Архив | Июль 2018

ŞARL BODLER. TEODOR DE BANVİLƏ[i]

бодлер              

À Théodore de Banville

Elə şığıdınız ki, ovucladınız elə,

İlahənin saçını, sizdə bu qətiyyəti,
Bu incə saymazlığı görən bəlkə deyərdi,
Yıxır məşuqəsini cəsur bir oğlan yerə.

 

İşıqlı gözlər  dolu erkənlik alovuyla,

Memar qürurunuza meydan vermiziniz siz.

Ciddi, sərt dəqiqliyi sizin işlərinizin,
Bizə indidən deyir sizdə nə gələcək var.

 

Şair, qanımız axır bütün məsamələrlə,
Bur bir təsadüfmü ki, dəfn çeşmələrinə,
Hər damarı çevrilən Kentavrın paltarı,

 

Rənglənmişdi üç dəfə nəfis tüpürcəyində,

Uşaqkən Herkulesin beşikdə öldürdüyü,
Kinli və intiqamçı, əcayib ilanların?

 

Fransızcadan tərcümə

16-17.07.2018

Samara

[i] Teodor de Banvil (1823-1891) – fransız şairi, dramaturqu və teatr tənqidçisi

FLOBER BODLERƏ: «KİTABINIZDA HƏR ŞEYİ BƏYƏNDİM, KAĞIZI DA…»

flaubert-baudelaire

  Bazar ertəsi, 22 oktyabr 1860

Əzizim Bodler, mənə belə bir kitabı (“Les Paradis artificiels” – Süni behiştlər” – X.X.) göndərməklə çox iltifat  göstərmisiniz. Bu kitabda mən hər şeyi bəyəndim: mövzunu, üslubu, hətta kağızı da.

Mən onu çox diqqətlə oxudum. Ancaq əvvəlcə mən gərək sizə məni cənab  Kuinsi[i] kimi gözəl insanla tanış etdiyinizə görə təşəkkür edəm!

 Budur (ancaqla bəri başdan qurtarmaq üçün) mənim yeganə etirazım: Mənə elə gəlir ki, belə yeksək qiymətləndirilən süjetdə, elmin başlanğıcı olan işdə, təbii müşahidə işində və induksiyada siz l’Esprit du mal ( Şər ruh ya Şərin ruhu – X.X.) üzərində (və bir neçə dəfə) təkid edirsiniz, həddindən artıq (?) təkid edirsiniz.

Katolisizm mayası hər sətirdən duyulur. Mən çox istərdim ki, siz haşişi, opiumu, ifratçılığı günahlandırmayasınız. Bilirsinizmi sonrası nə olacaq? Nəzərə alın ki, bu, şəxsi rəydir, mənim üçün fərqi yoxdur. Mən tənqidçinin başqasının fikrini öz fikri ilə əvəz etmək hüququnu tanımıram. Və sizin kitabınızda mənim qınadığım şey, ola bilsin ki, onun orijinallığını təşkil edir və bəlkə də sizin istedadınızın sübutudur. Ən vacib qonşuya oxşamamaqdır.

İndi ki, mən bütün narazılığımı etiraf etdim. deməyə bilmərəm ki, mən sizin kitabınızı əvvəldən axıracan necə möhtəşəm sayıraam, bu, çox yüksək üslubdur, çox möhkəm və çox ətraflıdır. Mən 27-33, 51-55, 76-cı səhifələrdəki haşiş şeirinə və onlardan sonra gələnlərə dərindən heyranam.

Siz , transsendent romantik olaraq qalmaqla, klassik olmaq üsulunu tapmısınız, ki, biz bunu bəyənirik.

O ki qaldı «Un mangeur d’opium» (“Tiryəkçi”  — X.X.) hissəsinə, mən bilmirəm ki, siz Kuinsiyə nə borclusunuz, istənilən halda bu, çox gözəldir.

