Kənar qalıb bu ölkə Tanrının nəzərindən,
Səma kitablarına düşməyib yəqin adı,
Yoxdur ondan xəbəri bəlkə mələklərin də,
Deyəsən ərazidə İblisdir at oynadan.
+
Ölkə də unudubdur varlığını Tanrının,
İblis valisindədir hakimiyyət, ixtiyar.
Əzilən, alçaldılan axıdılsa da qanı,
Ayaqlarına İblis valisinin yıxılar.
+
Poqonlu, dəyənəkli İblis hampazorları,
Sındırır, süründürür, vurur ölümünə də.
İblis valisininsə kefi kökdür, həzz alır,
Üstələyər bəlkə o, Yozef Menqeleni də.
29.12. 2022, Samara
Seyfulla Süleymanlıya
Gəlmisən böyük bir şəhərə, kəndin,
Uzaq olmasa da, qalıb arxada.
Bir neçə milyonun birisən indi,
Hamı hərəkətdə, hər kəs axarda.
+
Şəhərdə əjdaha təbiəti var,
Səni uda bilər başlı-ayaqlı.
Ya da ki, çeynəyər, gəvələr, atar,
Zədəli, ağrılı, ürəyi dağlı.
+
Başla yubanmadan mübarizəni,
Vermə rəqibinə zaman möhləti.
Dolsun enerjiylə əzələlərin,
İrəli addımla əzmli, qəti.
+
Cəld və amansız ol bank yaran sayaq.
Mənimsə şəhərdə nə varsa yaxşı.
Elmə iti olsun tamahın ancaq,
Biliyin üstünə qırğı tək şığı.
+
Ata hesabından pul çıxaran tək,
Özününkü elə mədəniyyəti,
Şubert havasıını ciyərinə çək,
Hopdur ürəyinə incəsənəti.
+
Mahir detektiv tək dolaş şəhəri,
Onun sirləri var özü tək qədim.
Səylə tədqiq elə tikililəri,
Öyrən kərpic qoyan, suvaq çəkən kim.
+
Ayaq izləri var səkilərində,
Barmaq izləri var divarlarında.
Öyrən bu izlərin sahibi kimdir,
Öyrən tarixini adamların da.
+
Açıq ol dünyaya, dinlə, bax, oxu,
Nə duysan, anlasan, yaddaşına yığ.
Yaddaşdan qiymətli xəzinə yoxdur,
Yaddaş zəngindirsə — diriyik, sağıq.
+
Mənimsə şəhəri qarış-qarış sən,
Özününkü elə yaxşı nəyi var.
Gününü qonaq tək əgər keçirsən,
Günlərin bir günü çeynəyib atar —
Şəhərdə əjdaha təbiəti var…
24.12. 2022, Samara
Dönüb yaşasaydım vətəndə əgər,
Özümü, əlbəttə, yığışdırardım.
Saçı və saqqalı nizama çəkər,
Özümü vətənə yaraşdırardım.
+
Hökmən gödəldərdim dilimi orda,
Özümü lallığa bəlkə qoyardım.
Poqonlu qarşıma çıxarsa harda,
Mil durub mən onu salamlayardım.
+
Ayı tək yuxuya qışda gedərdim,
Beləcə keçərdi ilin yarısı,
Nə qayğım olardı, nə də ki, dərdim,
Nə dəyənək, nə də yumruq ağrısı.
+
Soxardım özümü yayda kol-kosa,
Ot yeyər, suyu da içərdim arxdan.
Yaxından keçəndə şübhəli kimsə,
Ürəkdən mələrdim hətta qorxudan.
+
Yəqin çıxarardım yazmağı yaddan,
Əlifba da yaddan çıxardı yəqin,
Xəta çıxa bilər orda nə yazsan,
Başa ziyanı var mütaliənin.
+
Hərdən çıxardımsa adam içinə,
Gəzərdin dinməzcə, başıaşağı.
Şükr eləyərdim hər keçən günə,
Təlaşla gözlərdim yenə sabahı.
+
Səhər açılanda əsərdi canım,
Rəhbərin şəklini görüb divarda.
Başıma bir neçə qapaz salardım,
Səhər idmanıdır bu guya orda…
20.12. 2022, Samara
Səni xatırlayıram məktəbli formasında:
Pioner qalstuku, ağ köynək, qara tuman.
Rükzak yoxdu o vaxtlar, hələ əl çantasıydı,,
Qıyğacı yeriyirdin yükün ağırlığından.
+
Qıyğacı da baxırdın gözünün ustünəcən,
Düşən qətran tək qara tellərin arasından
Gözlərində elə bil yanırdı indiyəcən,
Qalan yaş gilələri ata, qardaş yasından.
