Архив | 27.07.2019

ANNA AXMATOVA. “MƏNİM MƏKTUBUMU ƏZMƏ, ƏZİZİM…”

 

Anna_Ahmatova.jpg

Ты письмо мое, милый, не комкай…

 

Mənim məktubumu əzmə, əzizim,

Oxu axıracan, dostum, oxu sən.

Sənə yad olmaqdan mən daha bezdim,
Bezdim ki, naməlum, tanınmazam mən.

 

 

 

Baxma qaşqabaqlı, qəzəblə qızma,
Sənin sevimlinəm, səninəm axı.

Mən nə kraliça, nə çoban qızam,
İndi rahibə də deyiləm daha.

 

 

 

Görürsən gündəlik, sadə dondayam,

Dabanı yeyilib ayaqqabımın…

Ağuşsa yenə də canı odlayan,

İri gözlərimdə qorxusa həmin.

 

 

 

Mənim məktubumu, əzmə, əzizim,
Səni ağlatmasın müqəddəs yalan.

Məktubu həmişə özünlə gəzdir,

Əzizlə, torbanda saxla hər zaman.

 

1912

Ruscadan tərcümə

27. 07. 2019, Samara

 

 

Ты письмо мое, милый, не комкай.

До конца его, друг, прочти.

Надоело мне быть незнакомкой,

Быть чужой на твоем пути.

 

Не гляди так, не хмурься гневно,

Я любимая, я твоя.

Не пастушка, не королевна

И уже не монашенка я —

 

 

В этом сером, будничном платье,

На стоптанных каблуках…

Но, как прежде, жгуче объятье,

Тот же страх в огромных глазах.

 

 

Ты письмо мое, милый, не комкай,

Не плачь о заветной лжи,

Ты его в твоей бедной котомке

На самое дно положи.

 

1912