“Heyif o gözlərə o baxışlara,
Özgə birisinə baxacaq həmən”.

“Həmən”, yəqin ki, burda zərfdir. İnternetdə lüğətlərə baxıram: “həmən” —

“o saat, dərhal, əlüstü.” Yəni Bəxtiyar müəllimin “o gözlərə, o baxışlara” heyfi gəlir, çünki “o saat” (dərhal, əlüstü) özgə birisinə baxacaq. Yəni ki, xanım zirəkdir. Birindən aralanan kimi “özgə birisini” tapır… İnternet olmayn vaxtlarda!!!

Yenə soydaşlarımın diqqətini birinci misraya yönəldirəm: “o gözlərə, o baxışlara”. Qrammatik qanunla, “baxacaq” bu iki sözün hər ikisinə aid olmalıdır. Yaxşı, gözlər baxacaq. Bəs baxışlar? Belə çıxır ki, “baxıçlar baxacaq”. Hə? Mən bunu akademik Vahabzadənin Azərbaycan dilini nə dərəcədə bildiyini göstərmək üçün deyirəm.
 “Heyif o ilahi qövsi qaşlara
Sınacaq kədərli düşüncələrdən.”

Qövsi qaşları təsəvvür etdik. Bəs qaş necə sənır? Qaş, dartılar, əyilər, ancaq sınmaz, çünki qaş poladdan deyil…

“Heyif o alovlu ötən çağlara”

“Çağlar” – yəni “vaxtlar”, “zamanlar”, alınma sözlər daha öyrəşiklidir.
“Uçan yad budağa tez qonacaqdır.”

“Uçan yad budağ”ın nə olduğunu bilən var? Bəlkə akademik şair bunu Flora Kərimovaya həsr edib və şeiri müğənni xanım əcəb eləyərək polyaka qoşulub Polşaya gedəndə yazıb? Bəlkə yad budaq Floranın polyak sevgilisidir? 

Mən əlbəttə bunu akademiki birtəhər təmizə çıxarmaq, onun cəfəngiyatını mənalandırmaq üçün deyirəm. Yaxşı, bunu saxlayaq. “…tez qonacaqdır”. Necə yəni tez qonacaq? Gec qonmaq da olur? Burda “tez” sözü artıqdır. “Tez” sözü qışqırır ki, məni burdan götürün, məni bura heca sayını düzəltmək üçün soxublar…

Zaman vaxt, çağ budağa necə qonur?
“Heyif gülə bənzər o dodaqlara,
Özgə bir dodağa toxunacaqdır.”

Toxunacaqdır! Akademik çox məsum sayılacaq dərəcədə həyalı olub. “Öpüş” sözünü ayıb bilərək işlətməyib. “Toxunacaqdır”. Elə bil ki, xanımı kişi yox, öz nənəsi öpür…

Bilən varmı ki, nə olub — əgər Flora-polyak əhvalatı deyilsə? Bəlkə qurumsağın biri şairin ailəsini dağıdıb?
“Gülüm, heyif sənə yazıqlar mənə…”

A kişi, sözünün canını de. Kim kimdən ayrılır?
“Qoruya bilmədim məhəbbətimi.”

Hə? Dodağı dodağa yaxşı toxundura bilməmisən…
“Özüm bilə-bilə verirəm yenə,
Özgə birisinə səadətimi.”

Bilə-bilə verir. Səadətini… Yəni sevgilisini? Bilə bilə “özgə birisinə”? Belə kişilərə hansı dildəsə kukold deyirlər. Vallah, hə…

Bu sözlərə mahnı yazılıb. Flora Kərimova əcəb eləyərək oxuyub. Maraqlıdır, dinləyici başa düşürmü ki, nə məsələdir?

Mən başa düşə bilmirəm…

X.X.

09. 04. 2025, Samara