Aylarla mənim üçün bundan yapışıqlı fiqur olmayıb.

Bu narkotikllər məndə həmişə böyük qibtə doğurub. Məndə hətta əczaçı Qastinelin düzəltdiyi haşiş olub! Ancaq bu məni qorxudur və buna görə özümü qınayıram.

Eskaryak de Laturun[ii] “Sudan”ında bir tiryəkçinin uydurduğu teoqoniya və kosmoqoniya ilə tanışsınız. Ondan mənə məzhəkəli bir xatirə qaıb, ancaq mənə m. de Quinsi xoş gəlir. Zavallı insan! Miss Ennin başına nə gəldi?

Siz həmçinin yeni tənqidçilərə aid kiçik yazınıza görə minnədarlığa layiqsniz. Orda mənim hissiyatlı yerim ya qaşıynıb  ya da sığallanıb.

Səbirsizliklə yeni şər çiçəklərini gözləyirəm. mənim müşahidəmin burda yeri yoxdur, çünki şairin istədiyi şeyə inanmağa tamamilə haqqı var. Bəs alimin?Bəlkə mən sizə səfeh şeulər deyirəm? Hərçənd mənə elə gəlir ki, siz məni başa düşürsünüz.  Biz bu barədə danışarıq.  Siz necə işləyirsiniz! — yaxşı!

Xudahafiz! Əlinizi sıxıram ki, çiyninizdən aralanım.

 

[i] Bodlerin 1860-cı ildə nəşr olunmuş «Süni behiştlər” kitabı de Kuinsinin “İngilis tiryəkçinin etirafları” əsərinin təsiriylə yazılmışdır.

[ii] D`Eskaryak de Lotyur (1826 – 1868) – qraf, sonra markiz , fəxri legionun komandiri, diplomat, linqvist

ŞARL BODLER. QƏMLİ MADRİQAL

бодлер

  Madrigal triste

I

Nəyimə gərək ki, sən ağıllısan?

Gözəl ol! Qəmli ol! Bil ki, göz yaşı,

Hüsnü, məlahəti üzdə artıran,

Necə ki, yaraşır peyzaja leysan;.

Qasırğa gülləri cavanlaşdırır

 

Daha çox sevirəm səni, elə ki,

Sevinc tərk eləyir yaslı çöhrəni

Elə ki qəlbini sarır səksəkə,

Bu gününə qara bir örtük çəkir,

Qorxunc buludları olub-keçənin.

 

Mən səni sevirəm iri gözündən,
Yaş axıb gedəndə isti qan kimi.

Mənim əlllərimlə əzizlənəndə,

İşgəncə əksini tapır üzündə,

İniltin səslənir can verən kimi

 

Dolur ciyərimə dərin, şirin himn!

Çəkirəm içimə, ilahi nəşə!

Bütün hönkürtüsü sənin sinənin,
Və nurla doldurur qəlbini yəqin,
Gözlərindən axan inci göz yaşı.

II

Köhnə sevgilərin odu soyuyan,

Xatirələriylə dolu ürəyin,
Bilirəm, kürə tək yenə də yanar,

Azacıq da olsa, içində qalan,
Lənətli vüqarı orda kükrəyir.

 

Ancaq o qədər ki, hələ Cəhənnəm,

Əzizim, yox sənin yuxularında.

Və könlündən keçər ara verməyən,
Kaşmarda ya zəhər ya da ki, xəncər,

Məftunsan barıta, qurğuşuna da.

 

Qapını qorxuyla ancaq açarsan,
Hər yerdə fəlakət gözün axtarır,

Bədənin titrəyər yetişcək zaman,
Duymayacaqsan ki. ağuşundasan,

Yenilməz, qaçılmaz İkrahın artıq,

 

Sən mənə kənizsən, məleykəsən həm,

Sən məni qorxuyla sevirsən ancaq

Gecənin dəhşəti yetişdiyi dəm,

“Kralım, bil sənin Bərabərinəm!

