Архив | Июль 2025

«NƏYİN KASBIDIR KASIB GÖRƏSƏN?..»

Nəyin kasıbıdır kasıb görəsən?-

Xeyli nəzəriyyə var bu barədə.

Oxu Marksı ya Oskar Lyisi,

Sonra kasıblara bax həndəvərdə.

 +

İctimai deyil, görərsən, səbəb,

Siyasi də deyil, düşünsən dərin.

Və alın yazısı kimi mürəkkəb,
Mücərrəd söhbətə uymayaq, gəlin.

 +

Kasıb – təkəbbürdən kasıbdır ancaq,

Düz gedir, yerişi həmişə şaxdır.

Nəinki təzimlə əyilmir qoçaq,

Heç öz ayağının altına baxmır!

 +

Tacın düşməyəcək, a kişi, əyil!

Təzim elə sağa, sola və önə.

Bəlkə sağa, sola tökülüb qızıl,

Əyil, nəzər yetir həndəvərinə.

 +

Əyil yeriyəndə, əyil duranda,

Başıucalıqda xeyir yox, insan!

Əyili yaşasan, günün birində,

Ayağın altında qızıl taparsan…

 

31.07. 2025, Samara

 

İŞQAL

Oğul, ərazimiz otuz iləcən,

İşğal altda qaldı, bilirsən yəqin.

Qaçqın, köçkün oldu nə qədər insan,

Getdi yad ellərə, düşdü didərgin.

 +

Otuz yaz ötüşdü bu işğal altda,
Qışların sayısa çox ola bəlkə.

Ölkədə bir yeni nəsil boy atdı,
Ölkədən nə deyim… həmindi ölkə…

 +

Sonra ölkə qalxdı ayağa birdən,
Ölkə deyəndə ki, xalq idi qalxan.

Kimə xalq deyirəm, özün bilirsən,

Xalq deyil savaşa daldadan baxan.

 +

Kimdi qabaqdakı? Kasıb-kusubdu,

Kənd uşaqlarıydı qan axıdanlar.

Xalqındı, əlbəttə, döyüşən ordu,

Hərçənd bu barədə ayrı fikir var…

 +

Nə baş ağrıdıram – qovuldu düşmən.

Torpaqlar işğaldan azaddır indi.

Ərazi bütövdür, ölkə suveren,

İtirdik neçə min ancaq igidi…

 +

Hər şeyə, hər kəsə ölkədə indi,

Dövlətin çox ciddi nəzarəti var.

Bağlanıb, qıfıllı qalır sərhədi,

Xarici unudur daha adamlar.

 +

O ki qaldı xalqa… həminkidir xalq…

Çalışır, başını salıb aşağı.

Dövlət işlərinə onda yox maraq,

Əsgər böyüsə də evdə uşağı.

 +

Oğul, siyasətə qarışmaq bizim

Ölkədə heç kimə məsləhət deyil.

Başçı yaxşı bilir xalqa nə lazım,

Sözün doğrusunu ancaq o deyir.

 +

Çəkir qayğısını suyun, çörəyin,

Yollar, körpülər də öhdəsindədir.

Onda açarı var hər bir ürəyin,

Biləcək – ifadə eləməsən də…

 +

Xalqınsa əslində işi çox asan,

Dilinə nəzarət eləsə əgər.

Ağzını sərhəd tək qıfıllayarsa,

Azad, həm suverən sayıla bilər.

 

30. 07. 2025, Samara

 

GÜLMƏLİ MAHNILAR. «KÜÇƏLƏRƏ SU SƏPMİŞƏM», «YAR BİZƏ QONAQ GƏLƏCƏK»…

«Küçələrə su səpmişəm” və “Yar bizə qonaq gələcək” mahnılarında elə yaxınlıqlar var ki, onları diptix adlandırmaq da olar, hətta eyni sözləri hər iki mahnında oxumaq mümkündür, İnternetdəki mənbələrdə mahnılardan birinə aid misralar o birinin tərkibində göstərilir. Bu iki mahnını bir melodiyanın iki variantı adlandırmaq da olar, hərçənd biri “Segah” üstündə, digəri “Bayatı-Şiraz” üstündədir.

