Архивы

XURŞİD BANU NATƏVAN VƏ NAMƏLUM XULİQAN

natəvan fransa

Bu gün azərbaycanlıların etiraz aksiyası keçirdiyi barədə oxudum. Elə bilirsiniz Avropa demokratiyasının beşiklərindən birində min hoqqa ilə məskunlaşmış soydaşlarımız Azərbaycanda keçiriləcək seçkilərin qeyri-qanuniliyinə etiraz edirlər? Yox, özlərini Azərbaycan bayrağına bürümüş bu cüvəllağılar və lotular yekdilliklə Əəliyevə səs verəcəklər. Onlar Natəvanın büstünün götürülməsinə etiraz edirlər.

Sual: Fransada Natəvanın heykəli niyə olmalıdır? Natəvanın yazdığı on-on beş qəzəldən heç azərbaycanlı özü baş çıxarmır, biz onu fransıza sırıyırıq.

Azərbaycanda Balzakın, Hüqonun, Zolyanın, Kamyunun, Bodlerin, Verlenin heykəlləri var? Biz Molyerə niyə heykəl qoymuruq? Axı Molyersiz Axundov dramaturgiyası ola bilməzdi! Volterə heykəl qoyuruq? Voltersiz filosof Axundov yoxdur!

Biz niyə dahi fransız rəssamlarına heykəl qoymuruq? Axı Azərbaycan rəssamlığında az-çox yaxşı nə varsa, fransız sənətkarlarının sayəsindədir.

Niyə belə üzlülük, sırtıqlıq edirik? Dərəbəylikdir?

Bunlar öz yerində.

Azərbaycanlıların yöndəmsiz aksiyası məni Natəvanın şeirlərinə təzədən baxmağa vadar elədi. Yaxşı ki, İnternetdə bu şeirlər var. Qısaca bunu demək olar: Leyla Əliyeva necə rus şaridirsə, Natəvan da elə Azərbaycan şairidir.

Maraqlı bir detal: oğlunun ölümünə yazdığı şeirlərdən başqa, Natəvanın qəzəlləri, kişi şairlərin şeirləri kimi, qıza, qadına ünvanlanıb. Həm də Natəvan özünü Corc Eliot kimi özünü kişi təxəllüsü ilə gizlətmir, son beytdə öz adını çəkir. Müraciət etdiyi sevgili isə ay üzlü dilbərdir.

Səninlə, ey büti-məhruy, mehriban mən idim,

Ənisü-munis idim, yari-mehriban mən idim.

“Ey büti-məhruy” – yəni ay üzlü büt, sənəm.

Fransada gey gəncin baş nazir təyin olunması, elə bilirəm ki, Azərbaycan ictimaiyyətini dərindən həyəcanlandırıb, Avropa  homoseksuallığı aktual mövzuya çevrilib. İndi deyək ki, azərbaycanlı bir qız başqa bir qıza Natəvan kimi sevgi şeiri yazır. Ona nə deyərlər? Bəli, lesbian. Natəvan isə yazır:

Səba, ol məhliqa dilbər, alıbdır canımı yeksər,

Könül ancaq onu istər, neçin gəlməz, neçin gəlməz?

Yeri gəlmişkən, xanəndələrin ifasında Natəvanın qəzəllərini dinləyən soydaşlarım, keyfiyyətli filoloji təhsili olanlardan başqa, yalnz rədifləri başa düşürlər: “neçin gəlməz”, “getmə”, “getdi”, və s. Qəzəllərin son dərəcə arxaik leksikası hazırlıqsız oxucu ya dinləyici üçün anlaşılmazdır.

Daha bir mülahizə: Natəvanın adı ilə tanınan şeirlərin çoxunun doğrudan da Natəvanın yazdığına mənim şübhəm var. Ancaq mən mətnşünas deyiləm, klassik ədəbiyyat mütəxəssisi deyiləm, şübhələrim intuisiya səvyyəsindədir.

Bunlar öz yerində. Mən Vikimənbədə, yəni Vikipediyanın mətnlər qoyulan bölməsində çox gülməli bir şeyə rast gəldim. Burda Natəvanın on səkkzi qəzəli var. O cümlədən bu qəzəl:

 

Nə yaxşı munis idi, heyf, nagəhan getdi,
Məni bu möhnət əta qoydu firavan getdi.

 Sonrakı beyt belə olmalıdır:

O sərvi-nazdan ayrı baxarmı sərvə gözüm?
Hilal tək qədimi eylədi kəman, getdi.

Ancaq belə deyil! Belə deyil!

Hansı vələdəzzinasa, hansı bastardsa, hansı atasından bixəbərsə girib bu Vikimənbətyə, yəni qeydiyyatdan keçib, redaktor səlahiyyəti alıb və görün ikinci beytin birinci misrasını nə günə qoyub:

“Salax Rahim Elekberovdan ayrı baxarmı sərvə gözüm?”

xurşid banu

Bunu eləyən qız da ola bilər, yəni bu qız öz sevgilisi Salax Rahim Elekberova sədaqətini bu cür bildirib!

Bu qəzəllər Vikimənbəyə 2016-cı ildən gec qoyulmayıb, bu tarixdən əvvəl qoyulub, yəni ən azı səkkiz ildir. Əgər Natəvan Azərbaycanda sevilirsə, oxunursa, bu xuliqanlığı, bu barbarlığı niyə ndiyəcən heç kim görmür?

Fransada bayrağa bürünüb Makrona dil uzatmağa nə var ki…

Yazıq Makron…

X.X.

13.01. 2024, Samara

DTX ALEKSANDR DÜMANI CASUSLUQDA İTTİHAM EDİR

Azərbaycan Dövlət təhlükəsizlik xidməti məşhur fransız yazıçısı Aleksandr Dümanın əleyhinə cinayət işi qaldırıb.b. Cinayət işi hələlik ata Dümanın əleyhinə açılıb, güman etmək olar ki, tezliklə oğul Düma da cinayət məsuliyyətinə cəlb ediləcək. Çünki Azərbaycan qanunlarına görə oğul ataya, ata oğula cavabdehdir.

