Nimçə iri, dərin, dopdoludur həm,
Ətri iştah açan içindəkinin.

Yeyirəm arxayın və çəkinmədən,

Qalmır pərçim olub boğazda tikəm.

 +

Son dəfə mən haçan olmuşam qonaq?

Yemişəm bişəni qadın əliylə?

Getmərəm, çağıran olsa da belə,
Özgə süfrəsindən düşmüşəm qaçaq.

 +

Yesən, hər tikəndən dikəldilər dağ,
Sayıb yediyini beşə vurarlar.

Deyərlər “nə canı, nə cəsədi var,

Doymur, dəyirman tək üyüdür ancaq.”

 +

Özgə süfrəsinə getmirəm yaxın,

Özgədir tikəni sayan doğma da,

İndi dolu nimçə qabağımdadır,

Yeyirəm iştahla, sakit, arxayın.

 +

Cənnət nemətləri Kitab vəd edir,
Şərtlərsə ağırdır ora düşənə.

Sən nə şərt qoyansan, tikə sayan nə,

Cənnət neməti tək yeyirəm gedir…

18. 12. 2025, Samara