Архив | Июль 2025

DEYƏSƏN, MİRZƏ ƏLİL DƏ GEDƏCƏK. ƏLLİ-AYAQLI…

Dünən bir soydaşımız mənə zəng eləyib deyir:

— Mirzə, muştuluğumu ver. “Vətən, vətən”, deyib ağlayırdın, Allah səsini eşidib, tezliklə gedirsən Vətənə.

— A bala, mən vətənə necə gedirəm? Yollar bağlı, mənim təyyarə ilə uçmağa pulum var ki, gedəm?

— Mirzə, darıxma, səni Rusiya hökuməti özü uçurdacaq. Özü aeroporta aparacaq, özü mindirəcək təyyarəyə, ruhun inciməyəcək.

— Bala, bu nə işdir axı? Rusiya hökuməti niyə məni Azərbaycana uçirdur? Axı mən xahiş eləməmişəm. Haçan gedirəm?

— Mİrzə, tezliklə gedərsən. Bu işin əlahəzrət İlham Əliyevdən asılılığı var. İlham Əliyev Bakıda beş-altı rusu da tutub ağız-burunlarıının qanı axa-axa dama salan kimi Rusiya hökuməti bizim hamımızı Azərbaycana göndərəcək.

— Oğul, mən sənin dediyini yaxşı başa düşmədim. Nə ağız-burun, nə qan? Rusların burnunu kim Bakıda qanadıb? Ermənilər? Axı, mən bilən, Bakıda erməni yoxdur…

— Ay Mirzə, biz ermənidən acizik? Bizimkilər elə vururlar ki, heç qan çıxmayan yerdən fəvvarə vurur… Nə işinə qalıb? Səninki Vətənə getməkdir. Qoy beş-altı rus tutulsun… Təyyarə aeroportda hazırdır…

— Oğul, bəs niyə tutmurlar?

— A kişi, Bakıda rus tapıb tutmaq asandır? Bakıda rus qalıb ki, tutasan? Qalan-qulan da gizlənib. Qalanlar rusdillilərdir, yəni özümüzdən olub dillərini dəyişənlər.

— Bala, Əliyev onda qoy rusdiillərdən tutsun.

— Ağsaqqal, Putin bizim rusdililəri rus saymır. Putin bizim rusdililləri heç adam saymır… Yox, Əliyev gərək əsl ruslardan tuta ki, Putin burdan azərbaycanlıların hamısını uçurda Azərbaycana.

— Oğul, bizə orda şərait yaradıblar? Vallah, mənə Şirvan Kərimov yaxşı mənzil düzəldib, heç doyunca qalmamışam. Orda bilmirəm şərait xoşuma gələcək ya yox…

— Gələcək, Mİrzə…Bax Əvəz Zeynallının videolarına. Gör necə tərifləyir şəraiti. İl yarımın içində Əvəz Zeynallı gör necə gözəlləşib, gör artıq çəkisini necə atıb, on beş yaşında oğlana oxşayır. Mirzə, Şirvan Kərimov sənə Əlieyev yaradan şəraiti yarada bilməz. Görmədiyin günə düşəcəksən. Hazırlaş!

— A bala, avadanlığımı özümlə götürə bilərəm? Mənə yaxşı mebel alıblar…

— Yox, Mirzə, Kürdəxanıda hər cür mebel var. Yerdə yatacaqsan, belinin ağrıları çəkiləcək…

-Onda bəlkə noutbukumu götürüm? Qardaşoğlu pay alıb…

— Yox, Mirzə, sənin orda yazmağa macalın olmayacaq.

— Bala, bəs mənim başım orda nəyə qarışacaq?

— Mirzə, sən orda qırx il ərzində Rusiyada Azərbaycan barədə nə yazdığını kompotent orqanlara danışacaqsan. Sənin bəlkə heç yatmağa da vaxtın olmayacaq. Vallah, min bir gecə yalan olacaq… Ona görə indidən yatıb yuxunu al. Uçmaq vaxtı gələndə səni oyadacaqlar. Qapını gecələr bağlama. Çünki dalınca gecə də gələ bilərlər.

Muştuluq yadından çıxmasın…

 

Mirzə ƏLİL

16. 07. 2025, Samara

TƏSADÜFİLİK

         

                                                       Şirvan Kərimova

Qırx il  əvvəl uçub mən bura gəldim,

Gerçək tarixidir bu, təsadüfin.

Qırx il əvvəl ayrı bir yerə yəqin,
Axı bilet alıb uça bilərdim…

 +

Nədir bu şəhərə bağlayan məni?

Azmı şəhərdə var bu küçələrdən?

Çoxundan elə bu çay keçir həm də…

Ayrı şəhərlərdə adamlar eyni…

 +

Yanğından çıxmışam tam təsadüfən,
İndi və bir dəfə körpəlik çağı.

