Архив | Ноябрь 2020

KƏNDİMİZİN İGİD ƏSGƏRİ ŞAHLAR MƏMMƏDOVUN XATİRƏSİNƏ

Ноя25

Şahlar

Adəmi cənnətdən qovanda Tanrı,

Dedi: “ömür boyu qəm yeyəcəksən.

Çörəyin olacaq çölün otları,

Tərlə yumşalacaq sənin hər tikən.

=

Daddığın olacaq zəhrmar kimi,
Tikanlar qanadar, hara əl atsan.

Torpaqdan yaratdım səni necə ki,

Torpağa dönərsən çatanda zaman”.

=

Adəmlə Həvvadan nəsil törəndi,
Tər tökür hər yerdə Adəm övladı.

Öz dili, öz rəngi var hərənin də,

Ayrıdır hərənin görkəmi, adı.

=

Ölkələr yaranır müxtəlif adda,
Hərənin ayrıdır gerbi, byrağı,

İndi hünərin var sərhədi adla,

Hər qarışdan ötrü indi qan axır.

=

Zəfər sevdasıyla savaşlar qızır,
Torpağa baş qoyur insan övladı.

Əldə ələ keçən əraziləri,

Milyonlar qanıyla suvarıb gedir.

=

Hər yerdə bayraqlar dalğalanmada,
Söyləyir növbəti nitqini rəhbər.
Ad alır qaçanlar, daldalananlar,
Yatır məzarında sıravi əsgər.

=

İndi ata, ana hara üz tuta —
Tikanlar dalayan bir ərazidir.

Ən əziz, xoş torpaq indi dünyada,

İgid oğul yatan təzə məzardır…

25.11. 2020, Samara

«GƏRƏK İTİN OLA, TƏK QOCASANSA…»

Ноя18

SONY DSC

Gərək itin ola, tək qocasansa —

Əsil-nəcabətli bahalı olar,
O qədər əsilsiz lanqı küçük var,
Düşəcək dalına, əgər yal atsan.

=

Deyəsən: İlahi, keç günahımdan,
Müsəlmançılığı tamam itirdim.

Mən bu zavallını evə gətirdim,

Təkəm, yoldaş olar mənə bu heyvan.

=

Həftənin bilmirsən hansı günüdür,

Bəzən unudulur tarixi ayın.

Yataqdan qalxırsan, canın ağrıyır,

Başın balışdakən, qüssə göynədir.

=

Qapıdan çıxmağa yox daha meylin,
Qapı dalındakı tanış və yaddır.

Bilmirsən ölmüsən, dirisən ya da,
Yüz ildir tükənib gedib-gələnin.

=

Yaxınlar, əzizlər ölüb haçandan,

Səni ölmüş bilir qalanları da.

Gecələr otağın qaranlığında,
Kölgələr gəzinir gün çıxanacan…

=

İlhai, bilirəm nədir bu heyvan —
Qapıdan girməyə yox ləyaqəti.

Bir yerə dili ya ayağı dəydi,

Natəmiz sayılar, nə qədər yusan.

=

Qocalıq, təklik də, Tanrım, ağırdır,

Var itin günü tək keçən ömürlər,

Əgər yaxınında bir it mürgülər,

Dağılar kədərin, yatar ağrı da.

=

Açıb bir gözünü  qəfildən baxar,
Yatan  sahibinə, baxar həkim tək.

Qocanı salamat, nəfəsli görcək,
Arxayın əsnəyib gedər yuxuya…

=

Mürgü səsi gələr səhərə qədər,
Həm itdə həyat var, sahibində həm,

Vurnuxan kölgələr görünər hərdən,
Baxıb həndəvərə  gözdən itərlər…

18.11. 2020, Samara

GƏNC ƏSGƏRİN  ÖLÜMÜNƏ

Ноя9

08.06 2020

Əlbəttə, bir məna yoxdur həyatda:

İstər Platon ol, istər Arximed,
Dünyanın üstünü, altını kəşf et –

Məna çıxarmazsan, çıxarsan ad da.

=

İstər Aleksandr Makedonski,
İstər Çingiz xan ol, ya da ki, Sokrat.

Ən uca zirvəyə çıxara həyat,
Məna çıxmayacaq, yoxdur o çünki.

=

Məna əlaməti yox ölümdə də,

Ölümdə həyatın mücərrədliyi.

Ölümlə yaranır dəyər dediyin,
Qiymətə mindirir ölüm ömrü də.

=

Həyatda məna yox, hər kim olasan,
Toza, külə dönür Napoleonlar.

Nə fəth, nə kəşf ilə o, mənalanar.
Hardandır? Niyədir – anlamır insan…

=

Həyatda məna yox. Sevinc var ancaq,
Dərd də var. Həyatda sevgilər də var.

Bir gözümüz gülər, birisə ağlar,

Şirindir ilahi neməti duymaq.

=

Şəhid gənc! Bığ yerin tərləməmişdən,
Dağıtdı sinəni yağı gülləsi.

Daha sən nə sevinc, nə dərd bilərsən,
Dodağın dodağa dəyməmiş öldün.

=

Həyatda məna yox, dərd isə ümman.
Atanı, ananı yasın sarsıdar.

Üzülər, bükülər, bacın da varsa,
Dərd və ağrı tapır məna axtaran…

09. 11. 2020, Samara