Архив тегов | Gülxanə

ƏBÜLFƏZ ELÇİBƏYİN ÖLÜMÜNƏ

Rus qəzetlərindən kifirlik yağır,

Qaradır hər sətrin üzü, həm altı.

Çeçen savaşında itkilər ağır,

Uçarlar vurulur, gəmilər batır.

+

Ölüm xəbərini burda, Elçibəy,

Qəzetlərdən aldım. Qəribik, atam.

Milli rəzalətdən üz çevirərək,

Gedirik. Ölümdür yurda qaytaran.

+

Kələkidə qalxmış qoz ağacıydın,

“Gülxanə”də soldun. Kimdi fərqində?

Türkün vurğunuydun, türkün acıydın,

Toxtayıb vətənə dönürsən indi.

+

Məhbəs qapısını bir vaxt arxanca,

Örtən polis qəlbli qoca general,

Fəxri xiyabanı üzünə açar –

Əvf et – tabutunun! Kütlə, cah-cəlal…

+

Bəzən məğlubiyyət, bəzən qələbə,

Bəzən də savaşdır ölüm. Səninki

Gedişdir – déjà vu! – ancaq bu dəfə,

Oxşamaz, ovutmaz səni Kələki.

+

Firqədaşlarının çiyinlərində,

Fəxri xiyabana gedər cənazən.

Son avqust qızmarı baş hərləndirər,

Ərəb bəlağəti ağır, canüzən.

+

Əfsus! Rusiyanın qəzetlərində,

Bu ali dəfndən yox təfərrüat.

Bəli, ölür keçmiş prezidentlər,

Yataqda… Azardan… Adi əhvalat…

+

Milli mübarizən, uğursuz hərbin,

Burda unudulmuş, Elçibəy, artıq.

Axı cəbhədə də ölə bilərdin,

Ya da sui-qəsddən – buna ustayıq…

+

Yataqda keçindin. Qürbətdə hərçənd,

Xərçəngdən.Vətənə dönürsən indi.

Toxta, sən deyilsən, doğma, uzaq kənd,

Son mənzil birinci prezidentə…

+

Ölkə çalxalandı nə addım atdın,

Ayama qazandın ad-san yerinə.

Xalqına qəribdin, xalqına yaddın,

Elçibəy, qəbrin də qərib görünər.

+

Məzarçı! Mərmər yox, qan-tər hopulu,

Daş gətir Qaradağ karxanasından.

Vaxt gələr açılar Qarabağ yolu –

Bir sıxım torpaqçın yer də saxla sən…

23. 08 – 16.09. 2000 Samara