Bu mahnılarda qəribəliklər var və bu qəribəliklər çox gülməlidir. Baxın:

Küçələrə su səpmişəm,
Yar gələndə toz olmasın
Elə gəlsin, elə getsin,
Aramızda söz olmasın.

Sual: Su səpən kişidir ya arvad? Məgər qapıının ağzını, səkini sulamaq bizdə arvad işi deyil?

Gözlənilən “yar” kişidir ya arvad? Bizim arvadlarda o hünər hardaydı ki, kişinin yanına gedib-gələ? (Elə gəlsin, elə getsin…)

Deməli, belə çıxır ki, küçələrə suyu arvad səpir, gözlənilən “yar” kişidir, gələcək, sonra gedəcək…

Başa düşdünüz?
Samovara od salmışam.
Stəkənə qənd salmışam.

İndi mahnın arvad dilindən oxunduğuna şübhəniz qaldı?
“Yarım gedib tək qalmışam.”

Yənu bunlar ər-arvad deyillər, qeyri-formal münasibətdədirlər, yar kefi istəyəndə gəlir, üzr istəyirəm, kefi istəməyəndə durub gedir…

Azərbaycanca “Vikimənbə”də (azərbaycanca vikimənbə, vallah, millətin üzqaralığıdır) bu bənd də “Su səpmişəm”ə aid edilib.

Piyalələr irəfdədir
Hər biri bir tərəfdədir
Görməmişəm bir həftədir.

Bu misralar “Yar bizə qonaq gələcək” mahnısından deyilmi? Atüstü araşdıraq.

Piyalələr “irəfdədirsə”, “hər biri bir tərəfədə” ola bilməz. Rərf dar bir fəzadır, orda əşyalar sıra ilə düzülürlər. Mahnını qoşan qafiyə xatirinə həqiqətə qarşı çıxıb.

“Görməmişəm bir həftədir”.

Aha! Bir həftədir ki, gedib. Yəqin ki, ayrı xanımı da var. İki cananın arasında girincdir.

“Dara zülfün, sal hər yana,
Gözlərin bənzər ceyrana,
Baxdım qaldım yana-yana.”

Gözlər ceyrana bənzəməz, gözlər ceyranın gözlərinə bənzədilə bilər. Bu, heç. Bu misralar kişi dilindən deyilə bilər. Ancaq o hansı qadındır ki, “yar”ına “qonaq gedir”? Mahnı kişinin dilindən oxunursa, və “yar” qadındırsa, vaxtaşırı bu yar hara gedir? Bir həftədir gedib? Hara gedib? Kimin yanına gedib?

Burda Əliağa Vahid yada düşür: “Dedim əğyar ilə gəzmə, sənə çox yalvardım…”

Yəni belə başa düməliyik ki, “Küçələrə su səpmişəm” qadın mahnısı, yəni arvadın dilindən oxunan mahnı, “Yar bizə qonaq gələcək” isə qismən arvad, qismən kişi mahnısıdır. Və bu mahnılardakı qadınla kişi arasında qeyri-formal münasibətlər mövcuddur. İndi blə şeylər olmaz. Çünki Azəribaycanda əlahəzrət prezidentin müdrik siyasəti nəticəsində yüksək mənəvi-əxlaqi atmosfer yaranıb…

O açıq münasibətlər isə yəqin bizə samovar, stəkan kimi şimal qonşulardan gəlmişdi. Bir sovet rus kinokomediyasında bu barədə bir personaj dərin ah çəkərək deyirdi: “Vısokiye, vısokiye otnoşeniya…”

Hər halda məsləhət görərdim ki, hər kəs ən azı öz küçəsinə nəzarət eləsin, baxsın ki, kim su səpir, hara səpir, su səpən arvaddır ya kişidir…

 

