Müəllifin əzizi olmuş kuzeninə
On The Death Of A Young Lady
İndi küləklər yatıb, düşüb axşam toranı,
Bir yarpaq da titrəmir bütün pöhrəlik içrə.
Marqaretin qəbrinə yenə də qayıdıram,
Sevimli torpaq üstə düzürəm çiçəkləri.
Bu dar hücrə içində yatır onun qubarı,
Həyat coşub daşırdı bu qubarda haçansa.
Qənimət tək apardı Onu Dəhşət Kralı,
Onu qurtara bildi nə gözəllik, nə ad-san.
Ah, Dəhşət Kralında olsaydı əgər insaf,
Döndərə bilsəydilər tale hökmünü göylər,
Göz yaşı tökərdimi qəlbi yaralı insan,
Onun dəyərlərini sadalayaraq məgər?
Fəqət niyə ağlamaq? İndi onun ruhu var
Dünyanın cəlalını yaradan bu işıqda
Mələklər onu cənnət mənzilinə aparar
Sonsuz məzəylə orda veriləcək haqqı da.
Və məğrur ölərilər Göyü indi qınaya,
Taleyə qarğış deyə, başını itirib ya?
Siz ey fəna cəhdlər, mənə yaxın durmayın,
İtaətdən çıxmaram mən heç zaman Tanrıya.
Xatirəsi əzizdir nəcibliyinin hərçənd,
Onun gözəl çöhrəsi hərçənd gözüm önündə.
Gözlərimdən yaş axır onu düşündüyüm dəm,
Qalır adı, sevgisi ürəyimdə indi də.
1800
İngiliscədən tərcümə
20-22.07. 2019, Samara
On The Death Of A Young Lady
Cousin to the Author, and very dear to him
Hush’d are the winds, and still the evening gloom,
Not e’en a zephyr wanders through the grove,
Whilst I return, to view my Margaret’s tomb,
And scatter flowers on the dust I love.
Within this narrow cell reclines her clay,
That clay, where once such animation beam’d;
The King of Terrors seized her as his prey,
Not worth nor beauty have her life redeem’d.
Oh! could that King of Terrors pity feel,
Or heaven reverse the dread decree of fate,
Not here the mourner would his grief reveal,
Not here the muse her virtues would relate.
But wherefore weep? Her matchless spirit soars
Beyond where splendid shines the orb of day;
And weeping angels lead her to those bowers
Where endless pleasures virtuous deeds repay.
And shall presumptuous mortals Heaven arraign,
And, madly, godlike Providence accuse?
Ah! no, far fly from me attempts so vain;—
I’ll ne’er submission to my God refuse.
Yet is remembrance of those virtues dear,
Yet fresh the memory of that beauteous face;
Still they call forth my warm affection’s tear,
Still in my heart retain their wonted place.
xeyrulla xayal 