İlham Əliyev Londona, bacısı Sevilə zəng vurur.

— Sevil, salam. Mən səni yubileyin münasibətiylə təbrik edirəm.Çox fikirləşdim ki, sənə nə hədiyyə eləyim. Sənə Nobel mükafatı verdirmək istəyirdim, Norveçin kralıyla da danışmışdım. Ancaq Vladimir Vladimiroviç Nobeli gözümdən saldı. Dedi, Nobel əvvəlki Nobel deyil, hörmətdən düşüb. Məsləhət gördü ki, ayrı hədiyyə seçim. “Qızıl topu” istədim sənin üçün alam, dedilər bir az gecikmişəm, bu ilin mükafatının veriblər Dembeleyə, yəqin Makron mənim acığıma elətdirib. Qalsın gələn ilə. UEFA da, FİFA da razılığını verib. Bu illik sənə “Şərəf” ordeni verirəm. Musiqinin inkişafında xidmətlərinə görə.

— Qardaş, axı mən musiqiçi deyiləm…

— Mən sənə ordeni musiqiçi kimi vermirəm ki. Musiqini inkişaf etdirdiyinə görə verirəm. Sən bəstəkarların ilham mənbəyisən…Söz nə yerinə düşdü – ilham mənbəyi… Atam mənə gözəl ad qoyub…

— Sağ ol, başa düşdüm. Mən səndən Oskarın xahişini eləmək istəyirdim…

— Oskar tanışındır? İş istəyir? Bəlkə generallıq?

— Yox, Oskar mükafatdır. Rejissorlara, artistlərö verirlər. Amerika akademiyası verir.

— Elə bil ki, Oskarı almısan. Rejissorluq deyirsən – bizdə, artistlik deyirsən – bizdə…

— Sağ ol, bro…

Mirzə ƏLİL

11. 10. 2025, Samara