Архив тегов | Axmatovanın şeirləri

ANNA AXMATOVA. “SADƏ HƏYAT VAR HARDASA AXI…”

Фев23

AKHMATOVA

Sadə həyat vardır hardasa axı,

Həm isti, həm şəffaf, eləcə də şən.

Orda hasarbaşı axşama yaxın,

Danışır oğlanla qız və eşidən,

Yalnız arılardır xoş qonuşmağı.

 +

Çətin, təntənəli bizim ömürsə,
Mərəsimə bənzər acı görüşlər.

Təzəcə başlanmış söhbəti kəsər,
Qəfil dəli külək qoparsa əgər.

 +

Ancaq hər şeydən də əzizdir bizə,
Bəlalı, şöhrətli, qranit şəhər.

İşıqlı buzlarla örtülü axar,

Günəşi görməyən boz, qara bağlar,

Və bizə çatdıran səsini Muza.
1915

ruscadan tərcümə

23. 02. 2024, Samara

 ++++++++++++++++++

Анна АХМАТОВА 

Ведь где-то есть простая жизнь и свет,
Прозрачный, теплый и веселый…
Там с девушкой через забор сосед
Под вечер говорит, и слышат только пчелы
Нежнейшую из всех бесед. Читать далее →

ANNA AXMATOVA. “BAĞLI DEYİLDİR Kİ, ÜRƏK ÜRƏYƏ…”

Фев21

AKHMATOVA

Bağlı deyildir ki, ürək ürəyə,

İstəyirsən – get daha.

Yəqin qovuşacaq bəxtəvərliyə,
Yolunda kim azadsa.

 +

Şikayət etmirəm, ağlamıram mən,
Xoşbəxtlik qismət deyil.

Yorğunam, üzgünəm, öpmə məni sən,
Öpməyə ölüm gəlir.

 +

Üzüntülü günlər yaşandı, getdi,
Ötüb keçəndə ağ qış.

Sən niyə yaxşısan, niyə, de indi,

Seçdiyimdən sən axı?

 

1911

ruscadan tərcümə

21. 02. 2021, Samara

++++++++++

Анна АХМАТОВА

 Сердце к сердцу не приковано,
Если хочешь — уходи.
Много счастья уготовано
Тем, кто волен на пути. Читать далее →

ANNA AXMATOVA. «GECƏ. BİRİNCİ GÜN. İYİRMİ BİRİ…»

Фев15

AKHMATOVA

Gecə. Birinci gün. İyirmi biri,

Şəhər qaranlıqda görünmür hətta.

Yəqin ki, avara insanın biri,
Uydurub sevgi var guya həyatda.

 +

Tənbəllikdən ya da darıxmamaqçın,

Buna inanaraq yaşayıb hər kəs.

Ayrılıqda qorxu, görüşdə sevinc –

Sevgi mahniları oxudur həvəs..

 +

Kimlərəsə sirlər açılır bəzən,
Sükut yataq salır, seçib onları….

Mənə aşkar oldu bu, təsadüfən,
Gəzirəm o vaxtdan sanki azarlı.

  1917

ruscadan tərcümə

14. 02. 2024, Samara

++++++++++++++++++++++++

Анна АХМАТОВА

Двадцать первое. Ночь. Понедельник.
Очертанья столицы во мгле.
Сочинил же какой-то бездельник,
Что бывает любовь на земле. Читать далее →

ANNA AXMATOVA. “NƏ KƏDƏR QALIRDI, NƏ SİRR QALIRDI…”

Фев12

AKHMATOVA

 Nə kədər qalırdı, nə sirr qalırdı,

Müdrik iradəsi taleyin nə də —

Yalnız mübarizə təəssüratı

Qalırdı bizə hər görüşümüzdən.

 +

Gələcəyin anı mənim yanıma
Düşünüb səhərdən qayğılanarkən,

Zəif bir titrəyiş, sancılı amma,

Duyurdum bükülü qollarımda mən.

 +

Və əzirdim quru barmaqlarımla,

Al-əlvan örrtüyü masanın üstdə.

Yaxşı anlayırdım o zaman hələ,

Kiçikdir bizim bu dünya necə də.