Səbəbli baş verir həmişə yanğın,

Təmiz təsadüfdür xilassa bəzən.

 +

Burda təsadüfəm, təsadüfiyəm,

Nə qırx il – qırx əsr yaşasam hətta.

Bəzən duruxuram öz astanamda,
Qapım yad görünür – bilmirəm niyə…

 +

Təsadüf imişəm öz ölkəmdə həm,

Nə yerim görünür, nə qalır adım.

Ölkəyə, millətə mənsubiyyətim,
Bir təsadüf imiş, indi görürəm.

 +

Amma baş verərsə üçüncü yanğın,
Salamat canımı əgər çıxarsam,
Yad telefonunda nömrə yığarsam,

Təsadüfi olmaz o nömrə yəqin…

 

15. 07. 2025, Samara

QRENLANDİYA

“Qrenlandiyanı alıram dedi,

Xoşluqla ya zorla – qərarım budur!

ABŞ-a birləşir Kanada həm də,

Növbədə Panama, Meksika durur.”

 +

Və qolf oynamağa getdi uçarla,

Uddu nazirini, köməkçisini.

Medal, diplom verdi özünə hələ,

Şəkil də çəkdirdi, qabardıb sinə.

 +

Putinə zəng vurdu şamını yeyib,
Danışdı dostuna qolf yarışından.

Putin dönə-dönə “malades” deyib,

Birtəhər elədi onu başından.

 +

Girdi arvadıyla sonra yatağa,
Qrenlandiya tək soyuqdur yataq.

“Nəyinə lazımdır Qrenlandiya?” –

Soruşdu arvadı, aralanaraq.

 +

“Fələstinliləri ora köçürmək,

Fikrim var, söz verdim Netanyahuya.

Qəzzanı tezliklə boşaldaq gərək,

Orda kazinolar planlayıram.”

 +

Sonra mesaj yazdı Zelenskiyə,

Soruşdu: “kostyumsuz gəzirsən yenə?

Sənə bağışlardım köhnə pencəyi,
Qorxuram olmaya ancaq əyninə.”

 +

Kim Çen Ina yazdı girib Votsapa,

Yazdl ki, “sevirəm səni ürəkdən”.

Dərhal Kim Çen In da Donald Trampa,
Bir raket göndərdi, çatmadı hərçənd…

 +

Arvad xoruldayır, gecə uzanır,

Trampın çəkilib ərşə yuxusu,
İrana səhərə yaxın bir neçə,

Bomba atdı – yekə, ağır xüsusi…

 +

Beləcə dünyanı idarə edir,
Bütün dünyanı da hərləyir hələ.

Dünya fəlakətə doğrumu gedir? –

Yox, yox… zəif deyil dünya da elə…

 +

Ötər bir neçə il, müddəti bitər,

Taxtını tərk edər narıncı adam.

Bundan əvvəl ölüm gəlməsə əgər…

Həm qanun amansız orda, ölüm həm.

 +

Bizim hökmdarsa ağlı başında,
Ona gərək deyil Qrenlandiya.

O nə ölüb gedən, nə dəyişəndir,

Nə qanun tanıyır, nə abır-həya…

 

13. 07. 2025, Samara

«GÜLMƏKDƏN ÖLƏSƏN — BU, PİSDİR MƏGƏR?…»

Son dəfə ürəkdən haçan gülmüşəm,

Demişəm: “gülməkdən ölərəm indi?”

Bir anda ovunub şirin irişən
Uşaq mən idimmi ya mən deyildim?

 +

Adamlar güldürə bilməyəndə də,
Kitab güldürürdü, kino həmçinin.

Xəlvəti gülürdün bəzən, içində,

Üzün də gülürdü bu zaman yəqin.

 +

Bizi uşaq vaxtı qınayardılar,
Çox əgər gülsəydik, ucadan həm də.

Guya gülməyin də qaydaları var,
Nə qayda – bilmirəm indiyə qədər…

 +

Hətta deyirdilər guya heç Allah
Bəyənməz, insan çox əgər gülərsə.

Gülməyin həmişə sonu ağlamaq

Olur – belə idi tərbiyə dərsi…

 +

Son dəfə gülməyim yadıma gəlmir,
Kitablar güldürmür, həmçinin kino.

Gülmədim, lətifə danışdı biri,

Yaxşı tanıyıram çünki mən onu…

 +

Gülüş nə xoş şeydir… güldürən ola,
Güləsən nəfəsdən düşənə qədər.