Çətin ki, deyəsən sən ağlayaraq.

 

Franslızcadan tərcümə

15-16.07. 2018

Samara

BODLERİN FLOBERƏ MƏKTUBU

flaubert-baudelaire

Onların hər ikisi eyni ildə (Flober — 12 dekabr 1821, Bodler – 9 aprel 1821) doğulublar, iki ədəbiyyat nəhəngigin yollarının bir neçə dəfə kəsişdiyinə bu məktub sübutdur.

26 iyun 1840

Əzizim Flober!
Mən sizə gözəl məkbunuza görə çox təşəkkür edirəm!  Müşahidəniz məni sarsıtdı, və səmimiliklə düşüncələr xatirəmi araşdıraraq başa düşdüm ki, həmişə insanın qəfil fikirlərini və müəyyən hərəkətlərini ona kənar şər qüvvələrin müdaxiləsini güman etmədən başa düşməyin mümkünsüzlüyü fikrinə mübtəla olmuşam — Bu böyük etirafa görə bütün 19-cu yüzillik məni qızarda bilməz. — Nəzərə alın ki, mən öz fikrimi dəyişmək ya da öz-özümə zidd getmək həzzindən heç də imtina etmirəm.

Günlərin bir günü, əgər icazə versəniz, Honflerə gedərkən, mən Ruendə dayanaram, sizin mənə bənzədiyinizi və sürprzlərdən zəhləni getdiyini ehtimal edərək, mən sizə bir qədər qabaqcan xəbər verərəm.

Siz mənə deyirsiniz ki, mən çox işləyirəm. Bu, amansız istehzadırmı? Çox insan, məni saymadan, belə hesab edir ki, mən böyük bir iş görmürəm.

İşləmək, bu, dayanmadan işləməkdir, bu, duyğularsız, düşüncələrsiz  yaşamaqdır və bu, daim hərəkətdə olan saf iradədir. Bəlkə mən buna nail olaram.

Sədaqətli dostunuz

Ş. Bodler

Fransızcadan tərcümə

30.07. 18, Samara

Orijinal burda: https://www.deslettres.fr/lettre-de-charles-baudelaire-a-gustave-flaubert-travailler-cest-travailler-cesse-cest-navoir-plus-de-sens-plus-de-reverie/

ŞARL BODLER.  QARABASMA

бодлер

                 Obsession

Məbədlər tək, meşələr, qorxudursunuz məni,
Sizdə orqan harayı; lənətli ürəklərin
Yaslı hücrəlrində qədim nalələr dinir,

Sizin De profundis[i]-ə əks-sədalar kimi

 

Rəzil fırtınaları sərhədsiz okeanın,

Mənim də ruhumda var; hönkürtüylə, küsüylə

Dolu acı gülüşü yenilmiş bir insanın,

Çatır qulaqlarıma dənizin gülüşüylə.

 

Ah, necə xoşsan, gecə! Ulduzlar olmaynda —

Tanış dillə danışar onların işıqları!

Axtarıram mənsə lüt zülməti, boşluqları!

 

Toranların özü də fəqət elə kətandır,
Canlanar orda mənim gözlərimdən sıyrılan,
Çoxdan itib-gedənlər tanış baxışlarıyla.

 

Fransızcadan tərcümə

12-13.07. 2018

Samara

[i] “De profundis” – Zəburda 129-cu psalom

ŞARL BODLER: “TƏXMİNƏN ÜÇ GÜNDÜR Kİ, NƏ YATIRAM, NƏ YEYİRƏM…”

BODLER LETTRE.jpg

Anası ikinci nikahla batalyon zabiti Jak Upikə ərə gedəndən sonra Şarl Bodler çox  çətin uşaqlıq dövrü yaşamışdır. Şarl atalığına açıqca nifrət edirdi. Tezliklə pansiona göndərilib analıq istisindən  mərhum olandan sonra yazışma Şarlla anası arasında yeganə ünsiyyət bağı idi. Bu məktubda Bodler anasının onun həyatında necə mühüm yer tutduğunu təsdiq edir.

