«ÇOXLU TURİST GÖRÜRƏM YAŞADIĞIM ŞƏHƏRDƏ…»

Çoxlu turist  görürəm yaşadığım şəhərdə

Olduğum küçəni də var gəzib-dolananlar.

Önlərinə nə çıxsa, maraqla baxır onlar,
Gidə qulaq verirlər sanki nəfəs dərmədən.

 +

Qədim divar önünə yaxın gəlib dururlar,
Öyrənirlər kərpici, hörgünü və suvağı.

Yazını oxuyurlar onlar şagird sayağı,
Qarşısına çıxanı telefona çəkən var.

 +

Şəhərin adamları qaçmır nəzərlərindən,
Oğrun baxanı olur, bəzisi göz bərəldir,
Burdakılar tək adam görməyiblər elə bil,
Baxıb pıçıldaşırlar aralarında hərdən.

 +

Axşam çağı gəzəndə həzz alırlar qürubdan —
Bizim şəhərdə yəqin günəş batır ayrı cür,

Ayın da əksi çayda daha gözəl görünür,

Görə bilmir bunları nədənsə yerli insan…

 +

Gözucuyla olsa da, baxan olur mənə də,

Tarixi abidəyəm, yaşımı hesablasan.

Maraqla ya həsədlə bəlkə nabələd insan,
Baxır, yolu düşərsə, pəncərəmin önündən…

 +

Qırx uzun ildən bəri yaşadığım şəhərdə.

Kaş mən özüm bircə gün dönüb turist olaydım,

Divarlara, tağlara, hörgüyə vurulaydım,
Duyğudan yaşaraydı gözlərim güngedərdə…

 +

Özüm öz pəncərəmin işığına baxaydım,
Maraqla və həsədlə, dayanıb aralıda.

Elə gələydi, məni çağıran da var orda,
Ürəklə qapı açıb pilləkəni çıxaydım…

 

07. 06. 2025, Samara