29. 07. 2025, Samara

ВОСТОРЖЕННЫЙ ОТЗЫВ О БАЛЕТЕ АРИФА МЕЛИКОВА

В

 Книша Елены Коркиной «Ариадна Эфрон: Рассказанная жизнь» состоит из двадцати семи рассказов из жизни дочери Марины Цветаевой. Елена Коркина, в будущем кандидат филологических наук и исследовательница творчества Марины Цветаевой, в юности подружилась с Ариадной Эфрон. Она после неудачи при поступления в вуз работала машинисткой в Большом театре и имела возможность «достать» билеты.  В числе спектаклей, на которые она водила Ариадну Эфрон, был и балет «Легенда о любви» Арифа Меликова. Это произошло в 1970 или 1971 году. Е. Коркина сожалеет, что записи об этом спектакле  у нее не сохранились. «Но впечатление Ариадны Сергеевны о «Легенде о любви» я помню, может быть, потому, что репутация этого балета была непризнанной, он считался мрачным, ставили его в репертуар редко, и я, безумно его любившая, опасалась, что Ариадна Сергеевна примет сторону его неприятелей или останется равнодушной. А она сказала: «Спасибо тебе за этот вечер. Эта вещь доставила мне не просто удовольствие, а радость. Что очень редко бывает». И еще, помню, ей очень понравились декорации и цветовая гамма декораций и костюмов («это дивное сочетание глины и бирюзы») Симона Вирсаладзе.»

Юность Ариадны Эфрон прошла в Париже, она хорошо знала театр, балет в том числе. Поэтому приятно, что произведение нашего выдающегся соотечественника Арифа Меликова оценила она так высоко.

ƏN ALİSİ DEYİLMİ TANRI SƏNƏTKARLARIN?…

Metodist kilsəsinin qabağındakı ləkdə

Çiçəklər əkilib – var sadəsi, mürəkkəbi.

Özünəməxsus nəsə görürsən hər çiçəkdə,

Biri təəccüblüdür, titrədir biri qəlbi.

 +

Bax, bu çiçək sadədir, gül açan deyil yəqin,
Tünd yaşıl yarpaqların rəsmi amma incədir.

Öz şəkli çəkilibdir üstündə hər yarpağın

Rəssam bu işə yalnız qızıl suyu işlədib…

 +

Yaşıla nə yaraşır, bu qızıl sarısı, ah!

Yarpaq üstündə yarpaq – sadəlikdə möcüzə.

Nə məqsəd, nə fikirlə bunu yaradıb Allah?

Bu rəsmlə nə deyir ya nə göstərir bizə?

 +

Bunu haçan yaradıb? Bəs bir azca o yanda,
Qıvrım ləçəklərindən xoş ətir yayılanı?

Ayrı qayğısı yoxmuş bunları yaradanda?

Tökülməyibmi o an dünyada insan qanı?

 +

Qarnı toxmuş hər kəsin? Köməyə çağıran səs,
Bəs necə titrətmədi fırçasını Tanrının?

Heç səbəb sənətkarı, yox, yayındıra bilməz! –

Ən alisi deyilmi Tanrı sənətkarların?…

 +

Kəsilmir yer üzündə ac uşaqların səsi,

Ulduzları səmadan dronlar salıb qaçaq.

Bir an sönükmür ancaq yaratmağın həvəsi.

Dünya alt-üst olsa da, sənətkar yaradacaq.

Metodist kilsəsinin durmuşam qabağında,
Varmı, yoxmu – bilmirəm Tanrı ruhu kilsədə.

Öz şəkli həkk olunub bir çiçək yarpağında,

Tanrıdan təsəllidir o, bəlkə həm də dərsdir…

 

25. 07. 2025, Samara

MƏTBUAT BAYRAMI YOXSA QURBAN JURNALİSTLƏRİN BAYRAMI?

