Bu şəklə diqqətlə baxın. Tanıyanlar bilir ki, bu kişi kimdir, nəçidir. Tanımayanlar onu aşbaza, dönərçiyə, qızıl alverçisinə, tamadaya, heyvan bazarında dəllala bənzədə bilərlər.
Mən şəxsən əlli il bundan qabaq Salyanın heyvan bazarında bu şəkildəki adama əkiz qardaş kimi oxşayan dəllal görmüşəm.
Salyanın mərhum bir qoçusuna da oxşayır. Xüsusən üzüyündən və boynundakı zəncirdən…
(Zəncir bir tərəfdə, divanə bir tərəfdə…”)
Elə bilirəm ki, tiryəkçiyə də oxşadanlar tapılar…
Ancaq bu adam tamada deyil, dönərçi deyil. Teref.az saytının baş redaktoru Nurəddin İsmayılov – Nurəddin Xocadır.
Mən şəklə baxıb adamlar haqqında fikir yürütməyin tərəfdarı deyiləm. Ancaq Nurəddin Xoca, deyəsən, bu işin aludəsidir. Mənim İnternetdəki şəkillərimə baxıb, bu nəticəyə gəlib ki, mənim başım xarabdır.
Özü iddia edir ki, bu nəticəyə ondan əvvəl iki başqa mətbuat orqanında gəliblər, o da buna “mətbu marağı”nı görüb öz saytında yerləşdirib.
Birdən-birə mənə, mənim şəkillərimə, mənim ruhi vəziyyətimə belə kütləvi maraq? Kütləvi-informasiya marağı?
Dünənəcən Xoca-zad tanımırdım. Dünəndən tanımışam, heç şad deyiləm.
İnternetdə oxuyuram ki, Qarabağ müharibəsində komandir olub. Vallah, hərbçilərimizə mənim böyük hörmətim var. Ancaq mən bu Xocaya necə hörmət edim? Məni saytında “dəli” adlandırır, özü də üzümə dirənib deyir ki, buna “mətbu marağı” var.
Yaxşı zabit, döyüşçü tanımadığı bir insanı ləkələyən yazını kiminsə kampaniyasına qoşulub çap edərdimi?
Zənnimcə, eləməzdi.
Yaxşı əsgər razı olar ki, tanımadığı bir insanı onun qəzeti şərəfsiz, qeyrətsiz adlandırsın?
Razı olmaz. Yox, bu Xoca deyəsən əsgər satan komandir olub…
Elkopenidə dilənçi payı alıb ailə saxlayan insanlar mənim şərəfimi müzakirə edirlər…
Üzr-zad da istəmir. Deyir “mənlik burda nə var?”
Yox. Xocanın yaxşı komandsir olmağına məndə dərin şübhə var.
1993-cü ildə, mühariə gedəndə “Əsgər marşı” adlı şeir yazmışdım.
Bəlkə gecə, bəlkə səhər —
Bəlkə əcəl tələsir.
Bəlkə onu vurub sərər,
Yoldaşının gülləsi.
Bəlkə çatmaz Tanrı dada,
Bəlkə əsir tutular.
Bəlkə satar komandiri,
Bəlkə nazir satılar…
Mən demirəm ki, Xoca əsgərlərini satıb. Ancaq belə bir ehtimal oluna bilər. Axı mən də azərbaycanlıyam, milli ədəbiyyat qarşısında az-çox-xidmətim də var, sən məni niyə dəli adlandırırsan? Elkopenidən nə qədər almısan? Ya elə havayı başqalarının ləyaqətinə toxunmaq sənin üçün hobbidir?
Mən Nurəddin Xoca ilə qısaca yazışdım, “sən” deyir, danışdığı kimi yazır, видимо, считает, что так – круто…
Mən istəyirdim ki, bu məsələ az-çox abırlı şəkildə yoluna qoyulsun. Ancaq bu Xoca məni dağa-daşa saldı.
Daha məndən inciməsin.
X.X.
21.09. 2019
HİCABI DA DANIRAM…
Hörmətli Nurəddin İsmayılov!
Təklifinizi qəbul edib saytınızda əsasən mənə həsr olunmuş bir yazıyla bağlı fikirlərimi yazıram.
Siz elektron poçtla qısa yazışmada mənə deyirsiniz ki, yazı sizin deyil, əvvəlcə Dia. Az-da, sonra Araz.az-da gedib, “mətbu marağını” nəzərə alıb siz də öz saytınıza qoymusunuz.
Yeri gəlmişkən, deyim ki, mən yaşda sizdən böyüyəm, 65 yaşım var, əlli ildir yazıram, indiyəcən mənə Azərbaycanda “mətbu marağı” yox idi, niyə iki günün içində mətbu marağı yarandı, özü də kütləvi? Bu marağı mən yarada bilməzdim, şübhəm yoxdur ki, o, Elkaponinin (Fizuli Məmmədov) buyruğu ilə yaranıb.