DTX-nın verdiyi açıqlamada deyilir ki, Aleksandr Dümanın 1858-ci ildə Bakıya səfəri onun casusluq fəaliyyəti ilə bağlı olub. Aleksandr Dümanın Fransanın kəşfiyyat orqanlarından aldığı tapşırıqlardan biri Qız qalasının necə tikildiyini öyrənək imiş. Çünki fransızlar belə bir möhtəşəm qalanın surətini Parisdə tikmək istəyiblər. Ancaq bilməyiblər ki, qalanı şaquli, yəni altdan yuxarı hörsünlər və ya yerdə böyrü üstə hörüb sonra təkanla qaldırsınlar. Görünür ki, Düma Bakıda bu tapşırığı yerinə yetirə bilməyib, ona görə fransızlar Qız qalası tikmək arzusiyla vidalaşıb əvəzində yöndəmsiz Eyfel qülləsini ucaldıblar…

DTX-nın məlumatına görə, Aleksandr Düma Bakıda olarkən xan qızı Natəvanı casusluq fəaliyyətinə cəlb edib və bizim şairə uzun illər “Natali” təxəllüsü ilə Fransız kəşfiyyatının agenti olub. Bakıda olarkən Dümanın Natəvanla şahmat oynaması və uduzub ona şahmat dəstini bağışlaması da casusluq gəaliyyəti ilə bağlıdır. Dümanın bağışladığı şahmat fiqurlarında çiplər olub, bu çiplərlə Natəvan Qarabağa aid məlumatları Dümauya ötürürümüş. Düma da, əlbəttə, bu məxfi informasiyanı Fransa ermənilərinə çatdırırmış…

Aleksandr Dümanın əleyhinə qaldırılmış cinayət işinin necə cərəyan edəcəyi məlum deyil. Yüz əlli il bundan qabaq ölmüş yazıçı-casus necə mühakimə olunacaq və ona hansı cəza kəsilə bilər? Vallah, qabaqda görəcəkli günlərmiz var…

Mirzə Əlilin fikrincə, dünyada ən ədalətli məhkəmə olan Azərbaycan məhkəməsinin hökmü ilə Aleksandr Dümanın sür-sümüyünü Fransadan almaq və gətirib Kürdəxanı türməsində basdırmaq lazımdır.

Sözümü burda bitirib deyirəm:

Yaşasın DTX!

Yaşasın Əli Nağıyev!

Yaşasın Paşaholdinq!

Yaşasın dəmir yumruqlu müzəffər və əbədi prezident!

Mirzə Əlil

  1. 01. 2024, Samara

MÜXALİF JURNALİSTİN 20-Cİ SAHƏDƏ QANUNSUZ EV TİKMƏYİ İKİ STULDA OTURMAQ CƏHDİ KİMİDİR

İdeal adam, əlbəttə yoxdur, ancaq müxalif siyasətçi və özünü müstəqil sayan jurnalist qüsursuz olmalıdır – xüsusən maliyyə məsələlərində. Çünki Azərbaycanda iqtidara qarşı yürüdülən ən birinci və ən ciddi ittiham onun oğru olmasıdır.

Məmurlar müxtəlif yollarla varlanırlar – ölkənin təbii sərvətərini ələ keçirməklə, inhisarçı bizneslə və rüşvətlə. Yüksək rütbəli məmurlar ailədən ya ailəyə yaxın dairələrdəndirlər, təbii sərvətlər, iri biznes (orta biznes, Azərbaycanda demək olar ki, yoxdur) onlardadır. Orta və aşağı rütbəli məmurlar büdcə pulların mənimsəməklə və rüşvət almaqla varlanırlar.

Və Azərbaycan, əlbəttə, rüşvətxorlar ölkəsidir.

Ancaq müxalif siyasətçi və ya müstəqil jurnalist rüşvət verirsə, o da olur guya mübarizə apardığı məmurların tayı.

Anar Orucov, Kanal 13-ün rəhbəri, öz kanalındakı çıxışında “aşağı ranqlı məmurların” – rayonlarda təhsil və maliyyə şöbələrinin müdirlərinin, Bakıda “liftlər idarəsinin müdirinin” on milyonlarla rüşvət pulunu xaricə çıxardıqlarını deyir.

Anar Orucovun qardaşı jurnalist Əziz Orucovu 20-ci sahədə qanunsuz torpaq zəbt edib ev tikməkdə ittiham edirlər.

20-ci sahədə torpağı necə “zəbt edirlər”? Əlbəttə, heç kim, silahlı basqın edib bir neçə sot torpağı ələ keçirmr. Torpağı məmurlarla və inzibati orqanlarla əlbir adamlar satırlar. İnternetdə elanlar da var. Yəni Əziz Orucov torpağı rüşvətlə “zəbt edib”. Torpaq alınandan sonra üstündə tikinti aparılmağına, yəqin ki, yenə rüşvət verilib. Yəni Əziz Orucov bir ətək rüşvət verərək məmurları və polisləri varlandırıb. İndi deyirlər ki, qanunsuz tikilən yüz minlərlə ev var, niyə gözünüz ancaq Əziz Orucovu gördü?

20-ci sahə torpaq

Bu sualın cavabı çox sadədir: qanunsuz torpaq zəbt edib üstündə qanunsuz ev tikən on minlərlə insan, Əziz Orucovdan fəqli olaraq, İnternet televiziyasında rejimi ifşa eləmir, məmurların talançılığından danışmır. On minlərlə insan dilini qarnına qoyub başını girələyir. Sən əgər ölkəyə yiyəlik edənlərin oğurluğundan danışırsansa, onlar da cavab tədbirti görəcəklər. Burda gözlənilməz nə var? Qanunsuzluğa qarşı açıq mübarizə aparan gərək qanunu pozmaya. Həkimə rüşvət verməyi mən istisna edirəm, çünki verməsən, özünü və ya yaxınını əməliiyyat eləmək əvəzinə bıçaqlayıb öldürər. Ancaq torpaq “zəbt eləmədən”, üstündə mülk tikmədən yaşamaq olar. Məsələn, kirayə mənzildə. Xəncərinin qaşı düşəcək? Totalitar rejimlə mübarizəyə qalxmış adam gərək hər cür məhrumiyyətlərə tablaşa. Komfort həyat istəyirsənsə, get sığın rejimə, sən də daraş bir tərəfdən ye.

Əgər torpağın pulunu, məmura, polisə verilən rüşvəti, tikintiyə sərf edilən vəsaiti təxminən hesablasaq, ciddi məbləğ alınar. Bu qədər pulu çətin ki, İnternet kanalı ilə qazanmaq olar. İngilis seqmetində olan videolara cəmi 300-400 baxış olur. Bu nə qədər pul gətirər? Hələ ailənin dolanışığı da var.

Başqa bir çıxışında Anar Orucov onlara qarşı sürülən başqa bir ittihamı, avtomovil hissələrinin ölkəyə qanunsuz gətirilməsini  izah edərək deyirdi ki, hissələri dost-tanış üçün göndərib, qazanc olmayıb.

İnandınız? Mən yox.

Əlbəttə, avtomobil hissələri ilə alverdə pis heç nə yoxdur. Ancaq gərək əvvəlcə telekanalını bağlayasan, ya da Əliyevlərin tərifi kanalına çevirəsən.