Çətin də olsa, çalışıb bir anlığa təsəvvür edək ki, müsəlmanların qurban bayramında qoç, quzu, dana, öküz, dəvə yox… adam kəsirlər. Nə qədər çətin olsa da, özünüzü gücə salıb təsəvvür edin ki, qurban bayramında adam kəsmək Allahın əmridir. Və hər sədaqətli dindar qabaqcadan bu bayrama hazırlıq görür, pul verib adam alır, əl-ayağını bağlayıb yıxır yerə, başının üstündə dua oxuyub bıçağı çəkir boğazına…

Mən sizə təklif etmirəm ki, kəsilən adamların ətinin hara getdiyi barədə çox dərin düşünəsiz. Sadəcə zənn edin ki, adam qurbanının ətini itə-pişiyə verirlər…

Azərbaycanda mətbuat gününün, Zərdabinin qəzetinin növbəti ildönümünün Azərbaycanda təntənəli qeyd olunmağı, “jurnalistlərə” fəxri adalrın verilməyi haqqında oxuyanda mənə nədənsə elə gəldi ki, Azərbaycanda mətbuat bayramı keçirilmir, çünki Azərbaycanda əsl mətbuat qadağandır, əsl jurnalistika cinayət əməlidir. Azərbaycanda keçirilən bu təntənə qurban bayramıdır. Jurnalistlərin qurban bayramı. Qollarını qandallatdırıb zindana atdırdığı şürnalistlərin başını İlham Əliyev, doğrudur, kəsmir. Ancaq yayın bu cəhənnəm istisində şərlənərək bellərinə yüklənən səkis-doqquz illik həbsin hələ başlanğıcını yaşayan jurnalistlərin məşəqqəti boğazlarına bıçaq çəkilən qurbanlıq heyvanların zülmündən azdırmı?

Əslində gərək şərlənərək həbs olunmağın qurbanlıq heyvanın boğazına bıçaq çəkilməsi ilə müqayisədə heç kim şişirtmə görməyə. Ədalətsiz, heç bir cinayət törətmədən, hampazorluqla dövlətin cəza və işgəncə maşınına  hədəf olaraq hətta bir gün gün belə azadlıqdan mərhum olmaqda da edam zülmü var. Və bu zülmə məruz qalmış insanların psixi sabitliklərini saxlaya bilmələri möcüzədir. Uzurpatorın niyyəti ilk növbədə verdiyi işgəncələrlə qurbanlıqlarını mənəvi-psixoloji cəhətdən sındırmaq, mirşahin, eynulla, raufarifoğlu və onlarla, yüzlərlə başqaları kimi əski parçasına çevirməkdir.

Jurnalistlərin qurbanlıq olduqları belə mətbuat bayramları bütün qərb aləminin yüz illər ərzində ağır mübarizə ilə qazandığı dəyərlər üçün təhqirdir. Bu “bayramlar” Həsən bəy Zərdabiyə, Cəlil Məmmədquluzadəyə, Sabirə təhqirdir. İndi bizim əldəqayırma millətçilər Rusiya imperiyasını işğalçı adlandırırlar, guya bu imperiya bizim gözəl xalqımıza işgəncələr verib… Ay heyvan, Rusiya imperiyası sənin gözəl xalqına nə işgəncə verib? Zərdablı Həsən bəy Moskva universitetində oxumasaydı (kvotla, yəni imtahansız girib) və ikinci Aleksandrın reformaları olmasaydı, ilk Azərbaycan qəzetini yarada bilərdimi? İkinci Nikolayın Oktyabr manifesti olmasaydı, Mirzə Cəlilin “Molla Nəsrəddini” yaranardımı? Və bu manifest olmasaydı, Sabir elə mərsiyəxan və ya qəzəlxan olaraq qalmazdımı? Başqa sual: Bu adamlardan hər biri Rusiya imperiyasında neçə il həbsdə olub? Bəlkə bir neçə ay? Bəlkə bir neçə gün? Olmayıblar? Aha! Rusiya imperiyası bizim gözəl və mədəni millətimizə belə işgəncələr verirmiş…

