Qorxanam. Və nədən qorxmamışam ki?-
Açar itirməkdən o cümlədən də.
Cibə gündə gərək on dəfə bəlkə,
Əl vurub biləydim: açar — yerində!
+
İndi də, yəqin ki, unutduğumdan,
Başıma nə gəlib, hardayam, kiməm,
Cibimi yoxlayır əlim anbaan,
Barmaqlar boş yerə dəyir — əsirəm…
+
Açar yox cibimdə qapımı açam,
Ev də yox ki, girəm qapını açıb.
Dünyanın malından azad adamam,
Dünyanın yoludur üzümə açıq.
13.06. 2024, Samara
Deyiblər iki şeyə baxmaq olar əbədi,
Odun yanmağldır bu, suyun axmağı bir də
Gözlərim, görün indi iki tamaşa birdən,
Əbədiyyət ömrü var ötən hər dəqiqədə.
+
Yanır yaratdıqlarım, yanıb gedir qurduğum,
Yanır alıb-yığdığım, yazdığım, oxuduğum.
Yanır nadir nəşrlər, şagird dəftəri yanır,
«Əlyazma yanmır» deyən, əlbəttə ki, yanılır.
+
«Fövqəladə» su vurur, su axır oda qarşı,
Bax, gözüm, möhtəşəmdir odla suyun savaşı!
Ehtirasın gücündən bir- birini məhv edən,
Çılğın sevgililərin beləcədir hərbi də.
+
Odun ehtirasını soyudub söndürür su,
Bədbəxt hadisəmi bu? cəzamı, sınaqmı bu?
Kül qalır iki saat əvvəl olan həyatdan,
Baxın, gözlərim, ancaq acı yaş axıtmadan.
+
Səcdə edərəm külə aralıdan mən elə,
Çıxaram heç səmtini bilmədiyim bir yola
Bircə yoldur dünyada tükənməyən, əbədi,
Həqir, başıaşağı yenə gedərəm indi.
07.06.2024, Samara
xeyrulla xayal 