 

1915

ruscadan tərcümə

12. 02. 2024, Samara

 +++++++++++

Анна АХМАТОВА

 

Не тайны и не печали,
Не мудрой воли судьбы —
Эти встречи всегда оставляли
Впечатление борьбы.

 

Я, с утра угадав минуту,
Когда ты ко мне войдешь,
Ощущала в руках согнутых
Слабо колющую дрожь.

 

И сухими пальцами мяла
Пеструю скатерть стола…
Я тогда уже понимала,
Как эта земля мала.

 

1915 г.

 

ANNA AXMATOVA. «MUSİQİ ÇALINDI BAĞDA…»

Фев11

AKHMATOVA

Musiqi çalındı bağda, ifadə
Edilə bilməyən dərd ilə sanki.

Dəniz atri vardı təzə və kəskin,
Nimçədəki buzlu istridyələrdə.

 +

“Sənə sadiq dostam”, — sylədi mənə

Və mənim donuma bu an toxundu.

Təmasında fəqət əllərin indi,

Yox idi ağuşa bənzəyən heç nə.

 +

Belə sığallanar quş, pişik ya da,

Atçapan qızlara belə baxarlar

Təbəssüm narahat gözlərində var,

Kirpiklərin zərif qızılı altda,
+

Sərilən tüstünün dalında isə,

Dinir skripkalar hüznlü səslə:

“Göylərə alqışlar deyib şükr elə,

Acı sevgilinlə ilk dəfə təksən”.

1913

ruscadan tərcümə

11. 02. 2024Ş Samara

+++++++++++++

Анна АХМАТОВА

Звенела музыка в саду
Таким невыразимым горем.
Свежо и остро пахли морем
На блюде устрицы во льду. Читать далее →

ANNA AXMATOVA. “SÖZÜN TƏRAVƏTİNİ, DUYĞU SADƏLİYİNİ…”

Фев10

AKHMATOVA

Sözün təravətini, duyğu sadəliyini

İtirmək – bu, rəssamın  işığını gözlərin,

Aktyorun —  səsini, hərərəkəti, gözəlin —

Nadir gözəliyini itirməsiylə eyni.

 + 

Göylərin göndərdiyi bu neməti sən ancaq
Çalışma özün üçün qoruyub saxlayasan.

Məhkumuq biz – və bunu yaxşı bilir hər insan,

Sərf eləyək, yığmayaq.

 +

Tək yola çıx, korların gözlərinə əlac qıl,

Agır şübhə saatı yetişəndə görəsən,

Bədxah şagirdlərindən təhqirli gülüşü sən,

Kütlə biganəliyi biləsən nə ağırdır.

1915

кuscadan tərcümə

10. 02. 2024, Samara

 ++++++++++++++++++++++++++++

Анна АХМАТОВА

 

Нам свежесть слов и чувства простоту
Терять не то ль, что живописцу — зренье,
Или актеру — голос и движенье,
А женщине прекрасной — красоту? Читать далее →

ANNA AXMATOVA. DURUB CƏNNƏTİN AĞ ASTANASINDA

Фев8

AKHMATOVA

Durub cənnətin ağ astanasında

Qanrılıb qışqırdın: “Səni gözlərəm!”

Vəsiyyət elədin son nəfəsində,
Həm xeyirxah olum, yoxsul olum həm.

 + 

Haçan ki, şəffafdır üzü göyləri ,

Cingiltili səslə qanad çalaraq,

Görür son tikəmi necə bölürəm,
Çıxıb qabağıma kimsə əl açcaq.

 +

Elə ki, döyüşdən çıxanlar kimi,

Buludlar üzürlər bələnib qana,

Eşidir o mənim dualarımı,
Çatır sevgi dolu sözlərim ona.

iyul 2921

ruscadan tərcümə: 08. 02. 2024, Samara

+++++++++

Анна АХАМАТОВА

На пороге белом рая,
Оглянувшись, крикнул: «Жду!»
Завещал мне, умирая,
Благостность и нищету. Читать далее →

ANNA AXMATOVA. “DAHA GEDİB-GƏLMƏZ SƏNİN NƏFƏSİN…”

Фев5

AKHMATOVA

Daha gedib-gəlməs sənin nəfəsin,
Əbədi yatağın – qar.

