Bəllidir cavanın işi-peşəsi:

Çalışır, yaradır, sevişir cavan,

Həvəs çox, zamandır təkcə çatmayan,
Tələsir, o, yerlə, göylə əlləşir.

 +

Bəs qocanın nədir məşğuliyyəti? –

Elə ki, cavanlıq qalır arxada,

O, daim zamanla əlbəyaxadır,
Sevginin, yuxunun itib ləzzəti.

 +

Pompey əsgəri tək o keşik çəkər,

İzləyər saatda dəqiqələri,
Seçər yerişini əqrəbin belə,

Günün axırına çıxana qədər.

 +

Əsl ölüm-dirim savaşı gedir,

Gəlir zülmətiylə elə ki, gecə.
Yuxuya getməmiş ayılır qoca,
Gözü saatda və pəncərədədir.

 +

Qoca sinirlidir göy buludlusa,

Yağış nəmi duyur evin içində,
Ulduzlar yanırsa, kefi həmindir –

Vurub tökər yerə əlacı olsa…

 +

Səhər açılanda yenilir gecə,

Hava qaralanda basılır səhər,
Zamanla döyüşdə qazanır zəfər,

Müharibənisə uduzar qoca.

 

10. 09. 2025, Samara