Son iyirmi-otuz il ərzində bir nəsil dəyişib və güman etmək olar ki, şərəfsiz, prinsipsiz, əqidəsiz insanların sayı yüz minlərlə çoxalıb və bu proqressiya yəqin ki, sürətlə davam edəcək. Və Hamletin dediyi kimi olacaq: “İndi ləyaqətli olmaq on in nəfərdən seçilmək deməkdir…”

Uzurpatorlar nədən başlayırlar? Əxlaqı ləğv edirlər! Əxlaq yoxdur! İtaət var, şəxsi və şəxsə sədaqət var. Mirşahinə baxın. Bu adamın binamusluluğu hər kəsə məlumdur. Abırlı adam ona əl verməz, uzaqdan görəndə yaxın gedib üzünə tüpürər, ya da ən azı yolunu dəyişər. Ancaq bu binamus hakimiyyətin süfrəsi başındadır, çünki bu süfrənin başına bileti binamusluqla almaq olur…

 Orda yaşadığım vaxtları xatırlayıram – qırx, əlli, altmış il əvvəl də Azərbaycanda belə idi. Hamı başını aşağı salıb bir tikə çörəyini yeyir, Bulqakovun bir pesonajının dediyi kimi, “hakimiyyətə qarşı qiyam qaldırmırdı”. Ona görə tutulan da yox idi. Rusiyada, məsələn, dissident hərəkatı var idi. Yüzlərlə insan müxtəlif formada mövcud hakimiyytə qarşı çıxdıqlarına görə repressiyalara məruz qalıb. İndiki repressiyaların daha ağır olduğuna baxmayaraq Putin rejiminin yeni-yeni tənqidçiləri və opponentləri meydana atılırlar. Bu, Rusiyanın gələcəyinə ehtiyatlı optimizmlə baxmağa əsas verir. Təəssüf ki, bunu Azərbaycan haqqında demək olmaz. Azərbaycanda artıq Mərakeşdə, İordaniyada, Tunisdə, Misirdəki mürtəce avtoritar rejimlərdən fərqlənməyən bir rejim formalaşıb. Və bu rejim sonralar müxtəlif mutasiyalar yaşasa belə, haçansa ölkədə demokratiyanın yaranacağına ümid yoxdur. Rejimin repressivliyi daha da güclənə bilər.

Qurban bayramıyla bağlı Tövrat rəvayəti, əlbəttə, fantaziyadır. Allah öz yaratdığının ürəyindəkini yaxşı bilir və İbrahimin də sədaqəti ona yaxşı məlum olmalı idi. Və “oğlunu kəs” buyruğu Allahı heç də yaxşı xarakterizə eləmir. Yəni imtahana, dediyim kimi, ehtiyac yoxdur. Bu halda belə çıxır ki, Allah İbrahimi dolayrmış, yəni onunla məzələnirmiş… Yəni bu yəhudu hoqqalarını ciddi qəbul etməyək. Yəhudilərin hansı Allaha sitayiş etdiklərini, necə insan qurbanları verdiklərini, kimi qirban verdiklərini Qəzzada görürük…

Bizim uzurpatorun qurbanları isə qolları bağlı zindan zülmü yaşayırlar. Qabaqda  yeni mətbuat bayramları olacaq. “Əkinçi”nin 156 illiyi, 157 illiyi, 179 illiyi…

Mirzə ƏLİL

23. 07. 2025, Samara

ŞUBERT

Steynveylə bir ildə dünyaya gələn düha,

Nə Steynvey, nə ayrı piano ala bildi.

Ən ucuz alət belə pulu yoxdu almağa,
Not kağızı da ona borc ya pay verilirdi.

 +

Göylərdən yəqin gələn melodiyan Şubert,

Kağıza köçürürdü, ürəyində çalaraq.

Otuz bir il ömürlə yaratdı elə sərvət,
Həm fəxr, həm şərəfdir öxuyana, çalana.

+
Ona sərvət vermədi onu dahi yaradan,

Möhtac olurdu bəzən not kağızına hətta.

