Saraya yollandı firon vəziri,

Boyat, kifli çörək qul qabağında.

Çırpdı gənc xanımı əyanın yerə,

Mücrünü sındırdı darıxdığından

+
Boynunu dişılədi göyərçinlərim,

Kəniz çimdikləndi – bu da qüssədən!

Alaraq ovcuna əsmər əlini,
Çəkdi xanım cavan köləni brdən.

+
— Niyə kədərliir gözlərin belə?

Şah şərabı çoxdur zirzəmilərdə.

Zavallı cavansa: yuxu yozuram,

Xidmət eləyirəm ağama həm də.

 +

— Öz xanımını da əyləndir indi!

Bürküdür, ağamız hələ uzaqda.

— O ağanın mən ki, xidmətindəyəm,

İri gözü görür harda olsa da.

 +

Keşik köpəkləri durmadan hürür,

Badam bağlarının sərindir yeli.

Çəkişən, bəhs edən səslərin küyü,

Yataq otaqğından əyanın gəlir.

 +

— Qorudum ağamın xəzinəsini,

— Xəzinə və arvad bir deyil, kölə

— Onun almazısan. Öz ağasının,
Almazına tamah kim sala bilər?

 +

İosifin bəhsi! Yaqub elə bil,
Tanrının özüylə əlbəyaxadır.

Udur – təbəssümlə — qıyı, gizlədir,

Firon arvadının cavan arvadı

 

27 avqust 1917

ruscadan tərcümə

21.12. 2023, Samara

++++++++++++

Марина Цветаева

ИОСИФ

 

Царедворец ушёл во дворец.
Раб согнулся над коркою чёрствой.
Изломала — от скуки — ларец
Молодая жена царедворца. Читать далее →