıyla yazırsa insan.

21.07. 2020, Samara

   UİLYAM ŞEKSPİR.    35-Cİ SONET (heca)

shakespear

(heca)

Çox da əzab çəkmə əməllərindən,

Çeşmədə çirk olar, güldəsə tikan.

Buluda günəş də, ay da bürünər.

Eybəcər qurdlara qönçədir məkan.

 

Hamıda xəta var, mən özüm elə,

Sənin günahını çəkirəm suya,

Elə bir qabarıq müqayisəylə,

Bəlkə dəyməz ona etdiyin günah.
Məna axtarıram xətalarında,

Sənə qarşı olan sənə vəkildir

Özümə qarşıdır mənim iddiam,

Sevgiylə nifrətin savaşı gedir.

             Beləcə nəyim var əlimdən alan,                

             Sevimli oğruyla əlbir oluram.

 

İngiliscədən tərcümə

04.06. 2018

Samara

 

 

No more be grieved at that which thou hast done.

Roses have thorns, and silver fountains mud;

Clouds and eclipses stain both moon and sun,

And loathsome canker lives in sweetest bud. Читать далее

AH, ÖMRÜN GÜNLƏRİ NƏ SÜRƏTLİDİR…

08.06 2020

Ah, ömrün günləri nə sürətlidir,

Su ovuc içindən sızır elə bil.

Sən xəbər tutmamış həndəvərindən,
Günəş yer üzünü hərlənib gedər.

Yayın istisiylə canın qızmamış,
Bir də görürsən ki, qapındadır qış.

Yarı ömür keçir gözləmələrdə,

Gözümüz də yolda, gedir ömür də.

Görüşdən doymamış haqlar ayrılıq,
Nə qədər tələsək, geri qalırıq.

Qarıyar ağaclar, çiçəklər solar,
Güldana qoyula, kolda ya qala.

O qız dünənəcən çiçək kimiydi,
İndisə… Baxmasan yaxşıdır indi…

15-16.07. 2020, Samara

ANDRE ŞENYE (1762-1794). HƏR İNSANIN DƏRDİ VAR…

André_Chénier

Hər insanın dərdi var. Ancaq hərə dərdini,
Təbəssüm arxasında özgələrdən gizlədir.

Hər insan öz hayında. Baxır həsəd içində,
Başqasına həmişə. O da dərdlidir hərçənd.

Nələr çəkir başqası, yox heç kəsin xəbəri,
Bilən yox o da dərdi içinə salıb gəzir.

Hər insan sızıldayar, yaş axıdıb söyləyər:
“Dərdli tək mənəm, hamı bu dünyada bəxtəvər”.

Bədbəxtlər…Yalvarırlar göylərə yorulmadan
Onların taleyini dəyişdirə Yaradan.

Dəyişilir. Tezliklə axır yenə göz yaşı,

Bir dərdin əvəzinə gəlib indi başqası.

 

Fransızcadan tərcümə

12.07. 2020, Samara

 

Tout homme a ses douleurs. Mais aux yeux de ses frères
Chacun d’un front serein déguise ses misères. Читать далее

TƏK OĞUL

U LENİ. KİNO

Yəqin körpəlikdən əzizlənmisən,

Yerin göz üz üstündə olub hər zaman.

Ata ocağına ümid gəlmisən,

Sənin tək canına and içib anan.

 

 

Qalsan, dayağıydın valideyninn,
Nəslinin soyadı sənlə yaşardı.

Yeddi igid oğul, bircə qız gəlin,
Bəxtinə, payına bəlkə düşərdi.

 

 

Yəqin ki, nizamlı həyat qurardın,
Hörmət qazanardın kəndin içində.

Elə oturardın, elə durardın,

Bəlkə də başına and içilərdi.

 

 

İndi yerin-yurdun kənd məzarlığı,
Evin tək oğlusan daha əbədi.

