MARİNA TSVETAYEVA

                               1892-1941

              Есть счастливцы и счастливицы…

 

Bəxtəvər nə qədər qadın, kişi var,

Oxuya bilmirlər. Onlara qalan

Göz yaşı tökməkdir. Necə şirindir

Dərd leysan yağış tək axıb dağıla

 

Elədə daş altda canlanar nəsə

Bu Tanrı vergisi mənə qamçı tək

Ürək dağlasa da yas hönkürtüsü

Borc mənə buyurur oxuyam gərək

 

Dostunun üstündə Davud oxudu,

Dostunun bədəni parçalansa da.

Orfey enməsəydi əgər Aidə

Özü və səsini yollayardısa

 

Səsi yollansaydı zülmət ölkəyə,

Özü astatanada gözləyərdisə,

Səs kanat olardı Evridikaya,

Qalxardı, yapışıb elə bu səsdən.

 

Elə gözyumulu tutub bu səsdən,

Gedərdi biryolluq, işığa sarı.

Şair, əgər sənə səs verilibsə,
Deməli, alıınıb qalan nə varsa.

 

Yanvar 1935

Ruscadan tərcümə

12-13.11.2016 Samara