 

                                           6 may 1861

 

Əgər səndə doğrudan analıq istedadı varsa və sən onu hələ itirməmisənsə, Parisə gəl, gəl məni gör, hətta axtar da. Mənsə, min müdhiş səbəbdən, Honflörə gələ bilmərəm ki,  arzuladığım şeyləri axtaram — bir az cəsarət, bir az nəvaziş. Martın sonunda mən sənə yazmışdım: «Biz heç vaxt görüşmərik!» Mən elə böhran keçirirdim ki, belədə dəhşətli həqiqəti görürsən. Bilmirəm nələri verməyə hazıram ki, sənin yanında bir neçə saat ola biləm, həyatımın asılı olduğu yeganə varlığın yanında, səkkiz gün, üç gün, bir neçə saat…

Hər dəfə vəziyyətimi təsvir etmk üçün qələmi əlimə alanda mən qorxuram, səni öldürməkdən, sənin zəif bədənini mıhv etməkdən  qorxuram. Mən isə ara vermədən, sənin şübhən olmasın, intihar həddindəyəm. İnanıram ki, sən məni ehtirasla, kor-koranə eşqlə sevirsən, sən elə böyük şəxsiyyətsən ki! Mən səni uşaq vaxtı ehtirasla sevirdim, sonralar sənin ədalətsizliyinin təsiriylə, sənə hörmətsiz yanaşırdım, guya ana ədalətsiziyi oğul hörmətsizliyini doğrulda bilər, mən tez-tez peşmanlıq keçirirdim, ancaq adətim üzrə heç nə demirdim. Mən daha nankor və zorakı uşaq deyiləm.

Öz taleyim və sənin xarakterin barədə uzun düşüşncələr mənə bütün qüsurlarımı və sənin genişürəkliliyini başa düşməyə kömək etdi. Görünür ki, bir-birimizi sevmək, bir-birimiz üçün yaşamaq, həyatımızı mümkün olduğu qədər daha şərəflə və daha sakit baş vurmaq  bizim taeleyimizə yazılıb. Ancaq mənim düşdüyüm  dəhşətli şərairdə mən bu fikrə gəlmişəm ki, ikimizdən biri o birini öldürəcək və son olaraq ikimiz də bir-birimizi öldürəcəyik. Mənim ölümümdən sonra sən daha yaşamayacaqsan, bu, aydındır. Mən səni yaşamağa vadar edən yeganə şeyəm. Sənin ölümündən sonra, xüsusən sənin ölümünə mən bais olaramsa, mən özümü öldürərəm, bu, şübhəsizdir. Haqqında tez-tez aşkar biganəliklə danışdığın ölümün mənim sitüasiyamda heç nəyi dəyişməyəcək, məhkəmə şurası heç nə ödəməmək qərarını təsdiq edəcək (niyə də təsdiq eləməsin?) və ağrıdan başqa, dəhşətli absolyut təcridlilik hissi yaşayacağam.Mənim özümü öldürməyim absurddur, elə deyilmi?

Əlvida, mən üzülmüşəm. Əgər səhhətimin detallarına qayıtsaq, təxminən üç gündür ki, nə yatıram, nə yeyirəm, ürəyim sıxılır. Və işləmək lazımdır.

Yox, mən sənə əlvida demirəm, çünki səni görməyə ümid edirəm.

Ah, məni diqqətl oxu, çalış ki, yaxşı başa düşəsən.

Və mən səni sevirəm.

Ş.B.

fransızcadan tərcümə

Mətnin orijinalı burda:

https://www.deslettres.fr/lettre-de-baudelaire-a-sa-mere-jai-peur-de-te-tuer/

ŞARL BODLER.   KORLAR

бодлер

Les Aveugles

Necə də qorxuncdular, könlüm, bir bax onlara,

Maneken kimidirlər; gülüncdürlər nədənsə,

Bənzəyirlər şüursuz gecə durub gəzənə,

Göz giləsi dikilib, bilinmir ancaq hara.

