Архив | 12.09.2015

DOYUB SƏRİN SUDAN, DOYUB GÖY OTDAN…

SENTYABR 2016 MƏMƏ

ANAMIN XATİRƏSİNƏ

            2

Doyub sərin sudan, doyub göy otdan,

Qazlar arx döşündə düşərgə salıb.

Qoyunlar yatışıb söyüdün altda –

Mənzərə elə bil yüz ildən qalıb.

====

Çıxıram – bəlkə də bu son dəfədir,

Yox daha yanına döndüyüm insan.

Dişsiz ağzı ilə alnıma hər il,

Xeyir-duasını möhür tək basan.

======

Daha bu ağızda nə qınaq dinər,

Nə də dualarla çağrılar adım.

Özüm öz əlimlə ulduz öləndə,

Köhnə yaylığıyla sıxıb bağladım…

11-12 sentyabr 2015, Samara