Nə bəşərdən incidi, nə də küsdü Tanrıdan —

Beləcə övladından nümunə görür ata…

 

22. 07. 2025, Samara

Qeyd:

Steynvey (Ştaynveq) – fortepiano ustası, Steinway & Sons firmasının banisi

İVAN KRILOV. QURBAĞA VƏ ÖKÜZ

Çəməndə bir öküz görüb qurbağa,

İstədi kök olsun o da öküz tək —

Yaman meylliydi o, paxıllığa.

Başladı köpməyə, gücə düşərək.

Soruşdu: “Necədir?” – rəfiqəsindən,

Rəfiqə: “Azca da yox oxşarlığın!”

“Bir az da köpərəm, elədirsə, mən.

Bax, indi öküz tək yekəyəm yəqin.”

“Yox, yekəlməmisən azca da belə”.

“Bəs indi?” “İndi də”. Nəfəs dərərək,

Hoqqabaz qurbağa gücəndi elə,

Partlayıb dağıldı su qovuğu tək.

+++++++++++++++

Belə nümunələr heç də az deyil:

Azmı sıravi şəxs var bu ölkədə,
Adlı vətəndaş tək həyat istəyir?

Ya kübar yerişi yeriyir gədə…

1807

ruscadan tərcümə

20. 07. 2025, Samara

++++++++++++

Иван Крылов

ЛЯГУШКА И ВОЛ

Лягушка, на лугу увидевши Вола,
Затеяла сама в дородстве с ним сравняться:
Она завистлива была.

И ну топорщиться, пыхтеть и надуваться.

Читать далее

KOMEDİYANIN SONU: ƏRDOĞAN XALQA «VIZQURT» DEDİ…

Bu Türkiyədə nə çox şəhər var imiş! Sağ olsun Ərdoğan. Türkiyəni dünyaya tanıdır, özü də ətraflı tanıdır. Mən indi azından əlli-altımış türk şəhərinin adını bilirəm. Bunlar merlərini Ərdoğanın həbs etdirdiyi şəhərlərdir. Vallah, sağ olsun Rəcəb, merləri tutmsaydı, o şəhərləri kim tanıyardı? Gündə on-on beş şəhərin adı dünyaya yayılır, yəni on-on beş mer tutulur. İosif Brodskinin bir şeirində deyldiyi ki, tutulan merlərdən bir şəhər salmaq olardı…

Bilmirəm niyə Avropada, ABŞ-da, Kanadada Ərdoğanın təcrübəsindən istifadə edib şəhərlərini tanıtmırlar. Mən, məsələn, neçə fransız şəhəri tanıyıram? Üç ya dörd. Ancaq Fransada yüzlərlə irili-xırdalı şəhər var. Sabah Makron başlasa onların merlərini tutub dama salmağa, bütün dünya o şəhərləri tanıyar. Bəlkə Fransaya gedən turistlərin sayı da artar. Yəni Fransa büdcəsinə xeyli əlavə pul gələr.Ancaq tutmur. Səkkiz ildir prezidentdir, bir mer də tutmayıb. Niyə tutmayıb? Yaxşı fikirləşəndə görürsən ki, Makron bir meri də tuta bilməz. Makron nəinki meri, hətta ən kiçik şəhərin meriasınıın süpürgəçisini də tuta bilməz. Çünki Fransada prezidentin hər hansı vətəndaşı həbs etdirmək səlahiyyəti yoxdur. Çünki Fransada qanun var, hüquq-mühafizə orqanlarına nəzarət edən parlament var, iqtidardan asılı olmayan məhkəmə var. Yox, Makron meri heç cür tuta bilməz. Birdən polisə, hakimə bir möcüzə ilə təzyiq göstərib lap kiçik bir şəhərin merini tutdursa, bütün Fransa qalxar ayağa. Vallah, o mer buraxılmayanca şəhərlərdə qarət olunmayan mağaza, yandırılmayan maşın qalmaz. Bəli fransızlar qızğın xalqdır. Ancaq qızğın xalqlar çoxdur. Biz də elə az-çox qızğınıq. Ancaq fransızlarda demokratik azadlıalar tələbatı hava, su, çörək tələbatı səviyyəsindədir. Bizdə bu tələbat yoxdur. Fransızlarda şəxsi ləyaqət hissi var. Bizdə isə… Var? Neçə nəfərdə? Niyə xalq bu rəzalətə dözür?