 

Bir zaman ilahi od doğuran bəbəkləri,

Səmaya doğru qalxır,  uzaqlara elə bil
Baxırlar; görən olmaz  haçansa əyilibdir,
Fikirdən ağırlaşan başları səkilərə.

 

Qaranlıq sonsuzluğu belə yarıb gedirlər,

Əbədi sükutun bu qardaşları. Ah, şəhər!

Oxuyursan, gülürsən sənsə elə bu zaman,

 

Bağırtı qoparırsan vəhşi tək həvəsindən,

Mən də gedirəm, ancaq onlardan da kütəm mən,
Deyirəm: bu Səmada nədir korlar axtaran?

 

Fransızcadan tərcümə

14-15.07. 2018

Samara

ŞARL BODLRİN RİXARD VAQNERƏ MƏKTUBU

BaudelaireNadard-thumb

ŞARL BODLERİN RİXARD VAQNERƏ MƏKTUBU: «MƏN SİZƏ DEMƏK İSTƏYİRƏM Kİ, İNDİYƏCƏN ALDIĞIM ƏN BÖYÜK MUSİQİ HƏZZİ ÜÇÜN SİZƏ BORCLUYAM».

Şarl Bodler və ya  öz dövrünün dahilərini tanıya bilmək sənəti: Delakrua və Edqar Podan sonra Bodler  istiqamətini dəyişir və öz dövrünə rəğmən, Rixard Vaqneri xeyirdualayır. Bu məktub bir dahidən o biri dahiyə ünvanlanıb, onları ayıran hər şeyə baxmayaraq, Vaqner musiqisinin cazibəsiylə və bütövlükdə onun teatr sənəntiylə təsirlənmiş şairdəki sarsıntıdan xəbər verir. Və Sənətkar  sevincindən!

 

[Paris.] Vendredi 17 février 1860

Müsyö!

Mən həmişə belə təsəvvür etmişəm ki,  böyük sənətkar , o, nə qədər şöhrətə alışmış olsa da, səmimi komplimentə biganə qalmaz, əgər bu kompliment  minnətdarıq səsidirsə, əgər bu  səs bir fransıza məxsusdursa, xüsusən bu adama coşqun heyranlıq yaddırsa və doğulduğu ölkədə isə adamlar rəngkarlığı və poeziyanı musiqidən heç də yaxşı başa düşmürlərsə.

Hər şeydən əvvəl  mən sizə demək istəyirəm ki, mən sizə indiyəcən ala bildiyim ən böyük musiqi həzzi üçün borcluyam. Mən yaşda olan insan üçün məşhurlara məktub yazmaq xoş deyil və əgər hər gün sizin dühanızı hörmətdən salmaq səyləri ilə dolu olan məqalələr gözümə sataşmasaydı, sizə heyranlığımı məktubla bildirməkdə hələ də tərəddüd edərdim.

Müsyö, siz, barəsində qəlb ağrısı hiss etdiyim və vətənimə görə qızardığım ilk adam deyilsiniz. Nəhayət. mənim hiddətim məni sizə qarşı ehtiramımı bildirməyə təhrik etdi: mən öz-özümə dedim: mən bütün bu sarsaqlardam fərqlənmək istəyirəm.