Tanrı cin atına minsə də belə.
Gülməkdən öləsən – bu, pisdir məgər?…

 

11. 07. 2025, Samara

NECƏ QAN AĞLAMASIN DAŞ BU GÜN, DEPORT OLUNDU BU QARDAŞ BU GÜN…

Mən Rusiyada son iyiirmi-iyirmi beş ildə Georgi lenti taxan çox soydaşımızı görmüşəm, ancaq bu lentin Elşən İbrahimov qədər ikinci bir azərbaycanlıya yaraşdığını görməmişəm. Baxın, ağalar, xanımlar, gör lent necə topalanıb, necə düyünlənib. Mən bu şəklə baxanda əfsanəvi Bülbülün oxuduğu bir mahnı yadıma düşdü.

Döşünə bir gül taxım,

Gül düşsün gül üstünə…

Düzdür, bu mahnıda, türkün məsəli, qız sinəsi nəzərdə tutulur. Elşən İbrahmovun sinəsi, əlbəttə, qız sinəsinə bənzəməz, rəhmətlik Qoqolun dediyi kimi, yəqin ki, baş kimi tüklü olar. Ancaq lent Elşən İbrahimovun döşünə yaraşır. Vallah, yaraşır, mənə nə deyirsiniz deyin!

İndi mən qalmışam əlimyandıda. Mənə yemək-içmək haram olub. Gecələr yatmıram, fikir nəni götürür ki, bu yazıq gədə indi Azərbaycanda Georgi lentini taxa biləcəkmi? Axı, deyilənlərə görə, Azərbaycanda Georgi lenti taxanı tuturlar!. Bu yazıq gədə isə öyrəşib döşündə Georgi lenti gəzdirməyə. İndi bunun halı necə olacaq? Bəlkə əlahəzrət İlham Əliyev istisna halında bir fərman imzalayıb Elşən İbrahimova döşündə Georgi lentini gəzdirməyə icazə verə?

Ya əlahəzrət! Ya bizim rəhim və rəhman padşahımız! Mİllətin azmış qoyununa (Tövrat diliylə deyirəm) yazığın gəlsin!

Hardasınız ay Nəcəf bəy Vəziriov və Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev! Nə qədər yatmaq olar? Qiyamətdir, qalxın! Biriniz “Bəxtsiz cavan”ın davamını, biriniz də “Müsibəti-Elşən” yazsın!

Necə qan ağlamasın daş bu gün?! –

Deport olundu bu qardaş bu gün…

Öləydin, Mirzə Əlil, bu günü görməyəydin…

İndi internetdə bu bədbəxt soydaşımızn Rusiyada haçansa öz-özünə verdiyi müsahibəni oxuyub lap dəhşətə gəldim. Cənab İbrahimov deyir ki, miqrantlara Rusiyada verilən kvot azalıb, ona görə soydaşlarına tapşırıb ki, yerli arvadlarla nikah bağlasınlar. Demir ki, ailə qursunlar, evlənsinlər. Deyir ki, nikaf bağlasınlar, yəni saxta nikah. İndi Allaha şükr edirəm ki, Elşən İbrahimovun öz-özünə verdiyi müsahibəni özündən başqa heç kim oxumayıb. Bu müsahibə FSB-nin gözünə sataşsaydı, Elşən İbrahimov əlli-ayaqlı gedərdi… Vallah, gedərdi. Ucarlılar, beş-altı qoyun kəsib paylayın, rayonunuzun fəxri Rusiya türmələrində çürüyəcəkdi…

Bir məsələ də var. Bilmirəm deyim ya deməyim… Yox, gərək deyəm. Bu yazıq gədə Podmoskovye azərbaycanlılarından pul, pay-parça yığıb SVO-ya, yəni Ukraynada ədalətli savaş aparan Rusiya ordusuna göndəririmiş. İndi fikirləşirəm ki, Əliyev bunu Azərbaycanda bu işi görməyə qoyacaqmı. Yəni Elşən İbrahimov Azərbaycandan Rusiya ordusuna yardım göndərə biləcəkmi?

Ya pərvərdigar! Bizim bu azmış qoyunumuzu  (Tövrat diliylə deyirəm) məyus eləmə…

Vallah, fikir çkməkdən quruyub-qurtarmışam… Sərin Podmoskovyedən gedən adamın Ürəyi Ucarda partlamayacaqmı?

Yazırlar ki, Podmoskovyedə adına on şirkət var imiş. Deyirəm görəsən onlar kimə qaldı…

Ya Əli! Özün bu ucaqlı soydaşımıza kömək ol! Bəlkə də sünnüdür, eybi yox, sünnü də müsəlmandır, quyruq-muyruq söhbəti isə yalandır…

Gözümün yaşı kağızı isladır, ona görə yazımı bu yerdə saxlayıb Elşən İbrahimovu Azərbaycanın şərəfli hüquq-mühafizə orqanlarına tapşırıram.

 

Mirzə Əlil

10. 07. 2025, Samara

ŞAİRLİYİN ADI AĞIRDIR, OĞLAN…

                     

Həsən Kürün faciəli ölümü münasibətilə

Şairliyin adı ağırdır, oğlan,
Hər kəslik deyildir məsuliyyəti.