Müxalif siyasətçi, jurnalist verdiyi hər bəyanatda, dediyi hr sözdə belə səliqəli və dəqiq olmalıdır. Tofiq Yaqublunun evində axtarışdan sonra arvadı deyirdi ki, evdə bir qəpik olmayıb, qızı deyirdi balışın altında 200 avro olub. Əlbəttə, ailə üçün 200 avro çox kiçik məbləğdir. Ancaq ailə üzvlərinin bir-birinə zdidd getməsi onları etibardan salır.

Anar Orucov bir şəhid anasını məmurun necə təhqir etdiyindən danışır. Məmur deyib ki, “sənin oğlun mənə görə ölməyib”. Jurnalist əlavə edr ki, ananın oğlu canını qurban verib, “dövlət ona bir manat yardım verməyib”.

Bu, doğrudurmu? Şəhid ailəsinə 11 min sığorta pulu verilmirmi? Başqa ödənişlər də var. Demirəm ki, bu, yaxşıdır ya çoxdur. Ancaq “bir manat da verməyib” ittihamı yalandır və bu, Anar Orucovun başqa iddialalrına da şübhə yaradır.

Üstəlik bu monoloqunda Anar Orucov cəsur, mübariz adamlar sırasında Rüfət Muradlının adını çəkir.

Rüfət Muradlı Qarabağın hansı hissəsində, hansı müharibəsində vuruşub və bədəninin hansı hissəsini itirib? Rüfət Muradlıın cəi bir itkisi olub – nədənsə türməyə bığlı girib, bığsız çıxıb. Bığın başına nə gəlib, məlum deyil…

X.X.

06.01. 2024, Samara

RÜFƏT MURADLI YENƏ BAŞLADI QƏBİRLƏRƏ KƏRKİNMƏYƏ…

Bu yazı 18 yaşı tamam olanlar üçündür.

Yəqin ki, “pedofil”, “zoofil” və “hətta” “nekrofil” terminləri çox adama tanışdır. Bilməyənlər üçün deyirəm ki, məsələn, nekrofil” ölüsevənlərə deyilir. Təfərrüata varmaq istəmirəm.

Maraqlıdır, qəbirsevənlərə, qəbrə sürtünənlərə, şeyi öz adı ilə desək, qəbrə kərkinənlərə nə deyilə bilər?

Rüfət Muradlını tanıyanlar çox olar. Qundaqdan çıxandan siyasətçi adı ilə yal güdür, harda aşıdır, orda başdır. Sütül vaxtında Cəbhədə olub, Cəbhə yıxılan kimi çıxıb aradan.

Vacib bir dəqiqləşdirmə: beş-on gün bundan qabaq Rüfət Muradlı haqqında Vikipediyada məqalə oxumuşdum. Əminəm ki, məni qara basmayıb, məqalə  indi də gözümün qabağındadır və orda bu lotunun cəbhəçiliyindən də məlumat var idi. İndi, yanvarın 5-də, o məqalə yoxdur, nə qədər quqlladımsa,  məqalə çıxmır. Özü götürdüb? Bəlkə türmədə orqanlarla sövdələşəndə bunun cəbhəçi keçmişi də müzakirə olunub?

Yeri gəlmişkən, türmədə niyə Rüfət Muradlının bığı qırxılıb?

FB-da, Ümid partiyasının səhifəsində, Rüfət Muuradlının 50 yaşına təbrik var. Yüz faiz əminəm ki, bu təbrikin mətnini Rüfət Muradlı özü yazıb. Görün özünü necə bəzəyir:

“Şərəfli, mənalı həyat yolu keçən…”

“Vətən, millət fədaisi…”

“Bütöv Azərbaycan sevdalısı…”

“Azərbaycanın ərazi bütölüyü  və s və i.a. mübarizə aparıb”.

Necə aparıb mübarizəni? Buğa kimidir, əsgər getməyib. Nə yolla müharibədən yayınıb?

Rüfət Muradlının İran həyatı çox maraqlıdır. On ildən çox Tehtranda yaşayıb, dövlət televiziyasında işləyib.

İndi özünüz deyin, İranın xüsusi orqanları ilə əməkdaşlıq etmədən xaricii ölkə vətəndaşı dövlət televziyasında işləyə bilərdimi?

Rüfət özü haqqında yazır ki, guya İranda təqiblərə məruz qalıb.

Bunu avam, sadəlövh adamlar üçün yazır? İranda nə təqib? İran təqib eləmir, şübhələndiyi adamın xirtdəyindən yapışıb avtomobil kranından asır. Muradlının isə nə başından, nə bığından bir tük əskik olub, İrana buğa kimi getmşdi, buğa kimi qayıdıb. Və şübhəsiz ki, İranda on ildən çox yaşamış, dövlət televiziyasında işləmiş adam Azərbaycana rahat qayıdıb tutulmursa, deməli, xüsusi orqanlrın agenti, əməkdaşıdır. İrana müalicəyə gedəni gələndən sonra şərləyib tuturlar, bu gedib on ya on ki il dövlət televiziyasında işləyir, gözün üstdə qaşın var deyən olmur.

Özü haqqında daha sonra yazır:

“..üzv olduğu Ümid partiyasında… dünyaya səpələnən 50 milyona yaxın soydaşımızla bağlı aktiv fəaliyyətə başlayıb”.

Bir şey başa düşdünüz? 50 miolyonu bu lotu hardan götürüb? Özü sayıb?

“2020-ci ilin avqust ayından Milli Hərəkatçılar Birliyinin üzvüdür”

“Milli hərəkatçılar birliyi” nə olan şeydir?  

“Rüfət Muradlı 2015-2019-cu illərdə Borçalı Cəmiyyətinin İH-nin üzvü olub”.

Salyanlı hara, Borçalı hara? Lotu Zəlimxan Məmmdəli ilə havayı kabab yeməyin eşqinə?

Rüfət Muradlı özünətərifidə sözə qənaət eləməyib, oxuyub qurtarmaq olmur.

Ancaq maraqlı yerlər var:

“Cümhuriyyət irsinin davamçılarındandır”.

Bunu yazan adamın savadı yoxdur, yəni Rüfət Muradlı kəmsavaddır, çünki Salyanın 4 nömrəli məktəbində oxuyub. Yəqin Aşıq Pənahın qızından dərs alıb.

