Dolaşıq-bulaşıq tariximizdə,
Yeganə sətirsən sadə və aydın.
Dəyişən səthində qalmasa iz də,
Tanrı çöhrəsini görüb suların.
Gəlib səndən keçib qızıl dəvələr,
Kitablı, bayraqlı keçib atlılar.
Sənin qırağında diz çöküb ərəb,
Su çəkib üzünə, deyib “Ya Allah!”
Oynayıb, əylənib dalğalarında,
Ağacdan, dəmirdən gəmilər gedib.
Səninlə insanlar qidalanıbdır,
Yeyib sularının yetirdiyini.
Babildə oturub çay qırağında,
Yəhudi Sionu yada salaraq,
Ağlardı. Eləcə yaşasaq harda,
Kürü xatırlarıq, biz də ağlarıq…
Sən həm xatirəsən, həqiqət həm də,
Bütün yalanları yuyub gedirsən.
Fəlakət olardı sınıq qələmdən,
Düşən bir ləkəyə dönsən əgər sən…
30.06. 2020, Samara