Архив | 08.10.2025

MOLLA PƏNAH VAQİFİN GÜLMƏLİ ŞEİRLƏRİ. «GÖRƏYDİM»

Mollah Pənah Vaqifin “Görəydim” qoşmasına, necə deyərlər, hətta bişmiş toyuğun gülməyi gələr.

“Çox zamandır, yarın həsrətindəyəm,
Gələydi, bir onu barı görəydim”.

Çox maraqlıdır: yar hara gedib? Yəni sevgililərin münasibəti o qədər azaddır ki, xanım istəyəndə gedir, istəyəndə gəlir? Bir məşhur sovet filmində bu barədə deyyilirdi: “Vısokiye, vısokiye otnoşeniya!” Yəni necə də ali münasibətdir!”

Bəzi ölkələrdə açıq nikahlar da olur. Bizdən iraq…
“Bülbül tək fəryadım çıxdı fələkə”.

İndi mən üzümü tutram  milli akademiyanın zoologiya institunun əməkdaşlarına, bütün qazaxlılara, bütün quşbazlara və başqa bazlara  və hətta prezident adminstrasiyasına: Bülbül, bir ovuca yerləşən quş fəryad eləyir? Fəryadı eləyər yaralı şir, pələng, uzağı qartal … Bilmirəm canavar fəryad eləyər ya eləməz, ancaq bülbülün nəğməsinə “fəryad” deyən adam ya bülbülü tanımır ya fəryadın nə olduğunu bilmir.
Cənnət iyli gülüzarı görəydim.”

Deməli Molla Pənahın sevgilisinin üzü gülə bənzəyir, özündən də cənnət iyi gəlir.

Kalassikimiz elə bil ki, cənnətdə ən-azı beş-altı ay yaşayıb. İyi burnundan getmir…
Dalı (qoşmanın) çox maraqlıdır.
“Basaydı üzümə gül ayağını,
Öpəydim üzünü, həm dodağını”

Deyəsən, bizim klassik sado-mazoxist oyunlarını sevirmiş. “Ayağını üzümə qoy…”

Bu da bizim molla…

Sonrası da18+ dur. Erotika get-gedə sərhədini genişləndirir…
“Gah açaydım ağ sinənin bağını,
Qoynundakı qoşa narı görəydim.”

“Gah alaydım gərdənini qucağa,
Gah üzüm sürtəydim zülfə, buxağa”.
Gah da oturaydım qabaq-qabağa,
Danışaydı, xoş göftarı görəydim.”

Bu hara gedib çıxdı? Xanımın yiyəsi yoxdur?
“Yar məndən kəsməzdi belə aranı,
Bu qoymayan kimdir, barı, görəydim.”

Yəqin ortada əğyar var. Niyə bu qoşmada Vaqif əğyardan bir söz demir, çox maraqlıdır. Axı deyə bilərdi: “O dəyyusu, o əğyarı görəydim”…
“Vaqifəm, hicrandır mənim məhşərim,
Gecə-gündüz canan olmuş əzbərim,
Kərəm eyləyibən gəlsə dilbərim,
Kəsilirmi ahu zarı görəydim?”

Əslində sondakı misrada “ahu-zarım” olmalıdır, çünki bəndin birinci misrasında müəllif özünü birinci şəxsdə adlandırır: “Vaqifəm”. Ancaq qafiyə xatirinə “m”-nı atır…

Ancaq razılaşın ki, qoşmanın əvvəli çox gülməlidir, sonra erotika başlanır, gülmək adama ayıb gəlir…

Yaxşı ki, klassiklərimizin vaxtında mobil rabitə olmayıb, İnternet olmayıb, bunların çıxarmadıqları hoqqa qalmazdı…

08. 10. 2025, Samara