Архив тегов | Süleyman peyğəmbər

CORC BAYRON. PEYĞƏMBƏR DEYİR Kİ, FƏNADIR HƏR ŞEY

Ноя1

(YƏHUDİ NƏĞMƏLƏRİ»NDƏN)

Şöhrət, Hikmət, Sevgi, Hakimiyyət həm,
Varımdı, sağlamdım, cavandım həm də.

Camım al şərabla doluydu hər dəm,

Gözəllər cəm idi həndəvərimdə.

—

Qızırdı gözəllik günəşiylə qan,

Duyurdum incəlir beləcə ruh da.

İnsan arzu edən, Yerdə tapılan

Hər nemət var idi ixtiyarımda.

—

İndi yaddaşımı edib səfərbər,
Axrtarır, seçirəm xatirələrdən,
Bilim ki, günlərin neçəsi dəyər,
Təzədən yaşamaq arzulayam mən.

—

Nə elə gün oldu, nə elə saat,
Acı qatılmasın aldığım həzzə;

Hakimiyyətimdə ən cəlallı vaxt,
Səbəb tapılırdı kefimi poza.

—

Çöllərin ilanı vuran ziyandan,
Qurtarar səriştə, cadu insanı.

Necə rədd eləyər, lap ola sultan,

Ürəyin başında yuva salanı?

—

Nə Hikmət gücüylə o yeniləndir,

Musiqi səsiylə  nə ovsunlanar.

Neştəri sancacaq indi, əbədi,
Zülmün nə əvvəli, nə də sonu var.

1815

ingiliscədən tərcümə

31.10 – 01.11. 2021, Samara

===============================

GEORGE BYRON

All Is Vanity, Saith the Preacher

(From «Hebrew Melodies»)

Fame, Wisdom, Love and Power were mine,

And Health and Youth possessed me;

My goblets blushed from every vine,

And lovely forms caressed me; Читать далее →

Redyard KIPLING. MININCI INSAN

Апр6

Rudyard_Kipling

Süleyman deyir: sənə içində min insanın
Biri doğma qardaşdan yaxın olar daha da.

Beləsini sən axtar, ömrünün yarısıını,

Əsirgəmə, tapdığın — dəyər gedən bu vaxta.

 

 

Doqquz yüz doxsan doqquz insan istəyir bilə,
Sənə başqalarının nədir münasibəti.

Mininci insan ancaq həmişə səninlədir,
Aləm düşmənin ola, pozulmaz sədaqəti.

 

 

Necə vədlər verəsən, yalvarasan nə qədər,
Tapa bilməyəcəksən həyatda beləsini.

Doqquz yüz doxsan doqquz insan verəcək dəyər,
Görkəminə, adına, öyrənəcək nəslini.

 

O səni tapsa ancaq və ya sən onu tapsan,

Dünyda yox önəmi ayrı heç nəyin daha.

Üzər, boğular ya da çünki Mininci İnsan,

Səninlə birgə hansı sulara atılsa da.

 

 

Girə bilərsən onun pul kisəsinə sözsüz,
Necə istəsə xərclər sənin pulunu o da.
Yolda qarşılaşanda danışıb-gülərsiniz,
Haqq-hesab məsələsi sanki yox aranızda.

 

 

Doqquz yüz doqxsan doqquz insan gümüş istəyər,

Qızıl istəyər,  haçan hansı sövdə bağlasa.

Ancaq Mininci İnsan onlara tamam dəyər,
Görür ki, qiymətlidir ürəyində nə varsa.

 

 

Onun səhvi səninki, sənin düzündür düzü,

Yerində olubsa da, olmayıbsa da əgər.

Çiyin ver və arxa dur, bütün dünya da görsün,

Sədaqətini göstər!

 

 

Doqquz yüz doxsan doqquz insan çətin ki dözə,
Lağa ya istehzaya, gülüşə, eyhamlara.

Ancaq Mininci İnsan səninlə sona qədər,
Qalar – dar ağacı da olsa və hətta sonra!

 

İngiliscədən tərcümə

06.04. 2020, Samara

 

The Thousandth Man

 

0NE man in a thousand, Solomon says.
Will stick more close than a brother.
And it’s worth while seeking him half your days
If you find him before the other. Читать далее →

ALTMIŞ BEŞ

Ноя24

18.11.18.jpg

“Çörəyini sulara axıt, uzun zamandan sonra o yenə sənə qayıdar”

                    (Ekklesisast, 11:1)

 

Elə yorulmuşam, əlim, ayağım,

Elə ağrıyır ki, yaşım elə bil,
Altmış beş deyil, altı yüz ildir,

Nuh bu yaşda idi sel gələn çağı.

 

Cənuba, şimala əsər küləklər,

Sonra qayıdar öz dairəsinə.

Günəş də çıxdığı yerə tələsər,

Günəşin altdasa hər şey həminki.

 

Gördüm günəş altda baş verənləri,
Çalışdım anlayam – ruhum əridi,

Müdrikin, cahilin sonu eynidir,

Bilik çoxaldıqca çox da qəm verər.

 

Çəkdiyim zəhmətdən günəşin altda,
Mənə bu dünyada nə qalacaq, nə.

Gecə də dincəlməz ürək, döyünər,
Hər şey ruhu üzən, fənalıq hətta.

 

Vaxtı var tikməyin, dağıtmağın da,

Vaxtı var gülməyin, ağlamağın da,

Vaxtı var sevginin, ayrılığın da,

Qəlbi yaralayıb, sağaltmağın da.

 

Tək yaranıb yaşar bəşər övladı,
Yanında nə qardaş, nə də oğul var.

Çəkilən zəhmətlər itər, zay olar,
Bu da ruhu üzən, fənalıq bu da.

 

Gümüşdən doyarmı gümüşü sevən? —

Nə fayda, gözləri baxacaq ancaq.

Necə ki, bətndən çıxıb o, çılpaq,
Çılpaq da gedəcək dünyadan hökmən.

 

İnsan xəbərsizdir öz zamanından,
Quşlar tora düşüb dolaşır necə,

Başının üstünü qəfil eləcə,

Zaman gəlib alır, əsirdir insan.

 

Yenə günəş doğar, batar yenə də,

Öz dairəsinə dönər küləklər.

Dənizi doldurmaz, neçə çay gələ,
Günəşin altında dünya həmindir.

 

Doğulmaq vaxtı var, ölüm vaxtı var.

Vaxtı var ağuşda uyumağın da,
Vaxtı var ağuşdan soyumağın da,

Torpaqdan yaranan torpağa varar.

 

 

Altmış beş deyil, altı yüz ildir,
Elə bil ki, yaşım, qulağın səsə,
Gözün görməyə var ancaq həvəsi,
Necə ağrısa da ayaq da, əl də.

 

Yaranış vaxtı var, ölüm vaxtı da,

Xəbərsiz olsa da zamandan insan.

Nuh seli gələrsə əgər qabaqdan,
Çörəyi sulara gərək axıdam.

 

23-24.11. 2018

Samara