İrsi davam etdirirlər? İrsi qoruyarlar, irsi dağıdarlar, basıb-yeyərlər…

Ümid partiyasında yal azalan kimi Rüfət Muradlı girib Qubad İbadodğlunun qoltuğunn altına. İqbal Ağazadə özü çox yekəpər adamdır, Yəqin Koroğlu kimi bir oturumda bir quzunun ətini bir qazan plovla yeyir. Ona görə Rüfət Muradlı xəstəhal, pəhrizli adam axtarıb. İbadoğlu da belə adamdır…

Rüfət Muradlı bir neçə dəfə deputatlığa namizəd olub. Və seçki kampaniyasında əsas işi qəbiristanlıqlara gedib qəbirlərə kərkinmək olub. Əsgərlikdən yayınmış, gizlənmiş bu buğa özünü 18-19 yaşlı sütül şəhidlərin qəbrinə sürtüb selfi çəkdirir, ürəyi dağlı anaların boynunu qucaqlayıb Xudayar bəy kimi özünü ağlayan kimi göstərmək istəyir…

Tutasan bunun yaxasından, deyəsən ki, əgər sənin ürəyin general Həşimova belə yanırdısa, niyə əsgərlikdən qaçırdın! Qırışmal, çək gündəyməzini generalın məzar daşından!

Rüfət Muradlı 2

Hər dəfə Rüfət Muradlıdan bir xəbər eşidəndə Salyanın əfsanəvi qoçusu Səmid yadıma düşür. Deyirəm kaş mən də qoçu Səmid kimi kəllə ata biləydim. Günlərin br günü bu Rüfət qabağıma çıxanda ona elə kəllə vuurardım ki, bir də ayılmazdı, ayılsaydı da nəinki şəhid qəbirlərinə, hətta öz xanımına da ömrü boyu yaxın getməzdi.

Şəhid ataları və anaları: uşaqlarınızın qəbirləri üstünə lövhə asın ki, Rüfət Muradlı kimi lotuların, Fazil Mustafa kimi vəkillərin, quldur, talançı məmurların  və s. zir-zibilin məzara yaxın gəlməyi qadağandır!

Yaxşı olar ki, məftilləyib cərəyan buraxasınız. Bu şərəfsizlərin abrı-həyası yoxdur.

Mirzə ƏLİL

05. 01. 2024, Samara

RÜFƏT MURADLI, SALYANIN «VAĞZAL UŞAĞI»

BAKILI SİONİST ƏRƏBLƏRİ KÜTLƏVİ MƏHV ETMƏYƏ ÇAĞIRIR

Belə bir rus saytı  var: ”Kavkazski uzel”. Yəni “Qafqaz düyünü”. Rusiyada xarici agent elan olunub, çünki bu sayt hən Şimali, həm cənubi Qafqazda baş verən hadisələri obyektiv işıqlandırmağa çalışır. Saytda jurnalist materiallarından əlavə bloqer yazıları da nəşr edilir. Saytın daimi bloqerləri var. Azərbaycanlı bloqerin nikneymi belədir: “Veter s Abşerona”. Yəni “Abşeron küləyi”. Əsl adı Kamal Ali, Ya da Kamal Əlidir, Turan agentliyində işləyir. Rus saytında Kamal Aliyə (Əliyə) məxsus son yazı belə adlanır: “С арабами надо поступать по-израильски”.  Yəni ərəblərlə israillilər kimi davranmaq lazımdır. İsraillilər ərəblərin başına nə oyun gətirirlər? İyirmi iki min adam bombalarla, artilleriya mərmiləriylə öldürülüblər, dəmirbeton altında qalıb məşəqqətlə həyatlarını itiriblər. Və sionist qurbanlarının yetmiş faizi qadınlar və uşaqlardır. İndi bəlkə də nəinki kitabın, savadın, İslamın bizə ərəblərin gətirdiyini bilməyən, hətta həqiqi atasının da kimliyindən xəbərsiz olan bu mozerfucker deyir ki, ərəblərlə sionitlər kimi davranmaq lazımdır.

Dünyanın hər yerində, ərəb ölkələrinə, ərəblərə münasibətindən asılı olmayaraq bütün vicdanlı insanlar İsrailin ərəblərə qarşı törətdikləri cinayətləri pisləyir, bir çox dövlətlər, nüfuzlu ictimai təşkilartlar İsrailin beyəlxalq kriminal məhkəməyə verilməsini tələb edirlər. Bu cındır isə deyir ki, bütün ərəblərin başına sionistlər gətirəni gətirmək lazımdır.

Bu adam azərbaycanlıdırmı? Ola bilər. Azərbaycanlıların hər cürü var. Azrbaycanlı generalların əmri ilə əsgər yoldaşının xayasına cərəyan qoşan, yoğun bağırsağına paya soxan əsgər  — bunlar hamısı bizdən deyilmi? Ancaq bu binamusu yaxşı tanıyanlar onun cuhud olduğunu desələr, təəccüblənmərəm.

Çox təəəssüf ki, Rusiyanın demokratik sayılan, həm bütüövlükdə, həm də baş redaktoru xarici agent elan edilmiş sayt qudurub zəncirini qırmış yerlimizin kütləvi qırğınlara çağırışını nəşr edib yayır.

Mən Turan agentliyinin də bütövlükdə, onun rəhvbəri lotu Mehman Əliyevin də bu sionist  çağırışları ilə həmrəy olduğundan şübhlənirəm.

Azərbaycanda yüzlərlə insan “İran casusu” adı ilə şərlənib tutulduğu bir zamanda, ölkə öz sinəsi üstündə sionist ilanları bəsləyir…

Kamal Aliyə (Əlyə) isə deyirəm: ərəb uşaqlarının başına sionistlərin gətyirdikləri nəvələrinin, uşaqlarının başına gəlsin…

X.X.

31. 12. 2023. Samara

ÖVLAD DƏRDİNİ ATALAR NECƏ ÇƏKİRLƏR? FACİƏ QƏHRƏMANLARI VƏ ARSIZLAR

ÖVLAD ÖLÜMÜ

(Məqalənin əvvəli burda: https://xeyrulla.com/2023/12/22/ovlad-derdini-atalar-nece-cekirler-muxtelif-cur-ya-hec-cur/)

İkinci Qarabağ müharibəsinin əvvəlində təsadüfən bildim ki, döyüşlərin birinci günü həlak olan əsgərlərdən biri mənim keçmiş şagirdimin oğludur. Müharibə bitər-bitməz “jurnalistlər” ölüsoyan dəstəsi kimi  qapı-qapı şəhid ailələrinin evlərinə gedib “qəhrəman şəhid haqqında” veriliş çəkməyə başladılar. Və mənə keçmiş agirdimin oğlundan çəkilmiş videonun linkni Azərbaycandan bir tanış atdı. Son dəfə beşinci sinif şagirdi kimi gördüyüm qızı indi şəhid anası kimi görürdüm. Əsgərin şəkilləri ilə bəzədilmiş otaqda hicablı şagirdim başına yığılmış ölüsoyan “jurnalistlərə” oğlundan danışırdı…

Əslində gərək ana bu şərəfsiz, əqidəsiz, qapı-qapı gəzb sülənən yaramazların üstünə it ısqırdıb həyətdən qovaydı. Onun oğlu neft akademiyasını bitirib cəmi iki ay əsgərlik çəkəndən sonra sentyabrın 27-də həlak olub.