Özün verirsənsə əgər bu adı,

Ölüm təhlükəli bir oyundasan.

 +

Elə ki, özünə bu adı verdin,
Özündən çıxırsan, ayrı birisən.

Alqışa, tərifə indi hərissən,

Dilin tərif deyir sənin də indi.

 +

Rütbə gözləyirsən adına dəyən,
Rütbə səviyyəli münasibət də.
Günün, güzəranın həmindir hərçənd,

Yox “yuxarı başda gəl otur” deyən…

 +

Ucuz çayxanada yavan çay ancaq,
Özün kimisiylə içirsən hərdən.

Köhnə telefonun dinir qəfildən:

Borcunu yadına salır yenə bank…

 +

Lütsən, yox heç nəyin girov qoyası,
Dəyər yox özünə qoyduğun adda.

Sən hamıya düşmən, sənə hamı da,

Kimdən almalısan indi qisası…

 +

Yox, şair adından uzaq qaç oğlan,

Onda məsuliyyət, təhlükə var həm.

Adın var, adın yox – həmindir qələm,

Yoxsa – arxayınca yazıb-pozursan.

 +

El gözünə de ki, əkinçisən sən,
At, öküz yerinə qoşul kotana.

İlhamın gələndə dayan, yaz yenə,

Ancaq oxumaqdan hələ çəkin sən.

 +

Və ya əsgər kimi tanın hər kəsə,

Seçilmə, özünü sıravi göstər.

Gəzdir ciblərində qıfıllı dəftər,
Xəlvət yaz, ilhamın əgər gələrsə.

 +

Zəngindən yal umma, kütlədən alqış,
Süd kimi çürüdür həm alqış, həm yal.

Öz adınla yaşa, öz adınla qal,
Sənət nə alverdir, nə də ki, yarış.

 +

Barı hör, suvaq vur, ya bağ-bostan ək —

Bil ki, ən uca bir adın var: insan!

Özünə ki, şair adı qoyursan,
Zillətə həyatın, bil ki, dönəcək…

 

08. 07. 2025, Samara

YUXU YA GÖRÜRƏM YA BASIR QARA…

Yuxu ya görürəm ya basır qara:

Gecədir, qaranlıq küçə adamsız.

Nəhəng asfaltbasan qarabaqara,

Haçandan izləyir məni aramsız.

 +

 Bilmirəm hardandır məndə bu sürət,
Qaçıram, bir qarış dil çıxardaraq.

Arxada qalardı yəqin Hüseyn Bolt,

Yarışa çıxsaydıq elə bu sayaq.

 +

Ancaq asfaltbasan maşın da gəlir,
Güllə sürətiylə, yalan olmasın.!

Boynumu alovlu həniri dəlir,

Təkərin altına az qalır basa.

 +

Baxmır ayaqlarım sözə, keyləşir,

Dururam, maşına tərəf dönərək.

Sükan arxasında polis əyləşib,

Mənə tuşlanıbdır əlindı tüfəng.

 +

“Sənədini göstər!” — əmr edir ötkəm,

Üstümü sinirli gəzir əllərim.

Əfsus! Cib də yoxdur, sənəd nəinki!

Sarsılır, əsirəm, soyuyur tərim…

 +

Nəhəng asfaltbasan üstümı gəlir,

Üzüstə düşürəm çatmamış mənə…

Bir anda eləyər məni yolla bir,

Düşər ayrısının dalınca yenə…

 +

Ha de ki, dünyanın vətəndaşısan,
Yerini ayda gör, ulduzlarda bil.

Kimdir və nəçidir sənədsiz insan? —

Cəld ol, asfaltbasan üstünə gəlir…

 

05. 07. 2025, Samara

İT DƏ ADAM KİMİ QOCALIR ELƏ…

It də adam kimi qocalır elə,

Seyrəlir həm yunu, çallaşır həm də,

Dişləri daşlaşır, düşür kəsərdən,

Azalır yeməyə iştahı belə.

 +

Yesə, də əziyyət verir yediyi,

Mədə qabaqkı tək üyütmür daha,

Qəbizlik də üzür, gedir qarnı da,

Xoş deyil ən ləziz yeməyin iyi.

 +

Tutulir it də — yox ayrı-seçkilik,

Ən ağırlarına xəstəliklərin.

Çəkir it eynilə insan çəkəni,

İnsan it əzabı çəkir necə ki.

 +

Köpək pilləkəndə çıxır qarşıma,

Baxır, ehtiyatla düşürəm necə.

Deyir düşmək çətin deyildir, qoca,
Əzabı artıqdır qayıdanbaşın.

 

01. 07. 2025, Samara