YAZIÇI ANARIN ÖLÜMÜNƏ

Başımı ağrıtdı qara xəbərin,

Qalan beş ya altı dişim ağrıdı.

Sinəmdə ürəyim döyündü gərgin,
Ah, ölüm xəbərin necə ağırdı!

 +

Sədrlik elədin əlli il yəqin,

Hətta əlli ildən bəlkə çox olar.

Bütün rekordları sən təzələdin,

Stalin və Mao dalda qaldılar.

 +

Analoqsuz insan, sən niyə öldün?!

Çoxdur ölməlilər, biri elə mən!

Sənə nə dərd gəldi? Əzildi ödün?

Sidikdən kəsildin? Yoxsa yeməkdən?

 +

Şirəli Müslümov kimi niyə sən,
Yüz altmış doqquz il yaşamadın?

Nədəndi qıtlığın, korluğun nədən?

Nəyin əskik idi talış babadan?

 +

Var öz çətinliyi çox yaşamağın da,

Üz verir oğul, qız itkisi bəzən.

Sənin itkilərin ağırdır daha,
İtirdin ağlını, əqidəni sən.

 +

Öldün… yerin çətin görünər ancaq,
Çünki tutulacaq sabahdan elə —

Neçə min oğraşdan biri tutacaq.
Şanlı ənənənsə çox yaşar hələ.

 +

Düzdür ölməmisən, hələ dirisən,

Qucaqda gəlsən də, iş başındasan.
Yəqin səndən əvvəl gedəsiyəm mən,

Yazdım ona görə mən bəri başdan.

 

Mirzə TƏBİL

06. 03. 2025, Samara