+
Çantanın yükü ancaq əyə bilir yerişi,
Çəkilməyi çətindir ürəyə düşən yükün.
Sanki üstümüzdədir nəsil, tayfa qarğışı,
Təqviminə yazılıb ömrümüzün qara gün.
+
Oğul faciəsini yaşadın, yoldaşınsa,
Nə eşqiylə yarıtdı, sədaqətiylə nə də.
Gözlərimdə uşaqsan, məktəbli formasında —
Heyf səndən, əzizim! Rəhmət sənə, İradə!
14.12. 2022, Samara
Oranın azadlığı,
Buranın azadlığı
Uğrunda qanlar axır,
Al boyayır torpağı.
+
Əsgər keçir canından,
Vuruşur torpaq üstdə,
Kölədir ancaq insan,
Yurd azad edilsə də!
+
Torpaq azad eləyən,
Azad söz deyə bilmir.
Əsarətdədir vətən,
Azad deyilsə fikir.
+
Kim ölür – dəmir medal,
Yardım alır sağ qalan.
Ölü tək diri də lal,
Danışır ancaq paxan.
+
Can qoyub, əsgər, dünən,
Azad etdin torpağı.
İşlə, çalış bu gündən,
Sal başını aşağı.
10.12. 2022, Samara
Süleymanın xatirəsinə
O qüvvə ki, vardı sənin qolunda,
Yerlə-göylə gərək sən əlləşəydin,
Ömrünü keçirdin sükan dalında,
Məsafələr yaxın, marşrut eyni.
+
Baş alıb uzağa gedə bilərdin,
İqlimlər, ölkələr dəyişərək sən.
Ancaq yaxınlarda var-gəl elərdin,
Qızır, qaralırdı qanın hikkədən.
+
Salyan, bu zəhrmar havalı şəhər.
Səni ovsunlayb əsir elədi,
Kiçikləri zağar, böyükləri şər,
Eyhamı fitnədir, sözü tələdir.
+
Çörəyi şübhəli, suyu azarlı,
Yeyən əzab çəkir, içən ağrıyır.
Dağ kimi kişilər sarsılıb qalır,
Vurub kabab üstdən yerli arağı.
+
Səndə bir dünyalıq enerji vardı,
Çarpışa bilərdin yerlə-göylə sən.
Ömrünün fəzası, heyf ki, dardı,
Elə özünkünə dəyirdi zərbən.
+
Şəklin heç oxşamır qəbir daşında,
Boynuna qalstuk taxıblar hələ.
Qızğındın, coşandın sən, əlləşəndin,
Qardaş, aran yoxdu belə bəzəklə…
05. 12. 2022, Samara
2022-ci il dekabrın 1-də azərbaycanlı şair Yadulla Məftun Amini Tehranda vəfat etmişdir. Şair doğulduğu Sayın Qalada dəfn edilib.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Yadullah Məftun Amini (fars. یدالله مفتون امینی; 12 iyun 1926, Sayınqala, Qərbi Azərbaycan ostanı – 1 dekabr 2022, Tehran) — azərbaycanlı şair.
Yadulla Amini 1926-cı ildə Qərbi Azərbaycan ostanının Şahindej şəhərində anadan olmuşdur. İbtidai və orta təhsilini Təbriz şəhərində almışdır. Ali təhsilini almaq üçün Tehrana yollanmış və burada Tehran Universitetində hüquq təhsili almışdır.
Məftun ləqəbi ilə şeirlər yazan Yadulla Amini ilk dövrlərdə farsca klassib üslubda şeirlər yazmışdır. 1980-ci illərdən etibarən Yadulla Amini ritmik olmayan və müasir üslublu şerlər yazmışdır. Fars dili ilə yanaşı azərbaycanca da şeirlər yazan Yadulla Amininin bu dildə ilk şeirlər toplusu Aşıqlı karvan adlanır.
vikipediya
+++++++++++++++++
Şairin ayrı-ayrı şeirləridən bu iki fraqment Tvitterdən götürülüb. Sosial şəbəkədə çoxlu istifadəçi şairə böyük hormət və sevgisini ifadə edir.
Çox əlləşdin sənə aslan desinlər,
Qoç oğlan ya igid tərlan desinlər.
Əzizim, cəhd elə bunlardan artıq,
Sənə insan, fəqət insan desinlər.
++++++++++++++++++
Həqq sel kimi dəryaya axıb yol tapacaqdır,
Daş atmağilən heç kim onu döndərə bilməz.
Aləmdə qaranlıqlar əgər birləşə bahəm,
Bir xırdaca şamın işığın söndürə bilməz.
+++++++++++++++++++++++++++++++++
Nə yazmışdln «baharın xoş!» əzizim,
Bu yerdə sən gedən gündən payızdır…
xeyrulla xayal 