Mən əsgərlik görməmişəm, ancaq yəqin hərbini bilən hər kəs deyər ki, iki ayın əsgəri müharibəyə, illərin döyüş təcrübsini və səriştəsini qazanmış düşmənlə ağır döyüşlərə hazır ola bilməz. İki ayın əsgəri düşmənin qəfil basqnı zamanı ölsəydi, bunu başa düşmək olardı. Ancaq İkinci Qarabağ müharibəsini Azərbaycan ordusu başlayıb, ona aylarla hazırlıq gedib. Və əgər iki ayın əsgərini qabağa veriblərsə, bunu bilə-bilə eləyiblər. Məgər bu, qətl deyil? Burda nə qəhrəmanlıq? Bəlkə Elmir hücumun ilk dəqiqələrində həlak olub və nə baş verdiyini heç başa düşməyə macal tapmayıb. Bu ana gərək ömrünün sonuna qədər dövlətin yaxasından əl çəkməyə. Çünki beləcə labüd ölümə gömdərilmiş oğulların valideynləri dövlətlə çəkişməsələr, yenə hərbidən olan məmurlar kasıb uşaqlarından ucuz patron kimi istifadə edəcəklər, onları minalı sahələrə yeridəcəklər…

Ancaq mənim keçmiş şagirdim dövlətin yazdığı ssenaridəki “vətənpərvər, bir oğlunu yox, bütün balalarını əlahəzrət prezidentə qurban verməyə hazır ana” roluyla razılaşıb, “ölüsoyan” jurnalistləri qəbul edir, təbdirlərdə oğlunun qəhrəmanlığından danışır, prezidentə, onun birinci xanımına, YAP-a təşəkkürünü bildirir. Yəqin qan pulu alıb xərcləyib də…

Heyf sənə, Elmir…

Son vaxtlar ingilis mətbuatı Jon Venabldan çox yazır. 1993-cü ildə on yaşlı Con Venabl Tom adlı yaşıdı iləbirlikdə  iki yaşlı bir oğlan uşağını ticarət mərkəzində anasının yanından oğurlamış, aparııb işgəncə verərək öldürmüşdü. 2010-cu ildə Con azadlığa çıxır, ancaq tezliklə cinayət tərədib yenidən türməyə düşür. Bu günlərdə vaxtından əvvəl və şərti azadetmə üzrə şura artıq otuz il cəza çəkmiş Conun işinə baxmış, onun ərizəsini rədd etmişdir. Şura qərar çıxarmamışdan öldürülmüş uşağın anası bu orqana müraciət etmişdir:”Mənim gözlərimə baxın və görün ki, mən bu otuz ildə nə çəkmişəm – bu, otuz illik cəhənnəm olub”.

Denise

Biz özümüz haqqında çoxlu miflər yaratmışıq, bunlardan biri guya övladsevərliyimizdir. Avropa insanlarını soyuq, soyuqqanlı sayırıq – bu da mifdir. Avropa insanı öz övladını sevir də, onu həm dövlətdən. həm cəmiyyətdə olan zordan müdafiə etməyə qərarlı və hazırdır. İki yaşlı Ceyms Bulgerin anasının emosional müraciətindən görünür ki, ingilis qadını vzladının xatirəsini heç bir pula, imtiyaza satmaz.

Bizdə isə xüsusən son illərdə şəhidlərə verilən “qan pulları”, mənzillər və s. imtiyazlar, əlbəttə, hamnı yox, ancaq xeyli insanı korlayıb, tamah toruna salıb azdırıb. Bu adamlar övladlarını xatirəsini pula, maddi nemətə dəyişiblər. Bu adamlar əslində valideynlik hüquqlarını itiriblər….

+++++++++++++++++++++++++

İndi bilmirəm, bir vaxtlar övlad itirmiş ata və ana diqqət mətkəzində olurdu. Belə adamların yanında hamı özünü yığışdırırdı, lağlağı söhbətlər kəsilirdi. Övlad itirmiş ata özünü yüngül aparanda ona arsız deyirdilər. Yəni arı olmayan adam…

Qan pulu, mənzildən ötrü nə qədər insan arını itirir…

İngilis ana otuz ilin cəhənnəmindən danıışır. Bizdə də oğul, qız ölümündən sonra həyatını cəhənnəm sayan insanlar çoxdur. Ancaq övlad ölümünü rentaya çevirən, ömrü boyu oğlunun xatirəsini kapitallaşdırmağa can atan, gündə nəsə bir şey qapmağa çalışanlar da az deyil. Belə adamlar daha özlərini işə vermək də istəmirlər, öz davranışlarına nəzarət itirirlər. Hər cür rəzilliyə enənlər də olur. Daim “qan rentasını” artırmağa çalışan ata  övladının xatirəsinə hörmət eləmir, əksinə, ləyaqətsiz həyat tərzi ilə bu xatirəni tapdalayır. Və arxayındır ki, oğluna (ya qızına) görə ona baş qoşmayacaqlar. Həyasızlar var ki, oğul (ya qız) ölümündən sonra özünü  arsızlığza, əxlaqsızlığa qanuni lisenziya almış kimi apaparır…

Belə valideyn görəndə Çexovun hekayəsindəki İonıçın sözləri yada düşür: ölüm qapını dəyişik salıb, bunun əvəzinə oğlunu( qızını) aparıb…

Bəzi valideynlərin öz oğullarınn ölümündən sonra onların xatirəsindən qazanc mənbəyi kimi, vəzifə ya status almaq imkanı kimi istifadə etməyi təsadüfi deyil.Haımız azərbaycanlıyıq, xüsusən kənd yerlərində bəzi ailələrdə uşağa, övlada olan münasibət bizə yaxşı tanışdır. Bəzi uşaqlar ayaqları yer tutandan ailə üçün işçi qüvvəsinə çevrilir, günü qoyun, mal otarmaqla keçir, daim danlanır, yediyi çörək başına qaxılır bir qotur qoyun ya dana itəndə doğma atasından işgəncə görür, çünki qoyunun, dananın bazar qiyməti var, uşağın yox. Uşağına öz bağından meyvənin xarabını, çürüyünü qıyan bizim adam deyilmi? Əsgər göndərənəcən uşağının başını bir dəfə sığallamamış ata ona ölümündən sonra çoxmu yanacaq?