Süngü yaraların iyirmi səkkiz,

Beş də güllə yaran var.

Dosta mən hədiyyə tikirdim axı,

Döndü sovxaya.

Sevir, sevir qanı rus torpağı,
Sevir Rusiya.

1921

ruscadan tərcümə

05. 02. 2024, Samara

 +++++++++++

Анна АХМАТОВА

 Не бывать тебе в живых,
Со снегу не встать.
Двадцать восемь штыковых,
Огнестрельных пять.
Горькую обновушку
Другу шила я.
Любит, любит кровушку
Русская земля.

1921 г.

 

ANNA AXMATOVA. YESENİNİN XATİRƏSİNƏ

Фев4

AKHMATOVA

 Getmək olar sadəcə, həyatı tərk edərək,

Düşüncəsiz, ağrısız,  yanmaq olar sonacan.

Ömrü belə işıqlı ölümlə sona vermək,

Rusiya şairinin qisməti deyil ancaq,

 + 

Quş qanadlı ruhuna yəqin qurğuşun elə,
Açar hüdudlarını göylərin, çatmamış vaxt.

Ya xırıltılı dəhşət qıllı pəncələriylə,
Ürəyi süngər kimi sıxar, çıxınca həyat.

 

1925

ruscadan tərcümə

04. 02. 2024, Samara

Tərcüməçinin qeydi: rus şairlərinin cavan ölməsi – dueld, .intihar və c. — əslində Puşkin və Lermontovun dueldə ölümündən sonra yaranmış sterotipdir. Rus şairlərinin də hər yaşda ölənləri var. Puşkinin müasiri Tyütçev 73 yaşında ölüb, Afanasi Fet daha çox yaşayıb. Axmatova özü 76 yaşında ölüb. Ancaq stereotiplərlə mübarizədən qalib çıxmaq olmaz, bu stereotip çoxdan arxetipə, saysız şeirlərin. nəsr, dram əsərlərinin mövzusuna çevrilib….

Ancaq məsələnin nə yerdə olduğunu bilməyə dəyər. Füzuli deyiri: “Aldanma ki, şair sözü, əlbəttə, yalandır…”

+====================

Анна Ахматова

Памяти ЕСЕНИНА

Так просто можно жизнь покинуть эту,
Бездумно и безбольно догореть.
Но не дано Российскому поэту
Такою светлой смертью умереть. Читать далее →

ANNA AXMATOVA. KAFKAYA BƏNZƏTMƏ

Дек23

Özgələr aparır sevgililəri, —

Həsədlə baxmıram dallarınca mən.

Az qalıb ki yarım əsrdən bəri,
Təkcə müttəhimlər kürsüsündəyəm.

Bütün həndəvərdə basırıq, dava,
Gəlir ürəkvuran mürəkkəb iyi.

Bunu uydurubdur beləcə Kafka,
Çıxarıb tərzini sonra da Çarli.

Və həmin önəmli çəkişmələrdə,
Elə bil bərk yuxu məngənəsində

Andlı münsiflərin hər üç nəsli də,

Qərara gəldi ki, günah məndədir.

—

Dəyişir konvoyda üzlər anbaan,
İnfarktdır altıncı prokuror indi…
Hardasa göy üzü elə bu zaman,
İsti şiddətindən qaralıb gedir.

Cazibə dolu yay gəzir yenidən,
Elə həmin çayın qırağındaca…

Nədənsə bəxtəvər “hardasa”nı mən,
Təsəvvür eləyə bilmirəm ancaq.

Üzüldü sırıqlı, dağıldı əynim,

Uca qarğışlardan az qala karam,
Bütün planetdə doğrudan yəni
Hamıdan, hamıdan mən günahkaram?

1960

ruscadan tərcümə

23.12. 2021, Samara

=================

Подражание Кафке

Другие уводят любимых, —
Я с завистью вслед не гляжу, —
Одна на скамье подсудимых
Я скоро полвека сижу.
Вокруг пререканья и давка
И приторный запах чернил.
Такое придумывал Кафка
И Чарли изобразил.
И в тех пререканиях важных,
Как в цепких объятиях сна,
Все три поколенья присяжных
Решили: виновна она. Читать далее →