Qəbrinə and içib anan ağlayar,

Qarıyar atanın içində dərdi.

 

 

Ölkən əvvəlki tək yaşayar elə,
Yenə nitq deyər prezidentin.

Şarlatan deputat güc verər dilə,

Şarlatan nazirin bazarı həmin.

 

Şərəf! Bu, nemətsə, kasıbın, təkin,

Payına, bəxtinə düşür nədənsə.

Bəlkə doğulurlar qəhrəman kimi,
Qurbana çevirir rəzil ölkəsə.

 

 

Ölümün hədərdir, tək olğul, heyf,
Ölkə həmin ölkə, yaslı anandır.

Ümidi, inamı səninlə gedib,

İndi məzarındır ən əziz andı…

 

10. 07. 2020, Samara

GÖYDƏLƏN

 

s poduşkoy

Ah, ucalır gör necə bu göydələn,
Gözdən itir zirvə — buludlardadır.

Anlamaq olmur necə qalxır, nədən,
Ustası, kərpickəsəni hardadır.

 

 

Kim oraya toplamış özbəkləri? —
Tər axıdır işdə, dayanmır əkə.

Qorxusu yox, zirvədə quş tək səkir
Bəlkə auldan sarı xiffət çəkə.

 

 

Bax, bu krandır. Hanı bəs qülləsi?

Bəlkə də yeddinci qata baş vurur.

Kərpici bəlkə elə göylər kəsir,
Həm axıdır palçığı, həm daş verir.

 

 

 

Vaxt ötə, tezliklə bu Babil bitə,
Gur çırağıyla bəzəyə göyləri.

Şükr eləyib Allaha özbək gedə,
Tikməyə bundan da uca öyləri.

 

 

Ah, mən olam kaş o evin sakini,
Ən yuxarı mərtəbədə mənzilim.

Ən uzaq ulduzlara həsrət çəkim,
Ən yaxın ulduzlara çatsın əlim…

 

08.07. 2020, Samara

İSTİ

s poduşkoy

Ah, necə də gün şəhəri qızdırır,
Az qalır asfalt əriyə istidən.

Büdrədir addımlarını, azdırır,
Çaşdırır ağlı, elə bil xəstəsən.

 

 

Ah, bu maşınlar necə od yağdırır,
Huşun itir, keçsə yanından əgər.

Rəngi gedib göylərin, ilğımdadır,
Ağca buludlar da yerə od səpər.

 

 

Pəncələri göydə  — pişik kefdədir,

Nəhləyir it, dil çıxarıb bir qarış.

Quş uça bilmir, elə bil yol gedir,

Can çəkir əvvəlcə, qanad çalmamış.

 

 

An, necə də gün şəhəri yandırır,
Dil çıxarıb nəhləyirik it kimi.

Tanrı yaratmış həqir insanlarıq,
Biz hələ cənnət bağına həsrətik.

 

06.07. 2020, Samara

BƏRƏ

2

Ah, necə görkəmli, qəşəngdir bərə!

Avtomobillərlə tamam yüklənib.

Göz sevinir, görsə də lap min kərə,

Ah, bu nə həngamə, nə dəsgah gəmi!

 

 

Sambalı vardır, yaraşır Volqaya,

Üzməyi təmkinli, ləyaqətlidir.

Üz verə tufan, dözər hər dalğaya,
Keçsə də yaş, gövdəsi qüdrətlidir.

 

 

İllər ötür, marşrutu eynidir,
Gəlməyinin, getməyinin vaxtı düz.

Yüklənir hər gün, səhər-axşam gedir,
Düz qışacan, bağlamamış Volqa buz.

 

 

Ah, necə görkəmli, qəşəngdir bərə,
Gör nə ləyaqətlə üzür çayda o.

Ah, məni də mindirə o, bir kərə,
Kəndimə birbaş aparıb çatdıra…

 

04. 07. 2020, Samara