Övlada münasibətdə paytaxt sakinləri ilə kəndlilər arasında fərq Qarabağ müharibələrində də göstərir. Son müharibədə (1920-23) otuz-qırx min əhalisi olan rayonlar iki milyon yarım əhalisi olan Bakıdan çox şəhid veriblər. Bakıda hamı məmur deyil, hamı milyonçu deyil, ancaq pul tapıb uşaqlarını müharibədən saxlayır ya gizlədirlər. Kəndli isə hətta xəstəliyi və hətta əlilliyi olan uşağını saxlamaq üçün iki qoyun ya bir dana satmağa ürəyi gəlmir. Uşağın nəşi (ya da içində nə olunduğu bilinməyən tabutu) gələn kimi başlayır qan pulu üçüçn kağız düzəltməyə…

Azərbaycanlı uşaq həm də ailə davalarının da bütün dəhşətini yaşayır, “dərə xəlvət, tülkü bəy” prinsipi ilə özünü ailədə paşa kimi aparan ər, arvadı uşağının gözü qabağında söyür, alçaldır, döyüb qol-qbırğasını sındırır. Qətllər də az deyil. Uşağını bu ekstremal şəraitdə böyüdən, verdyi çörəyi burnundan gətirən, hətta bezdirib intihara sövq edən ata oğul dərdi çəkərmi? Ya çoxmu çəkər?

Sonda xatırladıram ki, iki yaşlı oğlu azyaşlı qatillər tərəfindən öldürülmüş Ceyms Bulgerin anası Denisə Ferqus  2008-ci ildə oğlunun xatirəsinə  bulling (alçaldılma, ələ salınma) qurbanları olan uşaqlara kömək  fondunun əsasını qoyub. Bu ingilis qadını Azərbaycanda övladları  çox vaxt dövlətin qəddarlığı, məsuliyyətsizliyi üzündən həlak olan bəzi gənclərin valideynlərinə, həm də övladlarının ölümündə ya qətlində bilavasitə günahkar olan atalara nümunədir…

23.12. 2023, Samara

ÖVLAD DƏRDİNİ ATALAR NECƏ ÇƏKİRLƏR? MÜXTƏLİF CÜR YA HEÇ CÜR…

ÖVLAD ÖLÜMÜ

Qirx ildən də əvvəl mənim çox yaxın bir qohumum Sovet Ordusunda xidmət zamanı intihar etdi. Əsgərliyə tibb institutunun son kursundan getmiş qohumum çox parlaq, zəkalı gənc idi. Sayı və çətinlikəri çox olan ailəsində ona şahzadə kimi münasibət göstərilir, şahzadə kimi sevilirdi. O, valideynlərinin, bacılarının ümidi idi…

Meyidinin Çin sərəhdindən gətirilməsi xeyli çəkdi. Noyabrın yağışlı günlərində bir həftə davam edən yası, həyətdə brezentdən çəkilmiş böyük çadırı, girişdə tüstülənənən qaz sobasını, gələnlərə çay, yemək vermək qayğısı ilə vurnuxan qohumları tz-tez xatırlayıram. Çadıra yeddi gün ərzində başsağlığa gələnlərdən, əldə-ayaqda işləyənlərdən indiyəcən sağ qalan az olar… Biri mənəm…

Qadınlar öz mollaları ilə evdə və geniş aynabənddə otururdular. Günortaya yaxın ağlaşma başlanırdı. Qıyyalar məhəlləni götürürdü, çadırdakı kişilər söhbəti kəsir, başlarını az qala stolun üstünəcən endirib siqaret trüstülədirdilər…

Mən bütün yeddi günü mərhumun anasının gözünə görünəkdən qaçırdım. Ölən gənclə qohumuqdan başqa yaxın dost idik, bir yerdə çox olurduq. İndi məni sağ-salamat, həyətdə gəzib-dolanan görən ananın dərdinin üstünə dərd gələrdi…

Yeddi gün bitdi. Çadır yığışdı. Səkkizinci gün həyətə ancaq yaxın qohumlar gəlmişdilər ki, borc gətirilən şeylər yiyələrinə vaxtında qaytarılsın. Mən nə qulluq üçünsə evin qabağından keçəndə yaslı ana artırmanın girişində qabağıma çıxdı. Elə bil ki, sinəmə tüfəng dirədilər – özümü itirmişdim…Ancaq ana qışqır-bağır salmadı, qıyya çəkmədi, məni qabaqkı kimi mehriban dindirdi. Əlində bir bağlı ağ lent vardı, bu cür lentlə, məsələn, qızların saçına bant vururlar. Qohumum ağ lent bağlısını mənə göstərib dedi: “Qızın şöbəsinə (qızı univermaqda işləyirdi) çoxlu ağ lent gəlib, ancaq ağ lent yaxşı satılmır, qırmızı yaxşı gedir, toylara alırlar. Ona görə ağ gətirir, evdə qırmızı boyayırıq…”

Dərhal yüngülləşdim. Başa düşdüm ki, ana nə dəli olacaq, nə özünü öldürəcək. Yenə öz xırda alverinə qayıdacaq, ağ lenti qırmızı rəngləyəcək, özgə toylarına gedəcək, sonra özü də qızlarına toy eləyəcək…Qırmızı lentlərlə maşın bəzəyəcək…

Mən uşaqlıqdan eşitmişəm ki, ölənlə ölmək olmaz. Doğru və sağlam fikirdir. Ancaq övlad ölümü qeyri-adi ölümdür. Çexovun “Тоска» hekayəsində oğlu ölmüş ata deyir ki, “…ölüm qapını dəyişik salıb…Mənim əvəzimə oğlumun dalınca gedib…”

Arabaçı Kuzma İonıçın oğluna ürəyində tutduğu yas bəlkə şahzadələrə də tutulmur… Öləni qaytarmaq olmaz, ancaq öмladının itiriş ata-ananın ürəyində daim Mozart rekviyemi səslənməlidir…

 

ÇEXOV “QÜSSƏ”Sİ… ATA DƏRDİ…

İonıç arabaçıdır, bir həftədir ki, yeganə oğlu ölüb. Çörək pulu üçün şəhərə gəlib. Qış olduğundan müştəri seyrəkdir, hərdən sərnişin tapılanda İoana ona öz dərdini danışmaq istəyir. Ancaq İonıça qulaq asmaq istəyən yoxdur. Sərnişin içkilidirsə, daldan arabaçının boynunu yumruqlayır da ki, tez sürsün. Qaldığı karvansarada da onu heç kim dinləmək istəmir. Gündüz hərə bir işin dalınca gedir, axşam elə yerdə yanbayan uzanıb yatışırlar. İonıçın gözünə yuxu getmir. Durub gedir tövləyə, atının boynunn qucaqlayıb ona deyir: “İndi deyək ki, sənin dayçan var, sən də o dayçanın doğma anassan… Birdən, deyək ki, bu dayça getdi o dünyaya… Ağırdır, eləmi?”