Məqalə müəllifi yazır ki, Xeyrulla Xəyal haqqında məlumatı Samarada bir “etibarlı mənbədən” alıb. Etibarlı mənbənin adı yoxdur? Etibarlı mənbə adını niyə gizlədir? Məndən qorxur? 65 yaşlı çəlimsiz bir qocadan?
“Etibarlı mənbə” məqalə müəllifinə bildirib ki, Xeyrulla Xəyal böhtanla, insanlara qara yaxmaqla məşğuldur. Bəs niyə demir ki, kimə böhtan atmışam və kimə qara yaxmışam? Mən 12 ildən çox (2004-2016) “Ocaq qəzetinin redaktoru olmuşam, qəzetin 138 nömrəsi çıxıb, hamısı da qalır. Yəni kimin haqqında nə yazdığım heç kimdən gizli deyil. Buna nə “etibarlı mənbə”? Mən burda polkovnik paltarı geyib sadə qəlbli rus arvadlarını “yeyən” azrəbaycanlı praporşikdən yazmışam, bu, böhtan deyil, inzibati orqanlar da bilirlər. Bəlkə mən adını deyim?
Mən arvadını güllələyib sonra şərləyən, pulla özünü qurtaran, sonra Azərbaycan təşkitaı qeyddən keçirib hörmətli məclislərə bizdən qabaq özünü soxan insandan yazmışam. Bu da böhtan deyil, sənədlər var. Adını niyə gizlədirlər? Qəzetdə hamı öz adıyladır. “Etibarlı mənbə” elə o adamlardır, mən onları yaxşı tanıyıram.
İndi Mirkazım Seyidovdan bir neçə kəlmə. Bu adamla Yaşa Paşayevin İnternetdəki biabırçı söyüşməsindən sonra mən İnternet səhifəmdə felyeton yazmışam. Yaşa Paşayev məqalədə göylərə qaldırılan bu adamı zorlamaqla hədələyir, Mirkazım Kazımov da akademik Fazil Qurbanovu onun “krışası”, “vor v zakone” adlandırır. Mən bəlkə də təsadüfən gördüyüm bu videoaya məhəl qoymazdım, ancaq bir ay qabaq heç vaxt üzünü görmədiyim Yaşa Paşayev İnternetdə məni oğurlatdırıb öldürməklə hədələmişdi. İndi İjevsk şəhər polis idarəsi onu axtarır.
Siz bu adamları ləyaqətli sayırsınız? Bunlar Azərbaycan milləti üçün fəlakətdir. Bunları tanıyan ruslar bizə hörmət edə bilərmi?
İndi Fizuli Məmmədov barədə. Mən heç kimin biznesi ilə və nə qədər pul qazanmağıyla heç vaxt maraqlanmımaşam. Ancaq hər hansı azərbaycanlı yerindən durub bütün diaspora başçılıq etmək iddiasına düşən kimi mən öz fikrimi bildirirəm. Çünki bilirəm, ki, bu cənab təşkilatı qeyddən keçirən kimi başlayacaq özünü dövlət başçısı kimi aparmağa, hamının adından bəyanat verməyə, bu gün Krımı alqışlayacaq, sabah Suriyanı və Krımla Suriya arasında Qarabağı qaytarmaqdan danışacaq…
Mən Qarabağ veteranlarından piar kimi istifadəni eşşəklik sayıram. Azərbaycan dövləti buna yol verməməlidir. Azərbaycan dövləti onsuzda büdcədən qidalanan “jurnalistlərə” ev verir, sayı 2 000-çatmış yazıçılar birliyinin vecsi üzvlərinə ev verir, niyə veteranlar Elkaponi kimi insanlara möhtac olmalıdırlar?
Siz istərdiniz ki, Elkaponi millətə rəhbərlik eləsin? Ümumiyyətlə, mən 40 ilə yaxındır ki, Rusiyada yaşayıram, heç bir rəhbərə ehtiyacım yoxdur, burda mənim azərbaycanlı rəhbərim Üzeyir Hacıbəyovdur, Bülbüldür, Cəlil Məmmədquluzadədir…
Sizə guya “mətbu marağı” ilə gəlib çıxan mətnin əsil müəllifini mən yaxşı tanıyıram: bu, Anar Həsənovdur. Mən gəncliyimdə müəllim olmuşam, xətti və üslubu ayrıd edə bilirəm, bir neçə gün bundan qabaq Anar Həsənov mənim haqqımda FB-da təhqirli post yazmışdı, bu “məqalə” onun davamıdır. Qoy yazsın, nəyə layiq olduğunu göstərir. Haqqında yazdığım yalançı polkovnik rus arvadlarını yeyirdi, Anar Həsənov da özünü “jurnalist” qələmə verib yemək yeri tapıb…
Sizə və sizinki kimi marginal mətbuat orqanlarına məndən ən fəal “donos” göndərən Elmar Rəsulovdur, indiyəcən yer üzündə yaşamış insanların ən rəzili. Ona abırlı adam əl verməz, o sizin üçün “etibarlı mənbədir”. Həyatının on ildən çoxunu məndən müxtəlif orqanlara, o cümlədən prezident adminstrasiyasına, MTN-ə “material” göndərməklə məşğuldur.