Hanı Türkiyənin boz qurdları? Görünmürlər. Ağacqurdu, meyvəqurdu, bağırsaq qurd kimi dərinlərə çəkilib özlərini göstərmirlər. Ərdoğan türklərə göstərdi ki, onlar necə qurddurlar, hansı qurddandırlar. Bir diktator xalqı qurd eşənəyinə çevirdi. Xalqa “vızqurt” dedi…

Bizdə də sovet hakimiyyəti dağılanda nə qədər insan qurd cildinə girmək istədi. Dünənki pionerlər, komsomolçular, kommunistlər oldular bozqurd, özqurd, qozqurd… Dörd il meydanda ulaşma oldu. Müharibə başlayan kimi bu bozqurdların, qozqurdların çoxu qaçıb özünü bir deşiyə soxdu, ermənilərin qabağına kəndlərin quzu kimi sütül uşaqları çıxdılar… Deşiyə girməyən qozqurdlar vəzifə tutdular, pula, mala daraşdılar…

Əlbəttə, mən Türkiyədə cəsur, lap canavar kimi qorxusuz, vuruşqan insanların olduğunu inkar eləmirəm. Ancaq canavarlar demokratiya qurmurlar. Canavarlar dəstəyə yığılır, dəstə başçısına tabe olurlar. Çeçenlərdən canavar millət yoxdur. Adını çətinliklə yazan Ramzanın qabağında ikiqatdırlar. Çünki cəsurluq, döyüşkənlik ayrı, şəxsi ləyaqət hissi, şəxsi azadlıqlar tələbatı ayrı. Bu ikincilər bizdə yoxdur. Türkiyədə şəxsi ləyaqət hisssi genetik səviyyədə  olan insanların da yəqin nəsli kəsilib – yəni qanıyla, geniylə türk yox, yunan, romalı, yəni avropalı olan insanların tumu artıq itib. İndiki türklərlə Atatürk heç bir reform keçirə bilməzdi. İndiki türklər avropalı qarışığı olmayan ya da cüzi olan türklərdir. Ona görə Ərdoğzn onlara “vızqurt” deyə bilir…

Və bütün bunlara görə haçan kimin adında, soyadında, təxəllüsündə “qurd” görürəm, gözümün qabağına almaqurdu ya soxulcan gəlir. Özümlə bacara bilmirəm. Çox istəyirəm ki, gözümün qabağına canavar gəlsin, gəlmir ki, gəlmir…

Mirzə Əlil

18. 07. 2025, Samara

MİRZƏ TƏBİLİN İLHAM ƏLİYEVƏ ƏRİZƏSİ

Əlahəzrət, sən Bakıda,
Döydürdün beş-altı rusu,

Milyon azərinin burda,
Əngələ düşüb yarısı.

 +

Əyilib gedirik yolu,

İtirmişik düz yerişi.

Şükr buna! – elə olur,
Yeridirlər qaz yerişi.

 +

Söyülən var, döyülən var,

Bakıya gəlirmi səsi?

Çoxdur deport olunanlar,

İçəridədir neçəsi.

 +

Əlahəzrət, tələs, lütfən,

O beş-altı rusu burax.

Özün görürsən axı sən,

Başımızda sınır çanaq.

 +

Bizə belə müdafiə,

Gərək deyil, açıq desəm.

Bizi çevirdin hədəfə,
Sənin girovunuq biz həm.

 +

Özümüz öz başımızı,
Girələrik, kənardan bax.

Yoxsa bizim hamımızı,
Mələdərlər bu gün-sabah.

 +

Burax tutulan rusları,

Qurtar bizi təhlükədən,

Burax jurnalist qızları –

Rəhmli ol öz ölkəndə!

 

Mİrzə TƏBİL

 17. 07. 2025, Samara