İsraillə XAMAS qruplaşması arasında oktyabrın 7-də növbəti və ən qanlı müharibə başlanandan sonra məlum olub ki, Azərbaycanda əhaliinin çox mühüm hisssəsi antisemitdir, özü də aqressiv, fanatik antisemitdir.Ancaq Azərbaycan antisemitiziminin indiyəcən məlum olan antisemitizmdən köklü fərqi var: azərbaycanlı anticuhud, yəni antiyəhudi deyil, azərbaycanlı antiərəbdir. Və Azərbaycan əhalisinin (“vətəndaş” yazmıram, çünki vətəndaş hüquqlu insandır, Azərbaycan insanının isə hüququ yoxdur) bu seqmenti yəhudilərə alovlu məhəbbətini Qarabağı bizə İsrail silahının qaytarmağı ilə bağlayır. Zurnaçı və “toylar kralı” Kamran Həsənlinin debil fanatları belə də yazırlar: “İsrailin silahı olmasaydı, biz Qarabağı ala bilməzdik”.

Bunu yazan, əlbəttə, Qarabağda qan axıtmış əsgərimiz deyil. Bunu yazan biqeyrət və binamusdur, bəlkə də bütün nəslindən əsgər gedən olmayıb. İndi də əsgərimizin canı bahasına qazandığı qələbəni İsrail silahının qazandığını iddia edir.

Ancaq antiərəbizim, ərəbsevməmək, antisemitizmin bu növü təkcə yəhudilərə qarşı qəfil yaranmış atəşli sevgi ilə bağlı deyil. Azərbaycanda ən böyük “şnobel” sahibi Kamran Həsənlinin və onun debil fanatlarının ərəblərə nifrəti həsəddən və paxıllıqdan doğur.

Sovet dağılana qədər ərəblər Azərbaycana uzağı oxumağa gələrdilər — ən çox neft və kimya institutunda. Eə o vaxtlar, məsələn, yetmişinci illərdə, xarici  tələbələrin, xüsusən qara afrikalıların və ərəblərin azərbaycanlıların şiddətlə arzuladığı və yuxularında gördükləri cins geyinməyi də həsəd və bu həsədin tərəməsi olan kin doğururdu. Sovetdən sonra ərəb ölkələrinin səfirlikləri yaranıb, Bakıya diplomatlar, iş adamları gəlib-gedirlər. Çoxlu ərəb üçün Azərbaycan maraqlı turizm marşrutudur. Ərəb ölkələrəindən Azərbaycana gələnlər, əlbəttə, imkanlı adamlardır, onların dünyanın ən bahalı hava yolu olan Azərbaycana uçmağa, soyğunçu mehmanxalarda qalmağa, talançı restoranlarda yeyib-içməyə pulları var. Bu isə öz hökumətləri, öz məmurları  tərəfindən dilənçi halına salınmış azərbaycanlıları qeyzləndirir. Ancaq nifrətlərini, qəzəblərini onları ləyaqətli yaşamaq imkanından və hüququndan məhrum etmiş doğma hökumətə yox, ərəblərə qarşı yönəldirlər. Və, əlbəttə, dörd-beş il konservatoriyada zurnaçılıq oxuyub ancaq demaqoqluqda peşəkarlıq qazanmış, üstəlik “toyalar krallığı”ndan da dalına təpik vurularaq qovulmuş, yəqin ki, başdan-ayağa kompleksli olan (закомплексованное ЧМО) Kamran Həsənli ərəbin paxıllığını çəkir. Antiərəb antisemitizmini ərəblərin guya bizim qadınlarla “gəzdikləri” ilə izah edənlər də bunu qeyrətdən yox, paxıllıqdan deyirlər. Əgər ərəb Bakıda azərbaycanlı qadınla görüşürsə, bunu zorlamı edir? Ərəblərin Bakıda kütləvi və davamlı şəkildə  qadın zorladıqları barədə məlumat varmı? Dubaya və başqa yerlərə kütləvi şəkildə fahişə ixrac edənlər ərəblərdir yoxsa öz azərbaycanlılarımız? Niyə Kamran Həsənlidə və onun debil fanatlarında sütül azərbaycanlı qızlarla pornokliplər çəkib İndternetdə yayan azərbaycanlı erkəklər qəzəb doğurmur? Həmin azərbaycanlı erkəkləri videosurətləri ilə tanıyıb tapmaq da çətin iş deyil. Deməli, ərəbə nifrətin səbəbi yalnız paxıllıq və həsəddir.

İndi fələstinlilərin azadlıq mübarizəsi və müharibəsi haqqında. Kamran Həsənli və onun debil fanatları deyirlər ki, “biz İsrailin yanındayqıq”. Yəni yəhudi haqlıdır, fələstin ərəbi yox.

Bizim millət, əlbəttə, bütün millət yox, qeyrətlilər, fəhlə-kəndli ailələrindən olan əsgərlər otuz ildən çox ərzində Qarabağ uğrunda qan töküblər. On minlərlə insan həyatını itirib, daha çox insan ömürlük şikəst olub. “Qarabağ bizimdir” deyənlərdən Qarabağın azərbaycanlı tarixini soruşsan, hardan başlayacaq? Pənah xandan? Bu, 18-ci əsr deyil? Azərbaycan mədəniyyətinin beşiyi saydığımız Şuşa ya Qarabağ kimləri yetirib? Füzulini? Xaqanini? Axundovu? Sabiri? Hətta Şuşada heykəli qoyulan Vaqif də qarabağlı deyil, qazaxlıdır. Üzeyir Hacıbəyovu Qarabağ yetirməyib, Üzeyir bəyi rus təhsili, rus məktəbi, Qori seminariyası, Peterburq və Moskva konservatoriyaları yetirib…

(Ardı var)

oktyabr 2023, Samara