İlk dəfə sizin əsərlərinizi dinləmək üçün italyan teatrına gedəndə mən heç də yaxşı ovqatda deyildim, hətta etiraf edirəm ki, yaramaz qabaqfikirliliklə doluydum, ancaq mənim bəraətim var; mən tez-tez aldanmışam; böyük iddialı şarlatanların musiqisini o qədər eşitmişəm ki. Mən sizinlə dərhal yenildim. Mənim nə keçirdiyim təsvirə gəlməz və əgər siz lütfən gülməsəydiniz, mən bunu tərcümə edərdim. Əvvəlcə mənə elə gəldi ki, mən bu musiqini tanıyıram, sonra isə fikirləşərək bu ilğımın hardan gəldiyini anladım; mənə el gəlirdi ki, bu musiqi mənimdir və mən onu  təyinatı sevilmək olan şeyləri insanların tanıdığı kimi tanımışdım. İtiağıl olmayan hər bir insana bu ifadə ölçüsüz dərəcədə gülməli görünər, xüsusən nəzərə alsaq ki, onu  mənim kimi musiqini bilməyənin birisi  yazıb ki, bütün musiqi təhsili  Veberin və Bethovenin bir neçə gözə fraqmentni eşitməklə (böyük ləzzətlə, bu, doğrudur) məhdudlaşır.

Məni hər şeydən çox sarsıtmış xüsusiyyət əzəmət idi. Bu  musiqi əzəməti təcəssüm edir, əzəmətə yönəldir. Mən sizin əsərlərinizin hər məqamında böyük səslərin təntənəsini , Təbiətin böyük aspektlərini və böyük insan ehtiraslarının təntənəsini tapdım. Sənə elə gəlir ki, sən harasa aparılırsan və sənin iradənə hakim var.  Ən qəribə və mənə yeni musiqi duyğusu aşılayan hissələrdən birinin təyinatı dini vəcdin təsviridir. Qonaqların tanışlığından yaranan və toy şənliyinin doğurduğu effekt ölçüsüzdür. Mən dərhal bizim həyatımızdan daha geniş olan həyatın əzəməttini duydum. Daha bir şey: mən tez-tez  əcayib bir təbiətə xas duyğu keçiridim, bu, qürurdur və anlamaq, nüfuz edilməyə açılmaq sevincidir, bu, həqiqi duyğu nəşəsidir və bu, havada uçmağa ya dalğalar üstündə sürüşməyə bənzəyir.

Və musiqidə eyni zamanda vaxtaşırı həyat qüruru dinirdi. Bütövlükdə bu dərin harmoniyalar mənə təxəyyülün nəbzini artıran oyadıcılara bənzəyirdi.  Nəhayət, mən həmçinin, və rica edirəm ki, gülməyəsiniz, ehtimal ki, mənim ruhumun təbiətindən və mənim daimi qayğılarımdan doğan duyğular yaşadım. Hər yerdə nəsə ucaldan və ucalan nəsə vardı, daha yüksəklərə qalxmağa çağıran  bir şey, nəfis və fövqəladə bir şey. Məsələn, rəngkarlıqdan alınma müqayisələrdən istifadə edərək  gözümün qabağına boğuq qırmızı rəngli geniş bir müstəvi gətirirəm, Əgər qırmızı ehtirasın təcəssümüdürsə, mən onun gəlişini tədricən görürəm və qırmızının və gül rənginin soba odunun allığına bütün keçimi ilə. Daha çox alovlanan nəyəsə çatmaq çətin və hətta qeyri-mümkün görünə bilər, ancaq son tutuşma ağ üstündə ağ şırım cızır ki, sonuncu fona çevrilir. Bu, əgər istəsəniz, özünün paroksizminə yüksəlmiş qəlbin fövqəladə qışqırığı olacaq.

Mən Tanheyzer və Loenqrinin bəzi hissələri ilə bağlı düşüncələrimi yazmağa başlamışdım, ancaq hər şeyi deməyin mümkünsüzlüyünü başa düşdüm.