Mənim övladım yoxdur, ancaq qardaş, bacı uşaqlarına sevgim çox olub, qəriblikdə şəkillərini gəzdirmişəm, səsləri, sğzləri qulağımdan getməyib. Xəstəlikdən, bədbəxt hadisədən ölən və ya vəhşicəsinə qətlə uyetirilən uşaqlar haqqında oxuyanda dəhşətə gəlirəm. İlk növbədə onların valideyinlərini düşünürəm. Mənim qiçik qardaşım səkkiz yaşına çatmamış ölüb və o vaxtdan anamın həyatı cəhənnəm olub, xasiyyəti dəyişib… Şəhidlərin ataları, anaları… Onlar necə dözürlər, necə?

Və yaşım və təcrübəm çox olduğundan deyə bilərəm: müxtəlif cür.

Hansısa ata ya ana dərdini öz əvvəlki məşğələlərinə qayıtmaqla, ağ lenti qırmızı boyamaqla dərdini unudur. Tamam unutmasa da, yüngülləşir.

Unutmayanlar, yüngülləşməyənlər də çoxdur. Nə qədər şəhid atası və anası ölüb! Hələ özləri cavan olan ata və analar. Dözməyiblər yeyib-içməyiblər, ürəkləri partlayıb…

Ancaq bəzi şəhd ata və analarının günləri YAP tədbirlərində keçir, müsahibə verirlər, övladlarının ölümüylə fəxr etdiklərini deyirlər, prezidentə, prezidentin birinci xanımına təşəkkür edirlər…

Yeganə oğullarını itirmiş ata və analar. Dəhşətdir. Aldıqları yardım, mənzil, maşın onları o qədər azdrır ki, prezidentin və irili-xərdalı bütün məmurların övladılarının nədənsə bu şərəfli müharibə nəyə görəsə iştirak etmədiklərini, bu şübhəli “şərəfi” kasıbların üstünə atdıqlarını düşünmürlər…

 

22.12. 2023, Samara

(ardı var)

МАРИНА ЦВЕТАЕВА В НАРКОМАТЕ НАЦИОНАЛЬНОСТЕЙ

С 13 ноября 1918 года Марина Цветаева служила в Наоркомате по делам национальностей.. Сама она свою работу так описывает.

 

«Составляю архив газетных вырезок, то есть: излагаю своими словами Стеклова, Керженцева, отчеты о военнопленных, продвижение Красной Армии и т. д. Излагаю раз, излагаю два (переписываю с «журнала газетных вырезок» на «карточки»), потом наклеиваю эти вырезки на огромные листы. Газеты тонкие, шрифт еле заметный, а еще надписи лиловым карандашом, а еще клей, – это совершенно бесполезно и рассыпется в прах еще раньше, чем сожгут».

В дневниковой прозе поэта очень ярко описаны те пять с полвиной месяцев, которые она провела в Наркомате. Наркомат, кстати, возглавлял тогде Сталин, но Цветаева его ни разу не называет. Есть записи, которые очень подходят к нашему времени. Вот одна из них:

«(Пишу на службе.)

Опечатка:

«Если бы иностранные правительства оставили в помое русский народ» и т. д.

«Вестник Бедноты», 27-го ноября, № 32.

Я, на полях: «Не беспокойтесь! Постоят-постоят – и оставят!»»

ZAHİD ORUC: PREZİDENTLİYƏ NAMİZƏD YA «2 NÖMRƏLİ ŞEY»?

Zahid Oruc

Sovet vaxtı bir şey var idi… O şey, əlbəttə, indi də var, özü də sovet vaxtında olduğu kimi qıt deyil, bir cür də deyil, min cürdür… Sovet vaxtı isə bir cür idi, adı da mal nomenklaturunda “izdeliye №2”. Yəni “2 nömrəli şey”. “İzdeliye” sözünü bizim lüğətlər “məmulat” kimi çevirirlər, ancaq “məmulat” cəmdir, ona görə mən “şey” kimi yazıram.

Bu 2 nömrəli şey kişi kontraseptivi idi, yəni prezervativ, qoruyucu. Bu şeyin iki təyinatı var. Əgər ailədaxili münasibətərdə istifadə edilirsə, deməli, aillə planlaşdırılması üçündür. Nikahdan kənar, təsadüfi əlaqələrdə 2 nömrəli şey gigiyena və müxtəlif zöhrəvi xstəliklərdən qorunmaq üçündür.

Yəni bu iki nömrəli şey də başqa saysız-hesabsız şeylər kimi vacib şeydir və onun istifadəsində ayıb heç nə yoxdur. Ancaq nədənsə, sovet vaxtı xüsusən, Rusiyada bu şey çoxlu lətifələrin mövzusuna çevrilmiş, ingilis adı “condome” eybəcər hala salınmış, ən ağır təhqirli söyüşlərdən birinə çevrilmişdi. İndiyəcən bu söyüş ən çox özünü müəyyən, xüsusən rüsvayçı məqsədlər üçün istifadəyə yol verən adamlar haqqında işlədilir. Yəni iki nömrəli şey bir dəfə işlənib atıldığı kimi, o adamlardan da bir dəfə istifadə edib atırlar.

İndi soruşuram: Zahid Oruca “2 nömrəli”  şey demək olar ya yox? Azərbaycanda seçkinin saxta olduğunu hamı yaxşı bilir, hamıdan yaxşı da İlham Əliyev bilir. Azərbaycan xalqı hətta kənd bələdiyyəsinə də deputat seçə bilmir. Yəni İlham Əliyev Azərbaycan xalqını seçki hüququndan mərhum edib. Ölkəni təyin olunmuş Xudayar bəylər hərləyirlər. Xudayar bəy necə kəndxuda olmuşdu? Çünki qlava onun anasını siğə eləmişdi. Azərbaycanda da əvvəl bəzi insanlar analarını zad elətdirirlər, sonra olurlar icra başçısı, prokuror, hakim, deputat…

Yəni Azərbaycanda prezident seçkisi formal da deyil, biabırçı şoudur. Çünki İlham Əliyev Azərbaycan xalqını dünya ictimayyətinin gözü qarşısında zorlayır… Və Zahid Oruc kimi anasını zad elətdirməyə hazır insanlardan iki nömrəli şey, yəni condome kimi istifadə edir.  Fazil Mustafadan heç danışmaq istəmirəm, ruslar demişkən, bu adamda damğa qoymağa yer qalmayıb…

