“Bu endə deyildi Volqa qabaqlar,
Eni ən uzağı beş yüz metrdi.
Bu gördüyün kimi deyildi axar,
Volqa güllə kimi axıb gedirdi”.
Neçə saata bir durnabalığı,
Tutub dönüb qoca, qanı qaradır.
Köhnə baydarkanı çəkib qırağa,
Bayaqdan içini silib qurudur.
Dişləri qayırma, üzü qırışlı,
Səksənə yaxındır yaşı bəlkə də.
Şəffaf baxışlıdır, çevik yerişli,
Volqada baydarka hələ çəkir də.
“Brejnev vaxtında, indi bilirik,
Kommunizm olub həyat o zaman
Benzinin bir litri yeddicə qəpik…”
Deyir və xaç çəkir: “Eləydi, inan…”
Dartınır, uzanır dar bucaqlara,
Axtarır yayınıb qalan damlanı,
Sürtür avarları ovuclarıyla,
Gün altda parlayır aliminuum.
“O vaxtkı balıqlar hanı Volqada,
Axar yox, üstəlik zəhərlədilər…”
Söyür Yeltsini də, Qorbaçovu da,
Putini nədənsə gətirmir dilə…
Quruyar, bükülüb qayıq bağlanar
Belə qayğı ilə yaşar əbədi.
İnsanının öz içi belə saxlana –
Nə sudan çatlayar, nə pas çürüdər…
20-21.09.2017
Samara
Понравилось это:
Нравится Загрузка...