Siz “etibarlı mənbə”ni neynirsiniz? Bütün yazdıqlarım İnternetdə var. Mənim iki bloqumda, hamısı da öz adımla.
Kül sizin başınıza!
Yenə “mətbu marağı” barədə. Keçən il Bakıda Şekspirin sonetləri mənim tərcüməmdə çıxıb – paralel mətnlərlə. Niyə Azərbaycandakı yüzlərlə mətbuat orqanından biri bu barədə bircə sətir də yazmadı?
Keçən il “Ədəbiyyat” qəzetində Bodlerin şeirləri mənim orijinaldan tərcüməmlə çıxıb. Niyə mətbu marağı olmayıb?
Bir neçə il əvvəl “Ocaq” səhifəsində Starçevskinin lüğəti haqqında ilk məlumatı mən vermişəm, 19-cu əsrin sonlarında çıxmış o lüğətdə bizim dilimiz “Azərbaycan dili” adlanır, kitab da məndə olub, sonra onu yaxşı bir azərbaycanlı linqvistə hədiyyə elədim. Mənim o məlumatım bloqdan 1400 dəfə paylaşılıb. Niyə sizə gəlib çıxmayıb?
Mən rus, ingilis, fransız dillərindən 30 min misradan çox şeir tərcümə eləmişəm – niyə buna “mətbu marağı” yoxdur?
Yenə o yazıya qayıdım. Müəllif mənim şəkillərimə baxıb məni psixoloji xəstə adlandırır. Bəlkə mətbu marağını bu yaradıb?
Ayıb deyil?
Bəli, mən özümü azad adam sayıram. Mən fikir, düşüncə əsarətinin düşməniyəm.
Sizə “etibarlı mənbə”nizin demədiklərini də deyirəm:
- Nizamini fars şairi sayıram.
- “Sarı gəlini” erməni melodiyası sayıram.
- Əminəm ki, Stepanakert heç vaxt Azərbaycanın tərkibinə qayıtmayacaq və bütün səylər qıraqdakı ərazinin qaytarılmasına yönəlməlidir.
- Ən şok etiraf: hicabı da danıram!
Sonda məsləhət görərdim ki, hamıya, yaşından və sosial statusundan asılı olmayaraq, “siz” deyəsiniz. Azərbaycanlılar özlərinin və bir-birlərinin ləyaqətlərini qorumasalar və bu ləyaqəti ən vaciub dəyər saymasalar, hökumət də insanlarla gədə-güdə kimi davranacaq.
P.S. “Ocaq” qəzetinin nəşri 2016-cı ilin avqustundan dayandırılıb. İnternetdəki «Очаг» adlı səhifə mənə məxsusdur, ordakı bütün yazılar mənimdir.
Xeyrulla Xəyal
20.09. 2019, Samara
NURƏDDİN XOCA! MƏN SİZİ ŞAİQ BƏŞİROVUN ÖLÜMÜNDƏ MÜQƏSSİR BİLİRƏM!
Bir həftə bundan qabağacan adını eşitmədiyim v, təbii ki, heç yerdə çəkmədiyim və yazmadığım Nurəddin İsmayılov (Xoca) məni öz saytında çox güman ki, Frenk Elkaponinin sifarişi ilə “başı xarab” və “şərəfsiz” adlandırıb. Üstəlik sonra mənə yazır ki, “sən Ərəseyə qaçanda mən vuruşurdum”.
Onu deyim ki, mən Rusiyaya 1981-ci ildə gəlmişəm. O vaxtlar Azərbaycan teleiziyası ilə həftədə iki dəfə erməni verilişi gedirdi və Heydər Əliyevin sevimli müğənnisi Nairi Allahverdiyanın konserti olurdu. Yəni həyat gözəl idi. Nə qaçmaq? Süleyman Rüstəm cənnət görmək istəyənləri Azərbaycana çağırırdı…
İndi Nurəddin İsmayılovun qürrələndiy “meydan inqilabı” və müharibə haqqında mülahizələrim.
Məndə çoxdandır ki, “Meydan hərəkatı”na xeyli sual yaranıb. Yüz minlərlə adamın bir neçə il ərzində Meydana yığılıb durmağına ehtiyac vardımı? Bir göz qırpımında vətənpərvərə, millətçiyə dönmüş dünənki lotu-potuya etibar eləmək olardını? Sabir Rüstəmxanlıya etibar etmək olardımı? Vətənpərvər olsa da, ipinin üstünə odun yığmalı olmayan Xəlil Rzaya necə? Uzun illər araq xəstəsi olmuş ortabab dilçi və ondan da aşağı ədəbiyyatçı Aydın Məmmədova necə? Bəs arxaik üslublu, arxaik düşüncəli Əbülfəz Əliyevə (Elçibəy)? Hələ mən Nemət Pənahov kimi tamamilə odioz şəxsiyyətləri demirəm. Читать далее →
Понравилось это:
Нравится Загрузка...