Zahid Orucun yəqin ki, uşaqları var. Uşaqlarına nə deyəcək? Deyəcək ki, “əlahəzrət prezident məndən istifadə edir»? Onun uşaqlarında ləyaqət hissi olsa, gərək atalarının üzünə tüpürələr…

Salyana keçən əsrin 70-ci illərinin ortasında bir ağdamlı birinci katib təyin olunmuşdu. Salyana gələn gündən yerlilər arasında onun arvadbazlıq elədiyindən danışmağa başladılar. Hətta deyirdilər ki, vəzifə almaq istəyən bəzi kişilər özləri arvadlarını Nadir Abbasovun istifadəsinə verirlər… Mən bu söhbətlərin doğru olduğuna inanıram, çünki bu biqeyrətlilik barədə söhbəti onun spiçrayterindən, yəni məruzə yazanından şəxsən eşitmişəm…

Zahid Orucdan bu seçki şousu üçün onun ailə üzvlərini istəsələr, nəinki imtina eləməz, özü öz maşınına qoyub aparar…

Zahid Oruc xalq düşmənidir, çünki xalqının düşmənidir. Çünki xalq qarət ounur,  millətin gələcəyi oğurlanır, bu cındır da da «şuxer»də dayanıb… Çünki ölkədə feodal idarəçiliyi yaratmış, xalqı nəinki ona məxsus sərvətlərdən, hətta insani ləyaqətdən və azadlıqdan məhrum edən rejimin xidmətindədir. Nə şəkildə tələb olunsa, o cür. Bu gün o, rejimə 2 nömrəli şey kimi, condome kimi lazımdır.

Zahid Oruc arvadının, uşaqlarının üzünə necə baxır – bu onun öz problemidir. Yəqin arvadı da özündən qalmır. Biz bir-birimizin üzünə necə baxırıq? Axı xalq bütün dünyanın  gözü qarşısında əməlli-başlı zorlanır – başımızı aşağı salmaqla, özümüzü görməzliyə qoymaqla iş düzəlir?

Düzü, bilmirəm Azərbaycanda el arasında bu iki nömrəli şeyə nə deyilir, bu şeyin mal momenklaturunda adı nədir və s. Ancaq Zahid Oruc bilməlidir ki, xalq onun deputatlığını, prezidentliyə namizədliyini tanımır. Onun bir adı və bir statusu var: 2 nömrəli şey…

Mirzə ƏLİL

17. 12. 2023, Samara

NİYƏ BU KİŞİLƏR QIÇLARINI BELƏ ARALAYIB OTURUBLAR?

AXCP qurultayının transliyasına xeyli baxdım. Açığını deyim: heç ləzzət eləmədi. Çünki, Şeyz Nəsrullah demişkən, xanımlardan gözə dəymirdi. Dal (türkün məsəli) sıraları görə bilmədim, qabaq sıralarda oturanların hamısı “qəssumlu”, qalstUklu kişiləri idi, hamısı da qıçlarını geniş aralamışdılar, yəqin ki, İlham Əliyevə oxşadırdılar. Bəlkə də polis zoruma hazırlıqlarını göstərirdilər….

Mənim fikrimcə, zalda qadınlar olsaydılar, özü də qabaqda otursaydılar, transliyasiyaya baxanların sayı çox olardı. Həm də qadının qabağa çəkilməyi demokratiyanın şərtidir. İlham Əliyevə baxın, görün arvadını hara çəkib!

Bəs cəbhəçilərin arvadları hardadırlar? Evdə dolma bükürlər ya xan plovu asıblar?

Bir şeyi də başa düşmədim: canlı danışır, yoxsa fonoqramdır? Çünki Sədrin danışdığındatəzə söz yox idi, elə beş il, on il, on beş-iyirmi il qabaq danışdıqları idi. Bəlkə də köhnə çıxışlarının birini qoşublar ki, boğazını ağrıtmasın…

Düzü, Əli Kərimlinin özünün olduğuna da şübhəm var. Bəlkə özü oturub arvadıyla dolma bükür, qurultaydakı onun dublyorudur?

Vallah, İlham Əliyev çox mərhəmətli və səbrli adamdır. Mən onun yerinə olsaydım, bilirsinizmi neylərdim? Qurultay keçirilən zalın qapılarını qıfıllayar, sonra yaxşı xarici sementlə suvatdırardım. Sonra işığı, suyu kəsər, kanalizasiyanı bağlatdırardım. Bəs necə? Mən ölkənin sahibi, bu qurumsaqlar qalstuklarını taxıb gəlib oturublar, qıçlarını aralayıb özlərini mənə oxşadaraq dalımca danışırlar. Mən buna dözərdimmi? Yox!

Vallah, gözəl tamaşa olardı… Xüsusilə bu kanalizasiya məsələsi…

Sizdən nə gizzlədim, mən İlham Əliyevə CV göndərmişəm, istəyirəm Məhərrəm Əliyevin yerinə baş hərbi müşavir keçəm. Bəli, mən əsgərlik eləməmişəm, ancaq Məhərrəm Əlityev də əsgərlik çəkmməmişdi, hərbdən qandığı bir şey yox idi. Həm də ki, indi biz xarici düşmənlərlə müharibə apamırıq, xarici düşmənlərimizlə dostluq qururuq. Biz indi öz xalqımızla mübürizə aparırırq. Bu mübarizəyə hərbi hazırlıq yox, baş lazımdır. Mən elə sabah Bakıya gəlib başımı aparatda yoxlatdırmağa hazıram. Prezidentə elə məsləhətlər verəcəyəm ki, müxalifət tavada ilanbalığı kimi qıvrılacaq…

Ümumiyyətlə, bu işıq, su, kanalizasiya məsələsi çox aktualdır. Onları çox qapalı saxlamaq olmaz. Çünki şəhəri iy götürərər başına. İki-üç gün saxlamaq olar. Onda bəlkə bu qurumsaqların arvadları, uşaqları onların dalınca gəlib  yığılarlar divarın dalına. Beş-altı min bəlkə yığıla…Bu da sənə mitinq, nümayiş. Demokratiya istəmirdiniz? Bu da sizə demokratiya…

Mən niyə qurultay nümayəndələrinə qurumsaq deyirəm? Çünki qurumsaqdırlar. Dünən Tofiq Yaqubluya divan tutulanda bunlardan onu, on beşi niyə məhkəmənin qabağına gəlməmişdi?

Mən Mirzə Əlil olaraq xəbərdarlıq edirəm ki, bir iş görmək fikirləri varsa, tələssinlər. Yoxsa mən baş hərbi müşavir olandan sonra qurultay-zad keçirəndə pampers tədarükü görsünlər…

 

16. 12. 2023, Samara