Архив тегов | balıqçı haqqında şeir

 BALIQÇI VƏ İNTERNET

Dünən yağırdı, bəlkə sabah yenə də yağar,
Bu gün günəş parlayır, həm işıqlı, həm isti.

Sahildə hava udan, gəzən, oynayan da var,

Tilov atıb oturub bir qoca çınqıl üstdə.

 +

Balıqçılıq stajı az olmaz əlli ildən,

Yaşının dibi yoxdur — görkəmindən bilinir.

Volqanın qırağında keçən vaxt cəm edilə,
Görərsən bu həvəsə həst edib o illəri.

 +

Üzgəclərdən gözləri çəkilməzdi bir zaman,
Yayınmazdı diqqəti nə səsə, nə də şəklə

Elə baxardı gərgin, deyərdin ki, bu insan,
Lal axıb gedən suyun altını görür belə.

 +

Qocanın yarı canı smartfondadır indi,
Gah üzgəci izləyir, ekrana gah göz dikir.

Əlbəttə, balığın da qoca marağındadır,
Ümumdünya Torunun cazibəsi də çəkir.

 +

Deyirlər balıqçını çağıraraq bir zaman,
İsa dedi: “Tilovu tulla, mənimlə gedək.

Daha çətin bir ova indi qatılacaqsan —

Girdablardan ruhları çıxarasan sən gərək”.

 +

Yerin üstündəkindən, suyun altındakından,
Ovuclara yerləşən ekranlar yayındırır.

Girdablardan ruhları xilas etməli insan,

Özü Tordadır, ya da girdab qırağındadır.

 12. 05. 2025, Samara

BALIQÇI

SONY DSC

“Saat on ikidə bu gün durmuşam,

Evdə neyləyəsən? Çantanı dala,
Atıb bura gəldim. Bəlkə heç axşam,
Mən evə getmədim. Qəşəngdir hava…”

 

 

Elə qoca deyil. Gənc də deməzsən,
Dişləri seyrəlib, həm də əyridir.

Uzun da yaşayır beləsi bəzən,
Bəzən qəfil ölür… durduğu yerdə…

 

 

“Deyiləm balığın ölüsü, vallah,
Bir dəfə yeyəndə bir həftə bəsdir.

Volqa qırağında qəşəngdir hava,

Vaxt da tez ötüşür, tilov əldəsə…”

 

 

Nə özü zəng vurur, zəng gəlir nə də,
Telefon gəzdirməs bəlkə beləsi.

Gözləri tilovun nazik ipində,
Fikri su altında…fikirləşirsə…

 

 

Görməyib ömründə okeanları,
Döyüşə girməyib əjdahalarla.

Böyük qəniməti ovcuna sığır,
Beləcə balıqçı vaxtı adlayır.

 

 

Balığın qızılı  qarmağa keçə,
Sehrli həm ola nağıldakı tək.

Buraxar balığı, istəməz heç nə,
Bilir ki, bu hoqqa necə bitəcək…

 

31.05. 2020, Samara

QURŞAĞACAN SOYUNUB…

Qurşağacan soyunub,

Dizəcən su içində.

Dəstəyini tilovun,

Sıxıb durur haçandır.

 

Bir nöqtəyə zillənən,

Baxışları bulanıq.

Yığılır gözlərinə,
Ləng suları Volqanın.

 

İpi boşaldır, çəkir,

Yığır, təzədən atır.

Kim bilir, indi bəlkə,

Xırda sufa da şaddır.

 

Ürəyindən, keçir ya,

Balıqların zırpısı.

Dürtmələyə, sıçraya,
Qolu qıra zərbəsi.

 

Dayanıb elə bil ki,

Yer və su yaranandan

Çay deyil önündəki,

Sərhədsiz okeandır.

 

31.08.17

Samara