“Saat on ikidə bu gün durmuşam,
Evdə neyləyəsən? Çantanı dala,
Atıb bura gəldim. Bəlkə heç axşam,
Mən evə getmədim. Qəşəngdir hava…”
Elə qoca deyil. Gənc də deməzsən,
Dişləri seyrəlib, həm də əyridir.
Uzun da yaşayır beləsi bəzən,
Bəzən qəfil ölür… durduğu yerdə…
“Deyiləm balığın ölüsü, vallah,
Bir dəfə yeyəndə bir həftə bəsdir.
Volqa qırağında qəşəngdir hava,
Vaxt da tez ötüşür, tilov əldəsə…”
Nə özü zəng vurur, zəng gəlir nə də,
Telefon gəzdirməs bəlkə beləsi.
Gözləri tilovun nazik ipində,
Fikri su altında…fikirləşirsə…
Görməyib ömründə okeanları,
Döyüşə girməyib əjdahalarla.
Böyük qəniməti ovcuna sığır,
Beləcə balıqçı vaxtı adlayır.
Balığın qızılı qarmağa keçə,
Sehrli həm ola nağıldakı tək.
Buraxar balığı, istəməz heç nə,
Bilir ki, bu hoqqa necə bitəcək…
31.05. 2020, Samara