To Emma

Beləcə qapını aldı ayrılıq,

Tərk edib gedirsən qayğılı yarı.

Bəxtəvər yuxudan daha ayıldıq.

Qalan, mənim körpəm, yalnız ağrıdır.

 

 

Zülmü bu ağrının, əfsus, öndədir,
Çox ağır olacaq bu ağrı, əfsus

Ən əziz olanım əl üzüb gedir,
Yollanır naməlum, uzaq bir elə.

 

 

 

 

Nə qəm! Yaşamışıq xeyli gözəl an,
Seinc də duyarıq hər ağlayanda;

Uşaq vaxtı bizə sığıncaq olan,
Qədim qalaları yada salanda.

 

 

 

Qotik çərçivəli pəncərələrdən,
Baxardıq çəmənə, gölə və parka.

Yaş tutur gözləri, fəqət yenə də,

Elə bil o uzaq yerlərə baxar.

 

 

 

O tanış çöllər ki, qoşa qaçardıq,

Doymazdıq uşaqlıq oyunlarından.

O kölgəliklər ki, düşərdi başın

Orda sinəm üstə, sən uyuyardın.

 

 

 

Sənə heyranlıqdan unutdum da  mən,
Gərək mığmığanı qorxudam, qovam.

Hər cücü qısqanclıq doğurdu hərçənd,
Xumar gözlərinə toxunan zaman.

 

 

 

 

Gözüm önündədir rəngli qayıq da

Gölü səyahətə çıxardıq hərdən.

Parkdakı qarağac uca qalaydı,

Eşqinlə qalxardım zirvəsinəcən.

 

 

 

Ötdü o vaxtlarla sevincimiz də,
Gedirsən, qalıram, qalır xoş məkan.

İndi o yerlərə gərək tək gedəm,
Sənsiz orda nə var ürək oxşayan?

 

 

 

Başına gəlməyən nə bilir nədir,
Ağrısı-əzabı son ağuşların?
Elə ki, sevgilin ayrılıb gedir,

Ruhunu sarsıdan boran başlanır.

 

 

 

Budur yanaqları yaşla isladan,

Bu bizim dərdlərin ən dərinidir.
Son dəfə yarını bağrına basdın –

Tanrım, bu əlvida necə şirindir!

 

İngiliscədən tərcümə

14-15.07. 2019, Samara

 

To Emma

Since now the hour is come at last,
When you must quit your anxious lover;
Since now our dream of bliss is past,
One pang, my girl, and all is over. Читать далее →