Beləcə mən bu məktubu bitməyəcək qədər uzada bilərdim. Əgər siz məni oxusaydınız, minnıtdar olardım. Mənə qalan bir neçə söz əlavə etməkdir. Sizin musiqinizi eşitdiyim gündən mən özümə dayanmadan, xüsusən əhvalımın pis olduğu vaxtlar deyirəm: Əgər mən, ən azı, bu axşam bir qədər Vaqneri dinləyə bilsəydim!  Şübhə etmirəm ki, mənim kimi edən başqa adamlar da var. Nəticə etibarı ilə, siz məmnun olmalısınız ki instinkti jurnalistərin yaramaz elmindən daha ali olan insanlar var. Niyə siz yeni əsərlər əlavə etməklə daha bir neçə konsert vermirsiniz? Siz bizə yeni sevincləri dadızdırmısınız, bizi qalanından mərhum etməyə haqqınız varmı? Müsyö, daha bir dəfə sizə təşəkkür edirəm, siz məni özümə qaytarmısınız, ən vacibi də odur ki, ən xarab vaxtlarımda.

Ş.Bodler

Mən ünvanımı əlavə etmmirəm, çünki olan bilsin sizdən nə isə istəyə biləcəyimi düşünməyəsiniz.

fransızcadan tərcümə

iyul 2018, Samara

Orijinal burda:

https://www.huffingtonpost.fr/nicolas-bersihand/lettre-de-charles-baudelaire-a-richard-wagner_b_5103399.html

FƏRHAD MİRZƏYEVİN XATİRƏSİNƏ

fərhad

Səni tanıyandan bildim hər insan,

Heç də hər insana canavar deyil.

Bildim əgər dara düşüb çağırsam,
Görərəm səsimə kimsə hay verir.

 

O vaxtsa adamın hər cürü vardı.
Quzu kimisi də, canavarı da.

Heç kimə heç nədə sən oxşamırdın,
O vaxt kübar yoxdu, sənsə kübardın.

 

 

Uzun barmaqların qalıb yadımda,
Sən həm musiqiçi, musiqiydin həm,
Kim var ki, qoşulub ağlayam indi,

Kaş ki yalquzaq tək ulaya biləm…

27.07. 2018

Samara

ŞARL BODLER.  BEATRİS

бодлер

La Béatrice

Qovrulub külə dönmüş, otbitməz ərazidə,
Bir dəfə təbiətdən şikayətlə gəzirdim.
Məqsədsiz dolaşaraq, heç özüm də bilmədən,
Ürəyimə sancmışam fikir xəncərini mən.
Başıma gördüm enir günorta çağı elə,

Qara və qorxunnc bulud, qasırğayla hamilə.

Gətirirdi öqylə rəzil şeytan sürüsü,
Acıqlı bir cırtdana bənzəyir hər birisi.

Soyuq baxışlarını mənə onlar zillədi,
Necə ki kütlə maraqla bir dəlini seyr edir.

Çatırdı qulağıma gülüşlər, pıçıltılar,
Bir-biriylə göz-qaşla onlar danışırdılar.

«Yaxşıca baxın, görün nə karikaturadır,
Özünü o, Hamletə bu duruşla oxşadır.

Gözləri axır, külək saçlarıyla oynayır,

Bu kefcil, bu dilənçi, təlxək, işsiz aktyor,

Heç də gərək baxanda oyatmaya mərhəmət,
Çünki rol oynamağa var onda hər məharət.
Dərdli mahnılarıyla istər maraqlandıra,
Çeşmələri, gülləri, sisəyi, qartalları.

O hətta bizi kimi qocaman naqqalların,
İstər başını qatsın cürbəcür hoqqalarla”.
Bacarardım (ucadır dağlar kimi vüqarım)

Buludlara hökm edəm, .şeytanlara hay vuram,

Suveren başımı mən sadəcə döndərərdim,

Görməsəydim ki, əgər mənfur sürü törədən,
Cinayətdən günəşin üzünə düşmür ləkə!

Baxışları misilsiz, ürəyimə məleykə

Gülür mənim halıma onlara qoşularaq,
Vaxtaşıırı girərək şeytanın ağuşuna.

Fransızcadan tərcümə

14.07. 2018

Samara